de waarheid en niets dan de waarheid over mijn eilandbezoek twee jaar geleden – ik kwam – toen het nog kon – met een boodschap – nu zitten we met een wereldpandemie die nooit meer weggaat
twee jaar geleden – net voordat de corona wereldpandemie uitbrak – veroorzaakt zoals wij allen weten door de overdracht van het virus op Texel van dier op mens – hoe vaak riepen wij niet hier in 020 – hou op met al die lammetjes dat gaat een keer fout – maar nee hoor luisteren is er niet bij op texel – men fokt en fokt en als ze uitgefokt zijn fokken ze nog door – twee jaar geleden dus werd ik ontvangen op texel – de discussie vandaag met eilanddichter ROOP – rechts op de foto maakt genoeg duidelijk. ik kwam – toen het nog kon – met een boodschap – nu zitten we met een wereldpandemie die nooit meer weggaat:
POM: dit is al weer bijna twee jaar geleden. uit 020 is het een eind rijden richting naar boven. dan moet je nog uren wachten op een boot naar dat eiland. overal meeuwen. gure winden. schrijven ze de boot vertrekt om 1300 uur vertrekt de boot om 1500 uur. en of je nog even wil bijbetalen voor de zielige kindertjes en de zielige zeeleeuwtjes en andere dolfijnen. op het eiland aangekomen kun je nergens parkeren. ja aan het strand. maar je moet naar het dorp – weer een uur lopen door de regen. ben je eindelijk aangekomen na je wereldreis denk je een warmhartelijk welkom te kunnen gaan genieten. aan mijn gezicht op de foto kunt u aflezen hoe hartelijk het welkom geweest moet zijn.
ROOP: jankerd. Ze hebben je uit de Kastanjeboom moeten trappen, op weg naar de uitgang probeerde je nog wat gratis bitterballen te snaaien. Tot het moment dat je hoorde dat de consumpties gratis waren dronk je leidingwater, daarna werden dat opeens single malts en exclusieve likeurtjes. Nee, Texel heeft nog lang betaald aan jouw bezoek, ook slachtofferhulp had er de handen vol aan.
POM: nou ik kan me niet herinneren dat er ook maar iets gratis was op dat eiland. na afloop van mijn emotionele en eloquente optreden presteerde de organisatie het nog om te vragen of ik een aanzienlijk bedrag zou willen overmaken op een eilandgirorekening ten gunste van de misvormden op het eiland. en ik maar uitleggen dat inteelt toch echt een probleem van de eilanders zelf is – dat wij van 020 dat er echt ook niet nog eens bij kunnen hebben.
ROOP: Met het ontbreken van een actieve herinnering had je wel een plekje in het nieuwe kabinet verdiend.
·
Share This:
Gepubliceerd door Pom Wolff
Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman.
In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes.
Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'.
Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.)
'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.
Bekijk meer berichten
