FRANS TERKEN wint de enige echte virtuele – naar de grote zanger bram vermeulen – dit is een wedstrijd die niemand winnen kan – wedstrijd

een moeilijk thema deze week. een wedstrijd die je niet winnen kan wedstrijd. dichters zoeken en bezoeken het bijna mystieke het luchtledige – waar de adem stokt – het te grote – en verkennen een wereld waar je bijna niet over schrijven kan. het menselijke tekort is aan de orde. dichter vera van der horst stuurde een gedicht in waarin zij de allerindividueelste emotie onder woorden bracht om meteen maar weer het ingestuurde gedicht per mail terug te vorderen – in te nemen – we krijgen dat gedicht hier niet te lezen. u moet haar maar een kaartje/mailtje sturen wellicht deelt zij dat gedicht met u dan persoonlijk. bram vermeulen lukte het goed – maar kon het thema aan door die gevonden prachtregel over een wedstrijd die je niet winnen kan. helderheid is ver te zoeken vandaag. zij gaat in het te grote op. en hoe was het op de bundel presentatie zaterdag in Helmond? onder de gedichten leest u de commentaren. deze week kies ik niet voor de inhoud – in de zin van een inhoudelijk gebeuren – op een inhoudelijk gebeuren is deze week geen winst mogelijk – wie ben ik om de grootheid te bepalen voor een individu – ik kies voor een procesbeschrijving. goud voor FRANS TERKEN! daarom. dank aan alle inzenders, voor het durven delen. sterkte voor vera.

**Te groot**

Wat te groot is beneemt de adem
als fijnstof die in de longen dringt
dat het nog net geen verdrinken is
in wat je overweldigt

om daar de strijd mee aan te gaan
wie worstelt zich niet naar boven
waar de ijle lucht een wapen is
spierkracht met bloed als brandstof gevoed

armpje drukken tegen dat allesomvattende
hoe het voor je ogen als een zeepbel uiteenspat
er blijft niets over dan schuimend sop

om daar je handen in te wassen
in nederigheid van niet beter kunnen
wat te groot is houd je niet vast

© FT 06.05.2023

in het gedicht wordt naar die alles beheersende en onoverkomelijke laatste regel toe gewerkt – dichter maakt het grote onoverkomelijk groot. dichter beschrijft het proces. en komt dicht in de buurt – het is alsof het menselijk tekort over dit gedicht is uitgestrooid, tussen je vingers door glipt en uit een valt.

ROB MIENTJES: Wedstrijd om wedstrijd
FRANS TERKEN: wat te groot is houd je niet vast
RIK VAN BOECKEL: aan de horizon zingt de zon
CARTOUCHE: jij zelf de taaiste tegenstander
IEN VERRIPS: ik val ik vlieg zonder vleugels
ANKE LABRIE: om geen wedstrijd ooit te winnen

wie wint de enige echte virtuele – naar de grote zanger bram vermeulen – dit is een wedstrijd die niemand winnen kan – wedstrijd? welke dingen zijn te groot voor dichters / zangers – ook nu nog – over die dingen lezen we graag in poëzie. we lezen het zo graag als u het uit het onderste van het onderste weet te halen voor ons. we zullen u troosten en omarmen. u kent de regels: gedichten niet te lang svp tenzij noodzaak – 20 regels is genoeg – insturen voor zondag 10 uur 30. stuur in op het u bekende gmail.com adres van pomgedichten@ – of benut de blauwe contact functie boven aan de pagina. of laat onder dit item een reactie achter -ik zorg er voor dat uw gedicht in het item wordt geplaatst. commentaar als altijd verzekerd.