Etappe 21 zo 28-7: Rambouillet – Parijs (128 km, vlak)
… een schim van jezelf …
De dag van het afscheid. Gisteren die andere lui uitgezwaaid, maar dan vandaag… De kroegkrakers zijn ook vertrokken. Het was een moeilijk moment. Ze werden door die ene kraker die er niet was, Lolke ‘Kachelpijp’ Staelenblik (‘Ik volgde jullie wel, maar wat een lappen tekst!’), met de blikken zelfmobiel opgepikt en verdwijnen vanavond (na een afsluitend drankje in de bekende kraakkroeg Het Laatste Stuivertje nabij de Leidsepoort en een stukje varen over de Overtoom) opnieuw met onbekende bestemming. O wacht (niet gelijk doorfietsen, we rijden de tour niet), de Détour speelde zich dus tóch in Amsterdam af, het kon ook niet anders. Ik had het zelf niet eens door!
Door minder en minder schimmen omringd…
…of, zoals Dijk en Du het snedig uitdrukken:
[LAATSTE NIEUWS – De commentaaruitlatingen van de heren Dijkstra en Ducrot zijn – en nu moet ik even spieken – ‘wegens onaanvaardbaar risico op aard verschuivende en tourcommentatorlevens bedreigende stemmingswisselingen in de werkruimte van de Détourredactie geblokkeerd, zeg maar: niet aangehoord, oftewel: niet genoteerd, kortom, zoals dat tegenwoordig zo mooi heet: ‘geneutraliseerd’. Op deze laatste tourdag derhalve noch Herbertje van de Dag noch Ducrootkwoot. De redactie biedt haar excuses aan voor het hierdoor eventueel onstane gemak.]
Poëzie, drank en geouwehoer, dat resteert er na drie wilde weken (dat was eigenlijk al die tijd al het hele verhaal, zij het met de nodige détours ter decoratie), vertegenwoordigd door respectievelijk snelverzer Wilfred Alloy, barman Ranke Nelis en verslaglegger Josse Ketting. Wie van de Drie. Wie is de echte…? In het hoofd schalt een intercom: ‘Wil de echte hoe-heet-het-nu-dan-weer opstaan en voor de laatste keer het podium bestijgen?’
De kajuit is leeg. Na het gebeitelde en geheide slotvers zal Wilfred Alloy de lege zaal vol verdwenen schimmen en passanten (opgeteld: leeg) bedanken voor de aandacht en de bijdragen, Genoemde Zaal een prettige voortzetting van wat dan ook wensen en voorbij de loopplank, niet tussen wal en schip geraakt, huiswaarts gaan…
…en alles van zich af geschud hebbend eindelijk worden wie hij is,
dat is, voor alles begon
wie hij was.
ROEPT U MAAR
“Opgebaard over de meet komen!”
Parijs zien en dan sterven. De gladiool ook dood.
Het Onbekende-Rennergraf. Hotelcake voor Ducroot.
De aulaspeech van Herbert. Wat bijstand aan elkaar.
Met gilsirenes weg van heel dat wielercrématoire.
‘Dan weet je dat het klaar is. Dan huil je wat. En dan?’
Hoezo? Dat rondecircus was onminzaam láchen, man:
een wedstrijd, met een stand-up voor losers uitgedijd.
Maar we zaten hier gebeiteld en we zaten hier geheid…
[Top 3 algemeen orangement (slot): 3. Kruijswijk +1.31, 26. Poels +1.12,25, 28. Mollema +1.14,58.]
Arie van Egmond
Amsterdam, 28 juli 2019
){kind=link}