langzaam maar zeker kruipt Het Virus de poëzie in – poëziehondje Betty van Merik van der Torren negeert de avondklok – Mirjam AL noteert: ‘Alles sterft voor wie nog blijven mag. We mogen niet klagen…’
langzaam maar zeker kruipt Het Virus de poëzie in – poëziehondje Betty van Merik van der Torren negeert de avondklok – Mirjam AL noteert: ‘Alles sterft voor wie nog blijven mag. We mogen niet klagen…’
Avondklok, voor Betty nr. 19
Rond een uur of twaalf gaan we de verlaten straat op, Betty en ik.
We ruiken de sporen en horen muziek klinken uit verlichte vensters.
Betty, mijn werkgeversverklaring voor na negenen, zoals buurman Mo laatst zei,
Betty, nachtanemoon
Merik van der Torren
Hoe-s-t
Je vraagt hoe het ermee is. Daar kan ik lang over uitweiden. Maar ik vat het samen in een grimas. Goed, zeg ik. De bacteriën groeien, de virussen verspreiden zich, de insecten vluchten naar nergens. De vrienden verdwijnen. Alles sterft voor wie nog blijven mag. We mogen niet klagen en geen kritiek op de schepping s.v.p. Want het is alles zo wonderbaarlijk schoon, al begrijpen we er nauwelijks iets van.
In het ochtendnieuws een klein donker meisje, dat mishandeld wordt door, jawel een stel blanke Amerikanen,. Nina Simone zong het al in 1965: Mississippi, goddamn. Lang zal u leven in de gloria.
Mirjam Al, 2 februari 2021
Share This:
Gepubliceerd door Pom Wolff
Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman.
In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes.
Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'.
Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.)
'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.
Bekijk meer berichten
