FRANS TERKEN over DUO DICHTERS oa: Andreus/Vinkenoog – Campert/Nooteboom – Boog/ter Balkt – Gerlach/Jansen – Knibbe/van Hee – Terken/Scholten – DE INLEIDING

Frans Terken hier in Café Eijlders tijdens de dichtersmarathon 17 juli 22 neemt in augustus op pomgedichten punt nl de honneurs waar op de donderdag en buigt zich over het duo dichterschap – deze week DE INLEIDING

Duo-dichters I

Duo-dichters, dichters die reageren op (een gedicht van) elkaar, of daarin inspiratie vinden, het komt met regelmaat voor. In 1956 verscheen ‘Tweespraak’, een dialoog in versvorm tussen Hans Andreus en Simon Vinkenoog. In de reeks “Dialogen” van Atalanta Pers zijn er meerdere gedichtenwisselingen verschenen; Leo en Tineke Vroman schreven elkaar, van Remco Campert en Cees Nooteboom is er ‘Over en weer’ uit 2004. In deze serie o.m. werk van Mark Boog en H.H. ter Balkt, Bernlef en Hans Tentije, Hester Knibbe en Miriam van hee; ‘Groet God’ van Eva Gerlach en Sasja Jansen is het 13e deel uit deze reeks.  

Uit een briefkaartwisseling tussen Annemarie Estor en Lies van Gasse ontstond ‘Het boek Hauser’, kortgeleden nog schreven Sylvie Marie en David Troch aan elkaar ‘pingpongpoëzie’
Met Joop Scholten schreef ik van 2008 tot 2018 een gedichtenwisseling, ik kom daar een volgende keer op terug. Jolies Heij en ik schreven eveneens naar elkaar, het was hier op Pomgedichten eerder te lezen. 

Soms is één regel al genoeg om daar niet alleen aan te blijven hangen, ook om er in een reactie een eigen invulling aan te geven: Lucebert schreef in zijn gedicht:

 – ik tracht op poëtische wijze –

in deze tijd heeft wat men altijd noemde
schoonheid schoonheid haar gezicht verbrand

Remco Campert reageerde hierop in zijn gedicht ‘Heidschoon’:

Heidschoon

Zoveel wegen blies ik achter me op
niet meer terug kunnen luchtte me op
poëzie hoeft sinds lucebert
niet meer mooi of schoon te zijn
‘schoonheid heeft haar gezicht verbrand’
dynamiteer de woorden in hun pracht en praal
ontplofte woorden verspreiden hun bloedende letters
scherven van een spijkerbom
maar ik kan het niet laten
raap de scherven op
en smelt ze om tot nieuwe woorden
heidschoon zapro ziepoe

(in de bundel “Open Ogen”, De Bezige Bij 2018)

De regel van Lucebert was een meer letterlijk uitgangspunt voor mijn gedicht:

Wat zij heeft

I
Om hoe de zon haar gezind is
op hoogtijdagen
als zij van het licht 
bij vlagen op de vlucht gaat

haar omslagdoek slaat om hoofd 
en schouders en
grijpt naar de tube
met crème een tweede huid smeert

tegen het verbranden
tegen de ontrafelende blikken 
die hij haar heimelijk toewerpt

is zij de gloed van haar uitstraling moe
niet langer zal ze zich verzetten
tegen de brand in haar tijd

II
Zoals zij haar parasol neerzet en opent
het badlaken onder zich uitvouwt
het strekken van armen 
en benen tot een waar schouwspel maakt

hoe zij grijpt naar vlijt en toewijding 
schoonheid vraagt om overgave
een doorzichtig leven
dat niet naar hoogmoed taalt

maar gewoon doet wat zij wil
is ze op zoek naar beschutting
bescherming van een aangeboren arm 

een uitgestoken hand desnoods om vast 
te houden wat ze heeft
wat hij ziet dat zij is


(© FT, gepubliceerd in “De Brakke Hond”, 2011 nr.6)

Share This:

Gepubliceerd door Pom Wolff

Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman. In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes. Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'. Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.) 'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.

Laat een reactie achter