“Al die willen de kapen varen moeten mannen met baarden zijn”
We zitten op de helft. Chemo 4 zit erin en we voelen ons nog steeds even strijdvaardig als in het begin. Hooguit wat vermoeid, maar dat geeft mooi de tijd om onderzoek naar de stamboom te doen, met de nieuwe gegevens die deze week binnenkwamen. We kunnen al terug tot 1294, maar zijn weer volop geïnteresseerd in de Bataafse Republiek en het Gelijkheid, vrijheid en broederschap. Dit eigenlijk door een uitzending van verborgen verleden met Deelder in de hoofdrol, welke vlak na zijn overlijden werd uitgezonden. Hij werd enorm enthousiast toen het ging over een betovergroot vader die “piraat” zou zijn geweest, vaarde bij de Bataafse Republiek en aan het muiten geslagen was en daarmee in Engeland terecht gekomen.
In mijn hoofd was daar ineens die doodsbrief van mijn betovergroot vader Jacobus Koenderman, varend bij de Bataafse Republiek op het linie schip de Revolutie onder Commandant Rijnbende als matroos/ scheepstimmerman ( zijn kist met gereedschap die terugkwam met de brief was als kind een schat voor me). Overleden 1801 in Engeland. Dat laatste hield me altijd bezig, waarom daar? Door Jules viel het kwartje, mijn betovergroot vader deed mee aan de muiterij het kon niet anders.
Het aan huis gekluisterd zijn omdat je als risicogroep nu met corona extra voorzichtig bent geeft je de tijd om te spitten op het internet, en zo vond ik in het nationaal archief een scheepsjournaal van de Revolutie in tijde dat mijn betovergrootvader aan boord was. Ik heb de scans daarvan gelijk opgevraagd en van de week lagen ze als een kadootjes in mijn mail. Een mooi handgeschreven boekwerk uit 1796, sierlijke krullen in inkt op geschept papier vertellende het verhaal van hun tocht en hoe ze vanuit Texel, via de Spaansche en Aethiopische zee naar de Saldanha baij voeren bij kaap de goede hoop, om daar uiteindelijk door onder andere muiterij en capitulatie van het Nederlands eskader, te verliezen van de Britten.
Jullie begrijpen me denk ik wel, ik zit de komende dagen met mijn neus in de scans, lees over de bende op het schip van Rijnbende…gestolen wapens, kogels door de kerk ( letterlijk) en van die scheepstimmerman, die bij Salandanbaij naar schapeneiland moest om materiaal te halen. ( Zou dat Jacobus zijn geweest , met baard als ik het liedje moet geloven, voor hij aan het muiten sloeg) via Facebook kreeg ik laatst een uitnodiging om langs te komen in Gordonbaai als ik me daar goed genoeg voor zou voelen. De afstand tussen dat en Saldhanbaai is 2 uur…dat roept er toch om naar zuid Afrika te gaan. Het wordt dus na de komende 4 kuren hard opknappen, er is nog te veel te onderzoeken.
Yvonne Koenderman
Share This:
Gepubliceerd door Pom Wolff
Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman.
In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes.
Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'.
Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.)
'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.
Bekijk meer berichten
