Max Lerou en Anke Labrie winnen de enige echte virtuele – en bij welk kunstwerk schreef u – of had ooit wel een tekst willen schrijven – trofee op pomgedichten.nl – Rik van Boeckel en Luk Paard zilver.

een moeilijke keuze deze week – ik zie het als twee tegen twee – twee keer gedichten in vlammende en uiteenspattende woordentaal naar aanleiding van een kunstwerk – rik van boeckel en luk paard – én – twee keer een doordringend beeldend dichterlijk vermogen geëtaleerd in een poëtische parel – die van anke labrie en die van max lerou – de laatste twee goud! van harte! de eerstgenoemde zilver ook van harte – alle inzenders dank jullie wel voor de inzendingen van hoog nivo.

een schilderachtig tafereel
 

in de gracht langs het wijk
een afgedreven kind
uit de kop van een oude meester
 
hij herkent het plastic
van de jaren vijftig
je houdt het schuin en het piept nog
 
ml

inderdaad een tafereel waar je niet meer omheen kunt kijken. met dichterlijke precisie het beeld geschilderd.

Ha Pom,
Mooi thema.
Weliswaar geen schilderij, maar ik dacht meteen aan het bezoek aan de Chapelle du Rosaire in Vence,
toen ik jaren geleden deze kapel bezocht. Het maakte diepe indruk op me.
Verder nog een fijn weekend gewenst.
Met hartelijke groet,
Anke

Chapelle du Rosaire


zijn penseel gedoopt in zonlicht
gaf die gloed aan al zijn kleuren
dat Matisse dat kon dat wist ik

hier in deze kapel word ik stil
hij zag het als zijn meesterwerk
voor mij is het meer een wonder

losgezongen van de aarde
dansen kleuren naar het licht
ontsnapt aan het glas-in-lood

brandschilderen is achterhaald
het was zijn vuur dat vlamde
het glas werd hier gematisseerd


anke labrie

we gaan mee in de droom die Anke Labrie ons voordroomt in de kapel die zij bezoekt – waarin Matisses licht loskomt van de aarde en opstijgt tot ver boven het hoofd van de dichter. de kosmos verlicht.

Hallo Pom
Hier mijn gedicht bij het kunstwerk dat onder het gedicht te zien is. Zal het ook apart mailen. Het kunstwerk ‘Stuck inside; again’ is van Sharon Welsh. 

Met dichterlijke groet 
Rik van Boeckel 


Ingedamd


Ingedamd aan de rand van het bestaan
geen traan verlaat zijn dappere grijns


geen binnenwereld weerspiegeld
een knipoog naar vrijheid ontluikt


het zicht verborgen achter vliezen van smart
strepen van ‘t hart hangen rond dag en nacht 


hij wil tralies breken met armen van ijzer 
gedachten wijzen naar denkbeeldige kracht


grimmig en slim kronkelend langs lippen
ze willen spreken met aandacht en strijd


weerbarstig zijn streven dat vlijtig gedijt
hij zal alles openbreken dat dwars ligt


de strepen zullen geen tralies meer zijn
lijnen uitzetten naar een hoopvolle tijd


nooit meer nooit meer roept hij verdwaasd
raast langs de opening voelt zich bevrijd. 


Rik van Boeckel

interessant is ook of de tekst het alleen af kan – de kracht die de kunstenaar in het kunstwerk legde weerspiegelt, verbeeldt. rik komt een end in de buurt. een krachtige tekst zeg ik als buitenstaander. de weg naar de vrijheid wordt hier ook in de taal opengebroken – het is alsof het kunstwerk uiteenspat in taal.
(de rockdichter): zondag dan mag’et es wat heftig… en terwij’et dorp de misgang doet schrijf ik en roep dat’et van de lust mag mense…van de lust oooh lust en ….inspired by the ART van sylvia reijbroek…en voor de zondagwedstrijd die geen wedstrijd is en toch zo pom wolls zondag nu

“ ik wil door jou bevare “ luk paard

word wakker jij
machtig rood
zo vurig

sleur me hart naar buite
gooi me om doorklief me
elk uur van elke dag
totdat’k jou smeek
me ziel verkoop

ik plooi me wel wil zelfs breke
haal mezelf neer zak weg

jouw lust wil’k drage
door merg en been
over de zeve zeeë
bevaar me
spoel met me aan
spreid me aan jouw zacht

leef mij in jouw zijn
verslind met mij de tijd

© luk paard (bij de prachtige schildering van sylvia reijbroek)

bij zo een gedicht heb je geen schilderij nodig – hoe was het spreekwoord ook al weer – bij zulke vrienden heb je geen vijand meer nodig haha. grapje. een kolfje naar de schrijvershand van luk paard deze opdracht – het van plezier en lust en leven uiteenspattend schrijfvermogen van deze dichter geeft aan het leven meer uitbundigheid dan welk schilderij dan ook.
  • Rik van Boeckel en ‘Stuck inside; again’ is van Sharon Welsh. 
  • Frans Terken en de boom
  • Cartouche en het ‘EigenWijze Kind’
  • Luk Paard en sylvia reijbroek
  • Anke Labrie en Matisse
  • Max Lerou en de schilderswijk
  • Rob Mientjes en Rene Daniëls

wie wint de enige echte virtuele – en bij welk kunstwerk schreef u – of had ooit wel een tekst willen schrijven – trofee op pomgedichten.nl – kortom wint de zondagochtendwedstrijd? de opdracht laat niets aan onduidelijkheid over – graag ontvangen we uw tekst en de afbeelding van het door uw tekst getroffen kunstwerk – u kent de regels: gedichten niet te lang svp tenzij noodzaak  – 20 regels is genoeg – insturen voor zondag 10 uur 30. stuur in op het u bekende gmail.com adres van pomgedichten@ – of benut de blauwe contact functie boven aan de pagina. of laat onder dit item een reactie achter -ik zorg er voor dat uw gedicht in het item wordt geplaatst. commentaar als altijd verzekerd.

Goedemiddag Pom,
Las het thema voor de weekend trofee, ben dit weekend even weg in het bos, dus maar ‘kunst’ gezocht in de omgeving hier, en daarbij geschreven. Stuur een foto erachteraan.
Mooi weekend,
Frans


Gezicht op standbeeld

Laat ik niet zuur kijken
naar deze keur aan oogopslag
van in zichzelf terug-
getrokken bedachtzame blikken
uit hout gesneden

hier uit zichzelf opgetrokken
sieren ze voluit de omgeving
een natuurlijk tegenwicht
tegen het blauw van de dag

standvastig geworteld
om de jaren te trotseren
wat hier staat staat langer
dan ik denk te leven

gezichten op de tijd
die ons is gegeven

© FT 12.04.2025

reflexie op leven en wat uiteindelijk van het leven overblijft. ten gronde gaat of geworteld is -wie van hout is gaat net iets langer mee. zou een filosoof kunnen beweren.
Beeld het ‘EigenWijze Kind’ van de voormalige Schoolbegeidingsdienst De Kempen, in 2013 geplaatst bij het gemeentehuis Dijk 15 te Eersel


Eigen wijs


Zie die hand, hoe open en ontvankelijk
– verstild de blik – de ene zich heffen
zich strekken, de andere heel perfect
gebogen ‘t been en tenen die almaar
hoger willen, onbevangen voorwaarts
dansend de ruimte tegemoet


ongezekerd, glas, steen en wolken
tot korrel-, druppelvorm ontleden
in schakering van een vogelkleed
met verve zich bedrinken aan
het strijken , het ver- schijnen
en het wassen van het licht


in voortgaand onbevangen honger
naar lafenis, hoe ‘t zingt zo zacht
bewogen bron van troost elke dag
een woord, een vleugelslag
voor het wonder-oog van dit 
EigenWijs Zonnewindekind


13-04-2025 / Gérard Vromen

ja een meer preciese beschrijving van Cartouche – ik wil bijna antwoorden op zijn beginvraag – ja we zien het Gérard. het gedicht had wat mij betreft iets eigenwijzer gemogen.
Dag Pom,

Deze geweldige kunstenaar uit het Eindhovense is het licht en donker waardig. Rene Daniëls met zijn kunstwerk ‘Twee i’s vechtend om een punt. Gaarne een gedicht voor deze bijzondere verschijning. 
Groet, Rob


Twee i’s vechtend om een punt


Gedenkwaardig
punten op een i
spits op spits gedreven


typisch Nederlands
het moet kloppen
rood wit blauw


taal boven kleur
hart buiten ziel
puntig het beleven


wat bedoelt ie nou
punt uitroepteken
zonder komma


rode zon rijst
boven torens
in oorlogszone


vlaggen in de war
geel wordt weggepoetst
door wit rood blauw


geen punt
behoort ons allen toe


Rob Mientjes

een associatief gedicht bij een werk van de eenvoud. zo bezien en zo gelezen krijg je als lezer zin om het kunstwerk te aanschouwen. fijne tekst.

Share This:

Gepubliceerd door Pom Wolff

Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman. In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes. Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'. Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.) 'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.

Laat een reactie achter