PETER BERGER – ‘Over zon gesproken: ik mis haar. Le soleil d’été. Zomerhitte stalend die met allesverzengende urgentie mijn ziel in lichterlaaie zet…’


Vorig jaar rond deze tijd zou je hier met beide voeten aan de vloer vastvriezen. Niets van dat alles vandaag. Druildagen zijn het. Okee. Nachtvorst tovert soms een schorrig patroon van witte vlekken op het tapijt van eikenblad dat, slijmerig naar zwam riekend, al wekenlang van de oprit een glijbaan maakt. Maar de ochtendzon maakt er steeds korte metten mee. Met die witte vlekken. Net als met de sneeuw vanochtend; een centimeter of wat. Nu rest nog slechts een enkeldiepe laag zompige drek. Dampend in een waterig winterzonnetje.

Over zon gesproken: ik mis haar. Le soleil d’été. Zomerhitte stalend die met allesverzengende urgentie mijn ziel in lichterlaaie zet. Het leven kleur geeft. Maar nu is het winter. Nu is het grauw. En glibberig. Vijf eiken staan er. Op het terrein. Over honderd jaar staan ze er nog, de tijd trotserend terwijl hun takken zich ´s nachts uitstrekken naar de sterren om de goden te aanbidden met hun hemelse blik. Maar dat is straks pas. Eerst zullen in het kraaienbos duizend kraaien kraaien. Totdat de zon achter die heuvel daarginds weggezonken is. Een hels kabaal is het. 

Peter Berger

Share This:

Gepubliceerd door Pom Wolff

Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman. In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes. Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'. Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.) 'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.

Laat een reactie achter