- deze week een opkikkertje van Ien Verrips
- en met de DIDI van Ditmar Bakker
- en met Frans Terken over ‘een dag die licht en luchtig schijnt’
– inmiddels al zomerpauze inzendingen van Petra Maria, Anke Labrie en Erika de Stercke
– en nieuwe zomergeluiden van Rik van Boeckel én van Elbert Gonggrijp én van Magda Haan
ik bedank de dichters die de zondagochtend ‘wedstrijd’ – wie wint de enige echte virtuele …. trofee op pomgedichten? het afgelopen dichtseizoen tot iets heel bijzonders wisten te maken met hun bijdragen. voor nu geldt de zondagochtend zomerpauze. stuur rustig een gedicht in – ik kies en publiceer dan voor de zondagochtend één gedicht – ‘het gedicht van de week op pomgedichten’. wie schrijft het derde enige echte virtuele gedicht van de week op pomgedichten? u kent mijn smaak – die vreselijke hang naar lichte en ook zware romantiek. u kent de regels hier: links heeft voorrang – gedichten niet te lang svp tenzij noodzaak – 20 regels is genoeg – . stuur in op het u bekende gmail.com adres van pomgedichten@ – of benut de blauwe contact functie boven aan de pagina. of laat onder dit item een reactie achter – fijne vakantie!

Troostrijk is het niet dat geef ik toe.
Het is gewoon gesaggerijn nou ik het zo lees.
Nou ja dat kan ook lekker zijn.
fijn weekend
Ien
grauwe wolken weer vandaag
grijzer nog dan die van gisteren
en naar verwachting
wordt het morgen weer een dag
vol buiigheid
wolken klauwen door de lucht
’t gemiezer nauwelijks merkbaar
sijpelt door in mijn gemoed
het duurt en duurt het lijkt
een eeuwigheid
july 2020
Ien Verrips

MARKEREND
Voor Marguerite
Vitaal zal mijn naam in haar huid rondwaren,
geënt nu. Gerhardt zei ‘wij zijn verwant’
des moers—edoch, dergelijk kutverband
zal onze link niet lichtjes evenaren,
daar elk werpsel, uitgestiet, zou iemand
zijn in eendere bloedgroep, blonde haren
en schreeuwen tot schriftuur kinds doet bedaren:
wat mosterdzaadje heeft zij dan geplant?
Hoort dodenliederen op vedelsnaren
-daarvoor staan troubadours immer garant-
wijl dit sonnet weer sober doet verklaren
(zo’n schrijfstift níet onwrikbaar in zo’n hand)
dat mensenhuid en vriendschappen verjaren:
ons rest toch deze inkt. Gepend. Gebrand.
***[D.B.]

We maken een eigen wereld
die niet verder gaat dan de rand
van het grasveld waarop we staan
de geur die we opsnuiven
gewoonten en hebbelijkheden
nemen we met het tafeltje en
de stoeltjes mee het gras op
zo zitten we onder de luifel
om daar een tijd te zwijgen
elk woord dat teveel is laten we
achter de lippen hangen
hebben aan het uitzicht genoeg
om van onze wereld te spreken
een dag die licht en luchtig schijnt
FT 11.07.2020

altijd alles al geweten
maar alles altijd toch te laat
dat ze toen niet weten kon
dat zij het dit keer zelf zou zijn
zoals ze ooit zei
zeg we gaan op vakantie
wist je dat al?
we gaan rijden om te liggen in de zon
alsof het de taal is
uit een ander leven
de taal waarin ze elkaar ontmoetten
is verhuisd
pomwolff
Dichter bij de tent
We maken een eigen wereld
die niet verder gaat dan de rand
van het grasveld waarop we staan
de geur die we opsnuiven
gewoonten en hebbelijkheden
nemen we met het tafeltje en
de stoeltjes mee het gras op
zo zitten we onder de luifel
om daar een tijd te zwijgen
elk woord dat teveel is laten we
achter de lippen hangen
hebben aan het uitzicht genoeg
om van onze wereld te spreken
een dag die licht en luchtig schijnt
FT 11.07.2020