met de heer elbert gonggrijp heb ik nog een appeltje te schillen. ik geloof dat ze in het strafrecht spreken – in zijn geval van opzet – zal het voorwaardelijke opzet zijn – in ieder geval een zaak waarin de heer gonggrijp heeft gemeend opzettelijk te moeten handelen. het moment, the crime, zeg maar rustig mis daad peterR, is net niet vastgelegd op een foto die u hierboven heeft aanschouwd. daar komt bij dat niets op de foto lijkt wat het is. u denkt mogelijk daar staan twee dichters die elkaar weer eens ontmoeten en het glas heffen op een vrolijk wederzien. u ziet niet wat er aan het fotomoment vooraf ging of welk onheil op het fotomoment volgde – foto’s, het zijn mooie dingen maar het manco aan deze kunstvorm is in essentie dat je niets te weten komt over wat niet te zien is op de foto of welke gevolgen het uitgerekende handelen van zo een gonggrijp kende – de volgtijdelijkheid der dingen is volkomen zoek op een foto – zo ook op deze foto!!! en Gonggrijp weet dat. Gonggrijp weet precies hoe foto’s werken.
natuurlijk was mijnheer gonggrijp blij met deze foto. het handelen van mijnheer teruggebracht tot een vriendelijk klinken – glimlachje erbij – en imagoklaar was mijnheer gonggrijp. het imago kon niet beter getoond: gonggrijp de vriendelijke. maar let eens goed op zijn blik. kijk eens welk enorm glas hij in zijn hand houdt. kijk ook naar het beschaafde tedere breekbare en aandoenlijke wijnglaasje dat ik met mijn hele hebben en houden – mijn rechterhand – bescherm tegen die onverhoedse bruuske aanval die aanstaande was – zie ook dat gigantische glaswerk, dat biermonster dat onder aanvoering van die gonggrijp met een duizelingwekkende vaart op mijn tedere wijnglas werd gericht. en wat zien we van dit alles op de foto – niets! lieve lezer helemaal niets! mijn hand bloedt nog steeds van de slagaderlijke bloedingen die toen, maanden geleden, door Gonggrijp zijn veroorzaakt. geloof niet wat u ziet – doe het niet.
Share This:
Gepubliceerd door Pom Wolff
Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman.
In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes.
Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'.
Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.)
'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.
Bekijk meer berichten
Laat een reactie achter