JOLIES HEIJ wint de enige echte virtuele – en tot wie of waar brengt de witte wijn jou dit weekend – zilver Tiefenthal – verder is het de iedereen in de prijzen – trofee op pomgedichten
FRANS TERKEN een droge witte aan deze tafel met liefde geserveerd
PETRA MARIA doet herinneren aan zoveel storm en moed
RIK VAN BOECKEL met ‘t glas in de hand de lippen troost dronken
MARC TIEFENTHAL Om niet ten onder te gaan aan witte wijn.
CARTOUCHE sauvignon – zo wild en wit wil ik je
JOLIES HEIJ we drinken de rivier leeg en doen alsof het witte wijn is
ANKE LABRIE ik neem een slok en proost op jou
Share This:
Gepubliceerd door Pom Wolff
Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman.
In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes.
Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'.
Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.)
'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.
Bekijk meer berichten
Doe mee met de conversatie
2 reacties
Rupsje Ooitgenoeg
We houden het loof aan banden
dat de hitte onder dit blauwe dek
niet meedogenloos toeslaat
zoals ver beneden de rivieren
ik zou met de noordwestenwind mee
kunnen waaien om daar te landen
maar hier zit ik gebeiteld in middagrust
die me plakt aan leuning en glas
dat in de zon haast doorzichtig lijkt
– het voordeel van een droge witte
aan deze tafel met liefde geserveerd –
wij klinken op de koelte die ons toevalt
en geen angst voor teken of rupsen
krioelend op de stammen van eiken
al die harigen hoe ze aan irritatie doen
in één veeg strijk ik het voorhoofd glad
Rupsje Ooitgenoeg
We houden het loof aan banden
dat de hitte onder dit blauwe dek
niet meedogenloos toeslaat
zoals ver beneden de rivieren
ik zou met de noordwestenwind mee
kunnen waaien om daar te landen
maar hier zit ik gebeiteld in middagrust
die me plakt aan leuning en glas
dat in de zon haast doorzichtig lijkt
– het voordeel van een droge witte
aan deze tafel met liefde geserveerd –
wij klinken op de koelte die ons toevalt
en geen angst voor teken of rupsen
krioelend op de stammen van eiken
al die harigen hoe ze aan irritatie doen
in één veeg strijk ik het voorhoofd glad
FT 26.06.2019
storm en moed
ik drink wijn
en maak foto’s
jij in dat hoge bed
het tafeltje
met de bloemen
ze leggen vast
wat ik niet kan bevatten
en verwacht
dat later
iets van deze vreemde tijd
mij doet herinneren
aan zoveel storm
en moed
aan eigenlijk
zoveel geluk
Petra Maria