ARIE ARRIVEERT – met oa een liedje van The Ronettes. ‘You came, you saw, you conquered’.  (Die volgorde, ja. Het is niet The Voice, zeg. Geen dubbele Rietbergen hier.)





[Arie Arriveert 16.01.2022]
 
 
Diedemie
 
 
Een hele – geen halve – goeie morgen, beste Pomsitebezoeker. Lang niet meer gearriveerd zijnde dacht ik: kom, uit de schulp. ‘Naar buiten, jongmensch!’ (J.J.L. ten Kate). En wel met een licht bewerkt mailbericht (Jantje van Leiden een beetje, toegegeven). Al jaren, moet je weten, ben ik op mailafstand van meer dan 1,5 meter de drijvende kracht achter een cryptogramclubje. Elke zaterdag stuur ik de medepuzzelaars de digitale versie van het NRC-scrypto. De mailteksten worden steeds langer en hebben inmiddels – geheel los van het cryptogebeuren – het karakter van een overdenking gekregen, over actuele zaken bijvoorbeeld of een opvallend taalverschijnsel (stokpaardje).
 
 
15.01.22
 
Novax Chocofiets die redt het niet
 

Hoi. De kripmail die krijgen jullie wat vroeger dan gebruikelijk toegestuurd. De zaterdagochtend die ziet er nu namelijk voor mij wat anders uit. Straks dan ga ik per fiets, trein en bus naar mijn goede vrienden Rinus en Christine in Utrecht. De fiets die zal vast nog wel in de box staan. In Utrecht daar wonen ze al decennia. Maar goed, volgende week dan is alles wel weer volgens het oude normaal. De trein die moet ik gewoon halen. Op Amsterdam Centraal daar is misschien qua NS weer van alles (spoor)loos. Maar n.i.w. de koffie die zal wel smaken daar in de Goethelaan. Elke ontmoeting die is these days al een feest. De maatregelen die zijn dan wel versoepeld (Ernst Kuipers die kwam bovendien een stuk to-the-pointer uit zijn woorden dan Huug), maar moeilijk dat blijft het nog even. Ik bedoel, vorige week toen was het puntje bij paaltje niet dat je zegt anders.
 
De actualiteiten, het nieuwe kripmailitempje, die krijgen jullie nog van me.
 
Welnu, genoemde tennisser Novax Showcovids die blijft geweigerd worden daar in het open Australië. Novax die stapt nu naar de hoogste rechter (de lift die schijnt buiten werking daar in dat gerechtsgebouw). We gaan het meemaken. Interessant dat is het niet echt.
 
Ronnie Spector dan. Wie? Ronnie Spector die zong bij de Ronettes. Overleden. De naam die is officieel Veronica Bennett, maar ze was een paar jaar getrouwd met muziekproducer Phil Spector. Phil dat was de man van de Wall of Sound. Die is twee jaar terug ook overleden. In de  bak daar had ie jaren gezeten. De man die had een actrice vermoord. Zijn gun die smookte nog na toen ze hem in de kraag grepen. Compleet gestoord. Maar gek dat was ie altijd al. Veronica die had het zwaar onder zijn regime. Ook zij had zijn pistool tegen haar slaap gehad. En het huis verlaten dat mocht ze vaak ook niet. Haar schoenen die pikte hij in. En naast die Wall of Sound legde hij ook een Wall of Barbed Wire om het huis. Dat soort dingen die deed Phil. The Beatles die hebben nog met hem samengewerkt. Op ‘The long and winding road’ daar is het bijvoorbeeld goed te horen. Niet te geloven.
 
Deze mail die moet maar eens afgerond. 
 
Eén ding nog. Mijn veelvuldig gebruik van met name ‘die’ dat moet jullie zijn opgevallen. Dat gebruik dat was om stoom af te blazen. Die. Dat. Daar. Dan. Om het zelf eens lekker overdreven te doen. Die spraakafwijking die moest met een overdose maar eens flink aangepakt. Dat jullie het ook eens hélemaal zat worden. Ja, in het zand daar staan mijn hakken dan. Want het is erg: naast de pandemie, die hopelijk en waarschijnlijk in een endemie overgaat, hebben we qua taalgebruik te maken met een… ja, wie sag’ ich das jetzt… een ‘diedemie’, de ook besmettelijke varianten dat, dan, daar en toen erbij ingesloten. Zelfs nieuwslezers en de jongens van ‘Even tot hier’ die bezondigen zich eraan. Niet alleen tekstdichter Pierre Kartner (‘De mensen die zijn daar gelukkig gewoon’) en weerman Taper Puiker Nummerkes (‘Morgen dan houdt de storm aan’), nee, IEDEREEN DIE doet dat. Je moet eens opletten.
 
Laturrr, Hagraerix
 
 
PS bijgewallofsound een liedje van The Ronettes. ‘You came, you saw, you conquered’.  (Die volgorde, ja. Het is niet The Voice, zeg. Geen dubbele Rietbergen hier.)

Share This:

Gepubliceerd door Pom Wolff

Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman. In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes. Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'. Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.) 'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.

Laat een reactie achter