
gisteren schrok ik een beetje – ik wist dat Paul Roelofsen gisterenmiddag zou optreden op Shaffy Poëzie Podium georganiseerd door José Aerts. leuk podium, goede dichters oa sakia leendert, ik schreef hieronder over haar. ik stond zelf ook geprogrammeerd. en paul is altijd een leuke ontmoeting. laatste keer dat ik hem zag was bij het podium van alja spaan, een week of 8 geleden in alkmaar. ik had paul toen verzocht zijn nieuwe bundel mee te nemen: “Een bloembed, een bloedbad”. lees hier mijn lovende recensie.
we dronken een biertje. ik schreef later over die bundel en was erg enthousiast over de gepresenteerde gedichten.
gisteren kwam paul op mij toegelopen, gaf me een hand en vertelde zonder omhaal dat kanker zijn stembanden had aangedaan. dat hij inmiddels geopereerd was. en dat er geen nare zaken verder geconstateerd waren en dat ie het weer ging proberen: het optreden. paul trad op, met ferme pas naar de mike, nog met een wankele stem. en als vanouds met adembenemende gedichten. en hij deed voor mij dat ene weergaloze gedicht van ooit – waarin de ik persoon (paul) langs een noordhollands kanaal loopt, een hoofd ziet oprijzen uit het water, dan een arm, een gedicht waarin de ik persoon terug zwaait naar wat/wie voor hem is verrezen, een gedicht waarin de arm weer in het water ondergaat, het hoofd vervolgens ook en arm en hoofd de ik persoon (paul) met zijn zorgen alleen achterlaten bij het koude en verlaten kanaal.
zo heb je een nieuwe bundel. zo heb je kanker. zo sta je weer achter een mike met je poëzie, met werkelijk adembenemende gedichten. deze dichter mag de komende tien jaar nog niet naar de eeuwige jachtvelden deze dichter moet elke avond langs dat noordhollands lopen en daarna zijn gedichten te schrijven – dat we nog jaren en jaren mogen genieten van zijn poëzie.
SCHEMERAVOND
Ik liep langs het kanaal
toen er een hoofd
uit het water kwam
en daarbij nog een arm
die zwaaide.
Onwillekeurig
bleef ik staan
en bracht een groet terug
waarna de arm weer onderging
en ook het hoofd verdween.
Mij eenzaam achterlatend
met mijn zorgen
Paul Roelofsen
een vrouw schoof aan mijn tafeltje. ze sprak invoelende woorden, wilde van mij een bundel kopen. kocht mijn laatste bundeltje. ik zei ik schrijf alleen over mensen. niet over de natuur, niet over een tafel, of over dingen. ze leek mij een invoelend mens. dat komt goed uit zei ze: ik ben een relatietherapeute. twee uurtjes poëzie en heel veel menselijkheid – dacht ik later op weg naar de groote weiver in wormerveer. hoe maak je daar een gedicht bij.
misschien
niets mooier is
als woorden groeien
van verlaten liefde tijdloos stil
om alleen
nog die te houden
die er echt toe doen
mijn lichaam is hier
mijn hart ligt daar
zo zal ik altijd onderweg zijn
misschien
dat ik daarom zo graag naast je zit
en nergens aan wil komen
pw

Dichters dragen voor uit eigen werk
iedere tweede vrijdagmiddag van de maand van 1600 tot 1800 uur.
Iedereen is van harte welkom!
Info
Locatie: Sociëteit Ramses Shaffy Huis, Piet Heinkade 231, Amsterdam
Entree: gratis
