Het eerste dat me aan haar opviel waren haar zwarte kleding en haar weelderige boezem. Haar bijzonder rijke, vrouwelijke vormen vielen bij me in de smaak. Net het grijze gebied tussen héél veel en veel te veel, maar dat je ze zeker wel ‘zou doen’. Daarbij was ze iets kleiner dan ik en had een compleet ontploft kapsel als Bellatrix LeStrange uit Harry Potter. Ze was om zo te zeggen echt ‘mijn typje’.
Niet veel verder zat een heavy metal meisje met een strakke, zwarte jeans aan. Ze vertelde net aan een jongen, dat haar borsten, die mooi vooruitstaken onder een gespannen zwart hemdje, niet echt waren. Ik merkte op, dat ze ook mooie nepwimpers had. Laat ik nou net een ontzettende fan van dit soort kunstmatige schoonheid zijn. Ik zag ze opstaan en staarde haar wiegende, perfect uitgelijnde figuur na. ‘Daar gaat ze…’ van Clouseau speelde in mijn hoofd.
Ik haalde een pilsje aan de bar en ging weer zitten. Er paradeerde een jonge vrouw voorbij in een leren hotpants. Haar armen en benen onder de tattoos. Wijd uitlopende, zwarte oogschaduw en knallende blauwe ogen daaronder. Ze dronk zwaar bier uit de fles. Ze droeg een linnen tasje met de opdruk ‘Fuck the system’. Ze zag er zo gevaarlijk boos uit, dat ik haar als tiener nooit had durven benaderen. Ik droomde toen echter al wel van haar bestaan. Ze was alleen nergens te vinden.
En nu zat ik daar. In de staart van mijn midlife crisis, tijdens in een drinksessie op een filmfestival in Breda. En ineens realiseerde ik me, dat ik deze vrouwelijke personages allemaal meer dan dertig jaar geleden al verzonnen had. Het is ongelofelijk dat al de fantasiemeiden uit mijn jeugd in één middag op één plek waren gematerialiseerd in één moment. Het is jammer dat ze vroeger nog niet bestonden. Maar ik was blij, dat ik het werk van mijn verbeelding alsnog éénmaal in al haar glorie heb mogen aanschouwen. Tevreden haalde ik nog een rondje bier.
VON SOLO DICHTER, COLUMNIST, PERFORMER EN CINEAST Check de actualiteiten van VON SOLO op www.vonsolo.nl Lees ook de wekelijkse column van VON SOLO op www.POMgedichten.nl
Share This:
Gepubliceerd door Pom Wolff
Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman.
In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes.
Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'.
Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.)
'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.
Bekijk meer berichten
