IEN VERRIPS schrijft deze week het gedicht van de week op pomgedichten punt nl – en u wordt bijgezet – in de eregalerij van gedichten van de week van pomgedichten punt nl – poëzie bij een prachtwerk van catharina mastenbroek

Geplaatst doorPom Wolff Laat een reactie achter op IEN VERRIPS schrijft deze week het gedicht van de week op pomgedichten punt nl – en u wordt bijgezet – in de eregalerij van gedichten van de week van pomgedichten punt nl – poëzie bij een prachtwerk van catharina mastenbroek

Dag Pom,
Ik kies voor Ien Verrips. Mooi gedicht dat dicht bij het schilderproces komt, de Japanse prent noemt, een van mijn favoriete kunst uitingen, en het gearriveerd zijn, waarnaar ik nog op zoek ben.

Graag haar toestemming. Voor publicatie op mijn website http://www.cathelier.com/Nieuws.html
Groeten,
Catrien



Hoi Pom,

pffff, net op tijd. Het is soms moeilijk een moment te vinden en de juiste ‘mood’ maar het is deze keer eindelijk weer gelukt Binnen de tijd.
Zie uit naar de anderen en wens je alvast veel gezelligheid in de komende tijd.

< –>
in dit bijeen gespatte land waar met kronkelige streek
de gestreepte takken van een stam voorzien
ik kijk neer op een vallei met in de verte lijnen
van heuvels die zich zachtjes tonen
ik droom mij in een japanse prent
vlekken vegen de lucht
blauw knalt mij tegemoet met klanken
en ik weet ik ben gearriveerd
 
 
IV dec 21

Ien Verrips


–>
Ien en de japanse prent waarbij ze zich blijkbaar thuis voelt. met vegen en strepen – stars and stripes. hoe dan ook – soms zijn er regels zo mooi dat ze adembenemend werken – en dat is hier bij Ien het geval – die laatste regel van het gedicht – die van een zeldzame schoonheid is: “en ik weet ik ben gearriveerd” – prachtig.  die prachtig beschreven state of mind, dat prachtig weten – alsof er iets van overgave is.
 
Gemengde techniek, aquarel, inkt, pastelkrijt – Catharina Mastenbroek

tsja ga er maar aanstaan – webmaster dacht met het uitroepen van het gedicht van de week – voor een makkelijke opgave te staan. maar zo is het niet. het ene gedicht mooier, indringender, meeslepender dan het andere. de lofuitingen zijn onder de gedichten geschreven. moet je dan nog daarbovenuit een extra lofuiting uitbrengen. dat is de vraag. ik doe het deze week eenmalig niet. ik vraag de kunstenaar catharina mastenbroek welk gedicht haar voorkeur heeft. – nog even wachten dus voor de uitslag. dat is dan wel het voordeel van het gedicht van de week – we hebben nog een week de tijd – uiterlijk natuurlijk.

  • RIK VAN BOECKEL: stille schildering van universele dagen
  • ANDREA VAN HERK: een poging verder te leven te midden van alles en niets
  • ANKE LABRIE: de lucht is gemaakt om erin te verdwalen
  • FRANS TERKEN: je zoekt een bos vol lijfsbehoud
  • IEN VERRIPS: en ik weet ik ben gearriveerd

wie schrijft deze week het gedicht van de week op pomgedichten punt nl – en u wordt bijgezet – in de eregalerij van gedichten van de week van pomgedichten punt nl – zie rechtsboven op de pagina!!! – een eer voor het leven.

het thema – de aanwijzing luidt: schrijf een meeslepend gedicht bij het hierboven afgedrukte prachtwerk (gemengde techniek) van Catharina Mastenbroek. u kent de regels: gedichten niet te lang svp tenzij noodzaak  – 20 regels is genoeg – insturen – voor zondag 10 uur 30. stuur in op het u bekende gmail.com adres van pomgedichten@ – of benut de blauwe contact functie boven aan de pagina. of laat onder dit item een reactie achter -ik zorg er voor dat uw gedicht in het item wordt geplaatst. commentaar als altijd verzekerd.


op jezelf
 
alsof we samen even schuilden
op een plaats waar niemand komt
waar niemand meer een naam heeft
 
waar alles stil ligt, alles lege tuin is
met lege bomen, met lege bladeren
lege bloemen
 
en dan is er het loskomen van de grond
alleen is de weg zo lang die je van binnen uit holt
 
pom wolff
Pom, hier mijn poëzie bij het schilderij van Catharina Mastenbroek. Groeten, Rik 


Stille schildering


Het licht tussen de takken
zoekt de schaduw van het bos
schuift op naar ‘t schimmenrijk
witte schemering deint naar de horizon


bladeren wachten op een nieuwe lente
achter elke einder heerst de toekomst
wolken herbergen blauwe lucht
in stille schildering van universele dagen.


Rik van Boeckel
18 december 2021


<–>
ha heerlijke poëzie in donkere dagen. Rik weet de dagen van licht lucht tijd en reden te voorzien – dat we weten waarom we leven. en waarheen! de stille schildering universeel met iets van een nieuwe lente ingekleurd – een hoopvol verwachtingsvol gedicht. prachtig – heerlijk.

ZO’N DAG


Bomen verleggen vogels en grenzen aan de wei
we staan, kijken, een poging verder te leven
te midden van alles en niets
hier, daar, steeds een stukje dichterbij


In de verte klinkt de sneeuw op de daken 
moeder aarde 
we kijken elkaar aan 
laten het praten


Jij bent ik en ik ben jij


Andrea van Herk


< –>
wat fijn dat Andrea de weg naar ‘de pom’ weet te vinden – de titel helemaal in stijl  – de zondag gestyled en tot een bijzondere dag gemaakt. u weet wel zo een dag die we allemaal wel een keer of als we geluk hebben heel vaak meemaken – wellicht mogen meemaken – de relatie in de week gelegd! en hoe. plaats, afstand, van heel veel tot heel weinig vorm gegeven – is het alles is het niets – en dan is er ‘het praten laten’ – en dan is er die complete stilte – in stilte uiteindelijk is er toch nog  het opgaan in elkaar. tot het op is.


het is er te donker
beneden
daar waar je verdwaalt
 
maar tussen de takken  
daarboven
komt er altijd wat blauw
 
zolang je maar wacht
totdat de wind
ze zachtjes beweegt
 
de lucht is gemaakt
om erin te verdwalen
zij brengt je wel thuis
 
anke labrie
(19-12-2021)


< –>
prachtige regel:  ‘de lucht is gemaakt om er in te verdwalen…’ – ook Anke schrijft hoopvolle woorden voor donkere dagen, voor een donkere zondag, voor donkere luchten, wellicht TE donkere –  hoe de grond soms als een donkere afgrond bestaat voor wie zich van plaats naar plaats begeeft.  verdwaalt. en zie daar het hoopvolle blauw – om thuis te komen – om te dromen – het sombere aardse verdwalen met hemels blauw voorzien. een schilderij in woorden legt Anke naast het getoonde beeld.
Goedemorgen Pom,

nog een bijdrage voor het gedicht van de week, bij het werk van Catharina Mastenbroek.
Warme groet,
Frans

Stiltegebied 3

Hoe ver het ook lopen is
je klimt hoopvol uit het dal
gaat in dit afgelegen gebied
naar waar het groeien heerst

ook op deze beschutte plek
waart luidruchtig de stilte
een klinkende noot tussen bomen
die zo onbeweeglijk lijken

ze kraken brutaal hun takken
ruisen tot in het laatste blad
trakteren je op de zang van vogels
die zich voor je ogen verstoppen

je zoekt een bos vol lijfsbehoud
de rust van een niemandsland
voor het oorverdovende in je hoofd
komt er bedrogen uit

© FT 19.12.2021


–>
prachtige regels – de zoektocht naar ‘een bos vol lijfsbehoud’ of die over  ‘de beschutte plek waar de stilte luidruchtig rondwaart’. de woorden van het gedicht zijn als het ware aan de kapstok van de twee gememoreerde prachtregels opgehangen. uitgebalanceerd en evenwichtig – het gedicht buigt nergens door. mysterieuze afloop in de laatste strofe beschreven. de mens kan vinden wat ie wil maar of ie het ooit vinden zal – daar plaatst de dichter vraagtekens bij.

Share This:

Gepubliceerd door Pom Wolff

Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman. In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes. Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'. Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.) 'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.

Laat een reactie achter