en de site is weer open! Peter Posthumus, Ien Verrips en René Brandhoff dichten over deze rare ware tijd – én nu ook met de weemoed van Rik van Boeckel

Geplaatst doorPom Wolff Laat een reactie achter op en de site is weer open! Peter Posthumus, Ien Verrips en René Brandhoff dichten over deze rare ware tijd – én nu ook met de weemoed van Rik van Boeckel
lees ook Karin Beumkes in haar mens en melodie op de maandag


het lijkt erop of in deze barre tijden van zielig en benepen gelardeerd met rare blonde  staatshoofden en duistere – en dan bedoel ik hun ware motieven – activisten die hoog opgeleid wijzen op een bar verleden van eeuwen terug – alsof de mensheid meer zou kunnen zijn of meer zou kunnen worden dan de beestentroep zoals we die inmiddels echt wel kennen (dichters natuurlijk uitgezonderd en   pas bevallen moeders, wat zeg ik alle pas bevallen moeders! én hun bebies natuurlijk ook.

de toekomst zou een angstaanjagend eenvormig  beeld kunnen gaan inhouden  – dat geloof ik ook eigenlijk wel een beetje met –  rené brandhoff – hij waarschuwde als volgt: “De toekomst: als alles uit het verleden dat ook maar iemand zou kunnen kwetsen uitgewist moet worden en geen enkel onderscheid nog benoemd mag worden omdat het een waardeoordeel (kan inhouden. Nou ja, je weet in ieder geval wat je ‘s morgens aan moet trekken.”
–
dichters zouden dichters niet zijn als zij op hun eigen wijze niet zouden reageren op onze ware tijdgeest. Wij hebben een Peter Posthumus – wij hebben een René Brandhoff, wij hebben een Ien Verips. Ien heeft er nog zin in – in de zomer. Peter en René zien er onafhankelijk van elkaar weinig tot niets in – in deze ware tijd. Rik van Boeckel met weemoed.

Geen vragen, geen verhaal
waar ie vandaan kwam
niemand die het wist
 
soms wat wanhoop
zonder veel houvast
af en toe
die matheid in z’n ogen
 
opeens was ie verdwenen
iets met een dokter
en een kliniek
 
ik heb nog nagevraagd
maar er was
niemand die iets wist
 
Peter Posthumus
 

 
Zomerzin
 
de winterkou met trui en jas
weer in de kast
mijn huid voelt warm genoeg
 
zinderend licht van de zon
op het water vult mijn ogen
ze tranen ervan
 
begerig naar jouw
mond happend
in zwoel zomers bier    
 
hooi op het land
ruikt naar de zomers
van vroeger
 
hoor je de schaduwen
van de bomen 
 schuifelen in het bos
 
ien verrips
 
 


niet

daar bent u
ik ken u niet
u heeft geen naam
geen verleden en geen oorsprong

mijn taal spreekt u niet
en ik versta u niet
u bent geen man, geen vrouw, geen kind
en bent dat ook nooit geweest

u heeft geen ouders en geen vrienden
ik ken u niet
u bent er niet


René Brandhoff
Ochtendsnaren van de weemoedige tijd

De ochtendsnaren van ‘t hart
trillen in deze weemoedige tijd

het klopt met de onwerkelijkheid
met de strijd tegen de gevaren

woorden schieten tekort en te lang
opgesloten in de waanbeelden

de aderen van de tijd zijn geraakt
naderhand voet elleboog kushand.

Rik van Boeckel
19 juli 2020

Share This:

Gepubliceerd door Pom Wolff

Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman. In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes. Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'. Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.) 'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.

Laat een reactie achter