Frans Terken wint de enige echte virtuele – het is zo erg als het is, zo erg is het al – trofee op pomgedichten

Frans Terken wint de wedstrijd deze week met een compleet gedicht. Het thema erg is een moeilijk thema gebleken. je schrijft de erge dingen niet zomaar op in poëzie. afstand nemen dat is de taak van een dichter – niet je storten in de ellende van een ander of van jezelf zonder afstand. neen – de dichter beschrijft, troost, signaleert, voorziet in een toekomst, grijpt in een verleden, actualiseert in een onschuldige taal waar hij natuurlijk schuldig aan is. Frans van harte.

De dichter is een eiland

Omgeven door zee is hij
soms onbereikbaar voor lezers
van het naastgelegen vasteland

niet dat het over water lopen is
het gevaar van wegzinken in wad
of moeras of de boot missen

dan seint hij leestekens naar de overzijde
kruipt zijn terp op en telt de zegeningen
op de vingers van één hand

in de verte ziet hij een vissersvrouw
turend naar de einder waar
man en zonen zijn ondergegaan

wast hij de andere hand in brak water
alsof er onschuld schuilt in zijn taal

FT 14.08.2019


–>
gelukkig een gedicht. met alle wezenlijke elementen. een echte kniertje. man en zonen die niet meer terug keren. de dichter ergens op een eiland die tracht en tracht met al het gereedschap dat hem is gegeven. schuld en onschuld in een dichterlijke adem benoemd. over water lopen – ook hier een verwijzing – maar een functionele. een gedicht uit een stuk!
  • Cartouche – het is gewoon erg zoals het is
  • Marc Tiefenthal – Heeft er niemand erg in?
  • Frans Terken – alsof er onschuld schuilt in zijn taal
  • Petra Maria – wij zijn erg aards


wie wint de enige echte virtuele – het is zo erg als het is, zo erg is het al – trofee op pomgedichten?
we vragen de dichters om de onvrede poëtisch te belichten.  erg – er kan in een dichtersleven heel veel heel erg zijn. de politiek is erg, 11-9 was erg, de liefste die nu bij een ander is – is erg. de dichters kunnen alle kanten op – pomgedichten is niet erg. zo erg is het al. we lezen u graag – heel ERG graag.
u kent de regels: de gedichten niet te lang svp – 20 regels is genoeg – insturen voor zondag 10 uur 30. stuur in op het u bekende gmail.com adres van pomgedichten@ – of benut de blauwe contact functie boven aan de pagina. of laat onder dit item een reactie achter -ik zorg er voor dat uw gedicht in het item wordt geplaatst. commentaar als altijd verzekerd.



kapstertje

ik zei vijftien weken geleden tegen het kapstertje
doe maar wat korter
en nog lijkt het
of al het haar naar binnen groeit

het is zo erg als het is
zo erg is het
al
 
pom wolff


Waar vind je ooit
oprechter dan bij een dichter
zonder trouw aan vorm
waarin hij gegoten is

zwart
als de dood
voor elk licht
 
is dat zwaar – te dragen?
 
dat denk je maar, het is gewoon
erg zoals het is – een leven
zonder ziel is lang zinloos
praten en doorgaan
 
híj laat je
in het best denkbare geval
een ogenblik – versteld staan
 
een enkel woord
van waarde licht en rond van klank
een verwaaide fluisterzin
 
een steen
om even bij stil te staan
 
               14-09-2019 / Cartouche

–>
cartouche is weer eens aan het knutselen geslagen – tal van verwijzingen gebruikt hij – om wat te zeggen. ja wat eigenlijk? – poëzie is geen puzzle-tje. een gedicht over leven en over de dood. we lezen over trouw, over de dood over een steen, over even stilstaan. gooi de woorden vandaag maar in de tombola van cartouche – trek een papiertje en ja hoor je hebt een gedicht. voor zover ik cartouche ken waardeert ie deze recensie niet echt. maar ja de lezer leest en denkt er het zijne van in dit geval. lezer staat nu eenmaal niet op de kermis. lezer zit gewoon achter zijn kopje koffie op de vroege zondagochtend in dat altijd weer zo prachtig oplichtend amsterdam van mevrouw halsema. ‘Waar werd oprechter trouw. Dan tussen man en vrouw. Ter wereld ooit gevonden? Twee zielen gloênde aan-een gesmeed. Of vast geschakeld en verbonden.‘ 020 zei ik daar dus, vlak bij het vondelpark.


Joshua
 
Uit het struikgewas kruipt
het serpent, het trekt
stuipen, wil onderdoen.
 
Langs de stam
van de appelboom
kruipt het omhoog.
 
Heeft er niemand
erg in?
 
Over de rest
hadden we beter gezwegen.
 
Joshua was nog niet geboren. 



marc tiefenthal
dichter essayist / poète essayiste

–>
de slang, de tuin, de appel, de verlosser – ook hier wordt een zoekplaatje gepresenteerd – maar ik wil geen zoekplaatjes ik wil een gedicht. we staan niet op de kermis. poëzie is een serieuze zaak.


PARADIJS

boven huilt een baby
een kat miauwt
de toon is gezet

de zon komt op
de zon gaat onder

morgen
steekt er weer
wind op

maar goed ook
want wij zijn
erg aards

handen, mouwen
ferme passen
als gewenst

niet vandaag
vandaag
is het windstil

Petra Maria
te Barberino


–>
een aards en windstil gedicht. met mensen erin en een kat. een paradijs als titel. ik weet even niet wat er ERG aan is. ik zou zeggen kind geniet van de rust. morgen stroomt de boel onder als in spanje momenteel , ga je ten onder aan kattengejank omdat beestje zijn bek niet meer weet te houden of noem je dat dan ‘hemels’?

Share This:

Gepubliceerd door Pom Wolff

Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman. In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes. Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'. Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.) 'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.

Doe mee met de conversatie

2 reacties

  1. De dichter is een eiland

    Omgeven door zee is hij
    soms onbereikbaar voor lezers
    van het naastgelegen vasteland

    niet dat het over water lopen is
    het gevaar van wegzinken in wad
    of moeras of de boot missen

    dan seint hij leestekens naar de overzijde
    kruipt zijn terp op en telt de zegeningen
    op de vingers van één hand

    in de verte ziet hij een vissersvrouw
    turend naar de einder waar
    man en zonen zijn ondergegaan

    wast hij de andere hand in brak water
    alsof er onschuld schuilt in zijn taal

    FT 14.08.2019

  2. PARADIJS

    boven huilt een baby
    een kat miauwt
    de toon is gezet

    de zon komt op
    de zon gaat onder

    morgen
    steekt er weer
    wind op

    maar goed ook
    want wij zijn
    erg aards

    handen, mouwen
    ferme passen
    als gewenst

    niet vandaag
    vandaag
    is het windstil

    Petra Maria
    te Barberino

Laat een reactie achter