Home › Forums › Algemeen › ‘rood en wit met blauw’ gedichten van Barney Agerbeek – monumentaal en doorleefd
- Dit onderwerp bevat 1 reactie, 1 deelnemer, en is laatst geüpdatet op 8 jaren, 9 maanden geleden door Pom Wolff.
-
AuteurBerichten
-
-
5 maart 2016 om 15:51 #1549Pom WolffSleutelbeheerder
Van die zeldzame dagen dat je een boek in je hand neemt, een gedichtenbundel, openslaat en in één adem uitleest. Vandaag was zo een dag: ‘rood en wit met blauw’ gedichten van Barney Agerbeek.
In elkaars ogen hebben ze gevaren
over ongekende zeeën
Hij kapitein, zij lichtmatroos
op een losgeslagen schip…
en iets later
Iemand die terugkeert is een ander
loopt in circels van verbazing
struikelt over een mank alfabet
Om de haverklap verdwalen de gedachtenKun je denken aan niets?
Ja dan ben ik al verloren – zomaar een paar regels uit het gedicht BLAUWE ZON – een opening van poëzie op de eerste 15 bladzijden van deze bundel. een gedicht waarin het leven gesitueerd is tussen het land van geboorte en het land waarnaar gevaren is of werd verscheept. Een indo aan het woord het nederlands genadeloos gehanteerd. door de tekst lijken de indo woorden gesmeten – pabor – kebon – martabak –saputangan – kretek en dapur – pukul terus: blijf vechten! en de njai niet te vergeten – de bijvrouw. allemaal zoals het hoort.
‘mijn lichaam is hier mijn hart ligt daar’ zo kun je het eerste gedicht van 15 adembenemende bladzijden beschrijven. maar dan zonder weemoed of valse schijn – nergens – een indo waardig – de harde realiteit is vormgegeven vanaf de eerste regel: ‘Daar staat hij met koude blik…’ tot aan de laatste regels: “ Vandaag kom je haar op de hele wereld tegen – Er bestaat een volk met vele namen’
en dat de kinderen niet meer hoeven te dienen – goede raad: praat met zachte stem, deel wat je over hebt en maak vooral geen ruzie als je niet tot een groep behoort, buig mee, zoek geen gerechtigheid geef nooit op, ga door, pukul terus! inderdaad een indo waardig, met opgeheven hoofd – ik zie mijn tante henny voor me.Dit gedicht kan ook alleen maar geschreven zijn door een man op leeftijd (1948 Surabaya). zo doorleefd. en dat maakt de bundel meteen ook tot een document humaine. De bundel is werkelijk prachtig uitgegeven met foto’s van kunstwerken in kleurendruk – prachtige vormgeving – indo’s in holland opnieuw is een standbeeld voor u opgericht. ik zwijg over de andere gedichten – het is niet aan mij om zoveel moois te recenseren. ik voel dat ik daar niet aan mag komen. we lezen de hoofdpersoon later in de bundel gesitueerd in de buurt van 010 en in de polders:
Oud geworden in een leven
korter dan ik ooit bedenken kon
en steeds sterker wordt het streven:
op naar het heldere licht waarmee alles begon! -
5 maart 2016 om 15:59 #1553Pom WolffSleutelbeheerder
zeldzaam mooi – dat het gezegd is en geschreven
-
-
AuteurBerichten
- Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.
Reacties zijn gesloten.