Zo Valreepwerk na een avondje poetry slam Rotterdam Fijn onderuit in de eerste ronde Miguel Santos onterecht verslagen door een stereotyp dichtmeisje.
POMgedichten presenteert de donderdag column:
VON SOLO, FEAR AND LOATHING IN POWEZIE LAND!!!
Openhartige openbaringen van de Jeff Koons van de vaderlandse powezie.
Deel 336. Excuses
Afgelopen week las ik in het
nieuws dat de zender HBO excuses aanbood voor het aanwezig zijn van een
koffiebeker van de Starbucks in een aflevering van Game of Thrones.
We hebben dus klaarblijkelijk
het moment bereikt dat een televisiezender, of productiehuis, excuses aanbiedt
voor een ‘afwijking van de werkelijkheid’ in een fantasiewereld. Je kan dit als
belachelijk opvatten. Maar je kan het ook zien als teken van de tijd, waarin
het belangrijker is, dat de droom perfect klopt. En dat men zich afgerekend
voelt op de fictie die men voorspiegelt. Dat dat belangrijker is, dan wat er in
de ‘echte wereld’ gebeurt.
We leven in een tijd waar
media het beeld van de wereld bepalen. Nooit eerder is het wereldbeeld zo sterk
gevormd geweest door een bombardement aan informatie. Het zijn niet meer de
feiten die tellen, maar de hoeveelheid mensen die van mening zijn dat het
verhaal dat jij vertelt hun bevalt. Dat geldt voor zowel goed als slecht
nieuws. In de categorie slecht nieuws prevaleren besognes van beroemdheden en
iconen graag boven humanitaire rampen in onbekende verre landen. Dat verklaart
ook waarom het klimaatdebat het nooit gaat winnen van de almacht van de
koopkracht. Het klimaat is echt. De economie is een verzonnen verhaal.
Het feit dat een televisiezender
excuses aanbiedt voor een ongewenste afwijking in de gemaakte fictie, is een
goede graadmeter voor de stand van de wereld. Een rectificatie van wat we
willen zien. Wat perfect moet zijn, zodat we niet kunnen twijfelen, gerust
gesteld zijn en kunnen blijven geloven in de leugens die ons rustig doen slapen
en ons de blik kunnen laten blijven afwenden van wat er in de wereld om ons
heen gebeurt.
Twee dagen geleden zijn er in
Egypte een aantal vierenveertig jaar oude koningsgraven geopend. Ook daar
scheen een beker van Starbucks aangetroffen te zijn. Maar daar hoor je dan weer
niets van.
Share This:
Gepubliceerd door Pom Wolff
Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman.
In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes.
Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'.
Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.)
'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.
Bekijk meer berichten
