VON SOLO over NUSCH: “De zachte kromming van haar hals en de tederheid in de ogen. De kwetsbaarheid en geborgenheid…”


Onderweg naar Brussel voor wat poëzie
En voor onze lezers nog wat kleine overpeinzing, terwijl ik morgen mijn bier en woorden van komende avond overpeins

XxV

VON SOLO
DICHTER, COLUMNIST,  PERFORMER EN CINEAST
Check de actualiteiten van VON SOLO op www.vonsolo.nl
 

Deel 334. Nusch

Haar gezicht, nabij dat van een andere vrouw. Ogen bijna gesloten. Naakt tussen droom en inslapen verkerend. Alsof ze minimaal leven inademt. Daar, boven het gezicht en de blote borsten van die andere vrouw. Te rustig om ongemak te voelen.

Een andere foto. Hoe ze als een hondje opkijkt naar de blonde vrouw die haar aan de boezem koestert. De zachte kromming van haar hals en de tederheid in de ogen. De kwetsbaarheid en geborgenheid.

Dan de foto op de Impasse de Deux Anges. Samen met haar geliefde. Engelen in een wereld, waar de realiteit in een moment gevangen wordt. Waar het lot geliefden net zo makkelijk weer van elkaar scheidt.

Het is negentienzesenveertig. In de stad der engelen stort een vrouw ter aarde. Haar hart stopt. De man op de foto is op dat moment in Zwitserland. Het is een eenzaam passeren. Veertig jaar is ze op dat moment.

Drieënzeventig jaar later ploegt een man van vierenveertig door wat fotoboeken van Man Ray. Zwartwit foto’s op papier. Stilstaand beeld, decennia oud, dat in staat blijkt snaren te raken die diep verborgen liggen. De waarnemingen van ogen, die mengen met gedachten en voorstellingen. Of je een veulen opgraaft uit het permafrost, om er na ontdooien achter te komen dat het bloed nog vloeibaar is en warm als levend. Wat heeft schrijven dan nog voor zin?

Dat we enkel verhalen zijn. Bij dood en bij leven. Bij nooit meer en altijd weer.

Share This:

Gepubliceerd door Pom Wolff

Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman. In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes. Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'. Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.) 'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.

Laat een reactie achter