VON SOLO: ‘In de woestijn hoort geen voetbal, hoogstens een beachvolleybal toernooi…’

Geplaatst doorPom Wolff Laat een reactie achter op VON SOLO: ‘In de woestijn hoort geen voetbal, hoogstens een beachvolleybal toernooi…’

Tegenwoordig volg ik te weinig nieuws om nog te weten wat alle meningen rondom het WK voetbal zijn. Praatprogramma’s en kranten gaan ook meestal aan me voorbij. Mijn nieuws verzamel ik op poëzieavonden en in hippe koffiebars, wanneer ik flarden van een krant zie slingeren. Een echte liefhebber van voetbal ben ik niet. Het bungelt ergens onderaan de lijst van interesses. Ik kijk bij landentoernooien enkel de wedstrijden van de Rode Duivels. Dan gaat de Belgische vlag uit. Ik raak ook begeesterd en drink Duvels. Op mijn manier geniet ik. Daardoor is een begrip van voetbalkoorts me niet vreemd. Maar dit jaar laat ik het aan me voorbij gaan. Hoe makkelijk het ook zou zijn er op het gemakje van te genieten. Ik ontzeg me dat pleziertje. 

Tot nu toe zijn me een paar dingen ter ore gekomen over het WK. Het schijnt dat de stadions gebouwd zijn met slavenarbeid. Dat er geen bier geschonken mag worden. Dat de minister van sport een ‘goede’ moslim is. En dat er geen uitingen van LHBTGQX+ gedragen mogen worden. Dat is niet genoeg informatie om een goede mening over de gang van zaken te vormen. Maar ik heb wel een mening over Qatar. Dat is globaal dezelfde mening die ik heb over Dubai. Of Saoedi-Arabië. Alle drie zijn voor mij toonbeelden van al het slecht in de mens. Het gaat over olie, onderdrukking, uitbuiting en geld. 

Eigenlijk hoort er daar in de woestijn helemaal niets te zijn, behalve een sporadische oase en wat kamelen. Maar wat is er ontstaan? Racebanen, vakantie eilanden, grote wolkenkrabbers en eindeloze, ge-airconditionede winkelcentra met alles van de duurste ‘luxe goederen’ tot de grootste namaak daarvan. En dat is het allemaal. Namaak, gesponsord door de Westerse spilzucht. Die steden horen daar helemaal niet. Die horen helemaal nergens thuis. Eén grote fatwa morgana. Een resort voor de rijken, droom voor de blanke middenklasse en nachtmerrie voor de slaven die het bouwen. Een imitatiewereld.

Wat me er het meest aan stoort, is dat ondanks dat alles, het eigenlijk een uitvergroting is van alles dat we als Westerse consumptie-‘maatschappij’ zelf doen. Het is een soort essentie van het kwaad van de economie, ontdaan van alle franje. Het ware gezicht van het slechte in de mens. Daarmee zijn deze landen niet erger dan pakweg Frankrijk of Nederland, maar het is wel duidelijker, dat er iets niet klopt. En het ergste is, dat het onder de streep eigenlijk ook niet uitmaakt. De grote mannen spelen het spel. Het volk krijgt brood en spelen. Het is een oefening in wegkijken.  Nou, dan kies ik om er geheel voor weg te kijken. De kruimels kunnen me gestolen worden. In de woestijn hoort geen voetbal, hoogstens een beachvolleybal toernooi.

VON SOLO
DICHTER, COLUMNIST,  PERFORMER EN CINEAST
Check de actualiteiten van VON SOLO op www.vonsolo.nl
Lees ook de wekelijkse column van VON SOLO op www.POMgedichten.nl 

Share This:

Gepubliceerd door Pom Wolff

Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman. In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes. Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'. Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.) 'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.

Laat een reactie achter