Frans Terken wint de wedstrijd deze week met een compleet gedicht. Het thema erg is een moeilijk thema gebleken. je schrijft de erge dingen niet zomaar op in poëzie. afstand nemen dat is de taak van een dichter – niet je storten in de ellende van een ander of van jezelf zonder afstand. neen – de dichter beschrijft, troost, signaleert, voorziet in een toekomst, grijpt in een verleden, actualiseert in een onschuldige taal waar hij natuurlijk schuldig aan is. Frans van harte.

Omgeven door zee is hij
soms onbereikbaar voor lezers
van het naastgelegen vasteland
niet dat het over water lopen is
het gevaar van wegzinken in wad
of moeras of de boot missen
dan seint hij leestekens naar de overzijde
kruipt zijn terp op en telt de zegeningen
op de vingers van één hand
in de verte ziet hij een vissersvrouw
turend naar de einder waar
man en zonen zijn ondergegaan
wast hij de andere hand in brak water
alsof er onschuld schuilt in zijn taal
FT 14.08.2019
–>
gelukkig een gedicht. met alle wezenlijke elementen. een echte kniertje. man en zonen die niet meer terug keren. de dichter ergens op een eiland die tracht en tracht met al het gereedschap dat hem is gegeven. schuld en onschuld in een dichterlijke adem benoemd. over water lopen – ook hier een verwijzing – maar een functionele. een gedicht uit een stuk!
- Cartouche – het is gewoon erg zoals het is
- Marc Tiefenthal – Heeft er niemand erg in?
- Frans Terken – alsof er onschuld schuilt in zijn taal
- Petra Maria – wij zijn erg aards

wie wint de enige echte virtuele – het is zo erg als het is, zo erg is het al – trofee op pomgedichten?
we vragen de dichters om de onvrede poëtisch te belichten. erg – er kan in een dichtersleven heel veel heel erg zijn. de politiek is erg, 11-9 was erg, de liefste die nu bij een ander is – is erg. de dichters kunnen alle kanten op – pomgedichten is niet erg. zo erg is het al. we lezen u graag – heel ERG graag.
u kent de regels: de gedichten niet te lang svp – 20 regels is genoeg – insturen voor zondag 10 uur 30. stuur in op het u bekende gmail.com adres van pomgedichten@ – of benut de blauwe contact functie boven aan de pagina. of laat onder dit item een reactie achter -ik zorg er voor dat uw gedicht in het item wordt geplaatst. commentaar als altijd verzekerd.

kapstertje
ik zei vijftien weken geleden tegen het kapstertje
doe maar wat korter
en nog lijkt het
of al het haar naar binnen groeit
het is zo erg als het is
zo erg is het
al
pom wolff

Waar vind je ooit
oprechter dan bij een dichter
zonder trouw aan vorm
waarin hij gegoten is
zwart
als de dood
voor elk licht
is dat zwaar – te dragen?
dat denk je maar, het is gewoon
erg zoals het is – een leven
zonder ziel is lang zinloos
praten en doorgaan
híj laat je
in het best denkbare geval
een ogenblik – versteld staan
een enkel woord
van waarde licht en rond van klank
een verwaaide fluisterzin
een steen
om even bij stil te staan
14-09-2019 / Cartouche
–>
cartouche is weer eens aan het knutselen geslagen – tal van verwijzingen gebruikt hij – om wat te zeggen. ja wat eigenlijk? – poëzie is geen puzzle-tje. een gedicht over leven en over de dood. we lezen over trouw, over de dood over een steen, over even stilstaan. gooi de woorden vandaag maar in de tombola van cartouche – trek een papiertje en ja hoor je hebt een gedicht. voor zover ik cartouche ken waardeert ie deze recensie niet echt. maar ja de lezer leest en denkt er het zijne van in dit geval. lezer staat nu eenmaal niet op de kermis. lezer zit gewoon achter zijn kopje koffie op de vroege zondagochtend in dat altijd weer zo prachtig oplichtend amsterdam van mevrouw halsema. ‘Waar werd oprechter trouw. Dan tussen man en vrouw. Ter wereld ooit gevonden? Twee zielen gloênde aan-een gesmeed. Of vast geschakeld en verbonden.‘ 020 zei ik daar dus, vlak bij het vondelpark.

Joshua
Uit het struikgewas kruipt
het serpent, het trekt
stuipen, wil onderdoen.
Langs de stam
van de appelboom
kruipt het omhoog.
Heeft er niemand
erg in?
Over de rest
hadden we beter gezwegen.
Joshua was nog niet geboren.
—
marc tiefenthal
dichter essayist / poète essayiste
–>
de slang, de tuin, de appel, de verlosser – ook hier wordt een zoekplaatje gepresenteerd – maar ik wil geen zoekplaatjes ik wil een gedicht. we staan niet op de kermis. poëzie is een serieuze zaak.

boven huilt een baby
een kat miauwt
de toon is gezet
de zon komt op
de zon gaat onder
morgen
steekt er weer
wind op
maar goed ook
want wij zijn
erg aards
handen, mouwen
ferme passen
als gewenst
niet vandaag
vandaag
is het windstil
Petra Maria
te Barberino
–>
een aards en windstil gedicht. met mensen erin en een kat. een paradijs als titel. ik weet even niet wat er ERG aan is. ik zou zeggen kind geniet van de rust. morgen stroomt de boel onder als in spanje momenteel , ga je ten onder aan kattengejank omdat beestje zijn bek niet meer weet te houden of noem je dat dan ‘hemels’?
De dichter is een eiland
Omgeven door zee is hij
soms onbereikbaar voor lezers
van het naastgelegen vasteland
niet dat het over water lopen is
het gevaar van wegzinken in wad
of moeras of de boot missen
dan seint hij leestekens naar de overzijde
kruipt zijn terp op en telt de zegeningen
op de vingers van één hand
in de verte ziet hij een vissersvrouw
turend naar de einder waar
man en zonen zijn ondergegaan
wast hij de andere hand in brak water
alsof er onschuld schuilt in zijn taal
FT 14.08.2019
PARADIJS
boven huilt een baby
een kat miauwt
de toon is gezet
de zon komt op
de zon gaat onder
morgen
steekt er weer
wind op
maar goed ook
want wij zijn
erg aards
handen, mouwen
ferme passen
als gewenst
niet vandaag
vandaag
is het windstil
Petra Maria
te Barberino