Rik van Boeckel: deze groene aderen – Anke Labrie: wij tweeën die eeuwig – Frans Terken: dat wat breekbaar is

Geplaatst doorPom Wolff Laat een reactie achter op Rik van Boeckel: deze groene aderen – Anke Labrie: wij tweeën die eeuwig – Frans Terken: dat wat breekbaar is
  • Rik van Boeckel: groene aderen van de lucht
  • Anke Labrie: hoe bijzonder het was
  • Frans Terken: niet dat er soms een scheurtje


alex roeka – ‘noem ’t wat je wilt maar noem de liefde liever niet’ – het leven in een notendop bezongen – het belangrijkste in het leven is niet dood te gaan en als het dan toch zou moeten moeten – dan ergens én ooit en in elkaar – die prachtige weemoed van roeka in zijn ‘noem het geen liefde asjeblieft’ – liefde, geen liefde, toch liefde – door de jaren heen en over de jaren heen – liefde van vroeger, liefde van nu en de liefde van later – kortom leven is in wezen van de mens liefde – hoe dan ook en waar dan ook – maar noem het asjeblieft geen liefde – noem de liefde liever niet – zo zingt roeka van de liefde.
Hier mijn bijdrage nav Alex Roeka’s mooie lied. Groeten Rik


Groene aderen van de lucht

Zingende bloemen geven ons alles
stemmen van dag en nacht fluisteren
oehoe langs de takken van bomen
wij wandelen luisterrijk onder bladeren

het bos van onze jeugd doet deugd
tot ze langzaam vallen met een zucht
een uil vangt een aantal rustig op
deze groene aderen van de lucht

jij laat ze langzaam in de vingers duiken
tot ze zwaarder en bruiner lijken
de bloemen valse noten ontlokken
wijds de grond van ons bestaan bereiken

wij zullen ze later gearmd ontwijken
de groene heuvels van het universum zien
de rozen en hyacinten kleurrijk en teder
hun werelds lied melodisch laten bloeien.

Rik van Boeckel
27 november 2021

we waren zo jong nog
de tijd in ons voordeel
dood deed nog niet mee
 
zomers zonder einde
het blauw van jouw ogen
de kleur van de hemel
 
hoe bijzonder het was
maar toch ook zo gewoon
wij tweeën die eeuwig 
 
soms lijkt het vandaag
alsof het gisteren was
en dat altijd zal blijven


anke labrie
(28-11-2021)
Wat samen houdt

Dat wat breekbaar is
voorzichtig in gips gegoten
om goed vast te houden

niet dat er soms een scheurtje
in wat ons bij elkaar houdt
maar de kern van wie we zijn

dat samen sterker maakt
dan jij en ik los van elkaar
als botten aan een gewricht

en in wat omzwachteld is
warmte blazen tegen de jeuk
alsof het leven ervan af hangt

ik schrijf er met stift de naam op
teken een kloppend hart


© FT 28.11.2021

Share This:

Gepubliceerd door Pom Wolff

Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman. In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes. Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'. Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.) 'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.

Laat een reactie achter