deze week beleggen we Frans Terken met goud. Frans schreef precies het gedicht dat we nodig hebben in deze ietwat angstige tijd met oorlogsdreiging en wilde beestenwoorden in de kamer en in de wereld om ons heen. dichter bij de vrede Frans Terken goud! van harte. en Ton Huizer bedanken wij voor de inspiratie.
een proefballonnetje, voor de virtuele;
laat het weekend voor een dansje zijn!
Met een knipooggroet,
Frans
Het jaar van het tijger
Met een verentooi en gehuld in tijgervel
spring ik van achter de bomen in het park
tijger vol levenslust laag bij de grond
om door niemand gezien te worden
hoor ik rumoer in deze stadsrimboe
onder krakende takken een vervaarlijk grommen
alsof in de bosschages een witte wolf huilt
die dit territorium voor zijn jachtgebied houdt
bespeur ik hem die zich aan dwalende liever
nog slapende schapen denkt te vergrijpen en
in het voorbijgaan ook mij hoopt te verslinden
ik ben de beroerdste niet speel de dappere krijger
die de wolf edelmoedig de vredespijp biedt
wijs hem dat daar waar rook is vuur is
toon de naam gekrast in mijn bast
zwaai nog eens vurig met de tomahawk
maak met de wolf een dansje in het park
© FT 10.02.2022
het thema – vrij vertaald – wie helpen we naar god – ook wel iets lieflijker omschreven als laten we eens een proefballonnetje oplaten – zal natuurlijk niet de dichter inspireren die het beeld van de ideale schoonzoon / schoondochter op de zondag wil hooghouden. we begrijpen het volkomen – en het is ook wel eens fijn om niet al te veel gedichten van een recensie te hoeven voorzien. dichter Frans Terken durft de uitdaging aan. met tijgermoed werpt hij zich in de strijd en het arme wolfje in het verhaal krijgt het stevig te verduren. maar toch dichter Terken – zoals het een goede wilde dichter betaamt – stookt de vredespijp nog eens stevig op zo dat de wilde beesten in de twee beschreven dichters samen gebroederlijk hun ‘dance macabre’ kunnen aanvangen. het is jammer dat dichter Terken niet de Russische taal beheerst – hij zou een ideale poëtische bemiddelaar zijn tussen de landen die elkaar momenteel naar het leven staan. een hoopvol vrede stichtend gedicht – precies wat we in dit tijdsgewricht nodig hebben.
- TON HUIZER – Jezus redt
- FRANS TERKEN – wijs hem dat daar waar rook is vuur is
- MERIK VAN DER TORREN – Ik leefde van de drank en de drugs,
- RIK VAN BOECKEL – vier handen spelen zomerse taferelen
- ANKE LABRIE – vreemd thema
een beetje peper, een beetje buskruit, iets van geladenheid, of een explosieve mix – nog net voordat oekraïne ontploft – deze week op uw eigen ‘pom’. de 010 dichter ton huizer geeft het goede voorbeeld u op een briefje – vier woorden en de wereld staat in brand. wie vliegt daar nou weer door de lucht? dichter huizer kijkt nergens meer van op. en U? we zijn benieuwd – webmaster zal ook een duit in het explosieve zakje doen met die altijd weer zo sportieve johanna – u kent haar nog wel – johanna op de middenstip van het AJAX STADION – lekker actueel ook AJAX – deze week ingesproken voor een van de toekomstige radiouitzendingen van ACGs Poëzie voor het oor.
en u – u kent de regels: gedichten niet te lang svp tenzij noodzaak – 20 regels is genoeg – insturen voor zondag 10 uur 30. stuur in op het u bekende gmail.com adres van pomgedichten@ – of benut de blauwe contact functie boven aan de pagina. of laat onder dit item een reactie achter -ik zorg er voor dat uw gedicht in het item wordt geplaatst. commentaar als altijd verzekerd.
Pom Wolff
aftrap
men neme een hoofd
men neme het hoofd van johanna
men zet johanna op een stoel
nadat men deze stoel op de middenstip heeft geplaatst
van – laten we zeggen van het ajax-stadion
men neme een hakmes
men slaat op het hoofd van johanna om te proberen
vervolgens hakt men het hoofd van johanna’s lichaam af
het mes kent ook een scherpe kant
men neme het hoofd
en legt het hoofd op de middenstip
men laat johanna gewoon zitten
men neme op de koop toe
dat de mensen zeggen: dat kan niet
men ontkleedt johanna tot haar taille
ze is er zelf toch niet meer bij – met haar hoofd
men neme het hakmes opnieuw in de hand
men make een keuze
kiest men voor de linkerborst
dan slaat men de linkerborst eraf
kiest men voor de rechter dan de rechter
men verlaat het ajax-stadion
om een kroketje te eten
Titel: Je bent erg mens Auteur: Pom Wolff Uitgeverij: Holland ISBN: 90 251 0980 2
Fijn proza van mijn buurtgenoot Von S. en mijn vriendin Yvonne K. maar misschien nu toch even een riedeltje explosie-poëzie.
Prettig weekend
Ton
Jezus redt
Er stond een Christenman
voor het station
met zendingsdrang
en een bord voor zijn kop
gelukkig lag er een krijtje naast
‘ik heb een bom’ schreef ik
vier woorden maar
ik had haast
het werd stil rond de man
politie betrok de wacht
tot de bommendienst verscheen
die de zendeling op veilige
afstand tot ontploffing bracht
iedereen blij
de Christenman in zijn paradijs
wij zonder gezeur op reis
Ton Huizer
dichter Huizer liet al eerder deze week een proefballonnetje op – richting De Heer – om toch vooral wie Hem lief is tot Zich te nemen. een fijne gedachte op de zondag Des Heeren. de zondagochtend wedstrijd geïnspireerd op het werk van deze grote dichter – die wij van de pom trots mogen presenteren als oplichtend voorbeeld buiten mededinging bij het thema van de wedstrijd. dichter Huizer heeft slechts één briefje nodig met vier woorden om precies de gewenste persoon naar god te helpen. een knappe prestatie – zo zie je maar weer dat dichters woorden er toe doen. onderschat een dichter nooit dat is de wijze les die wij overnemen van dichter Huizer. met dank voor de inspiratie.
Hoi Pom,
Hierbij mijn inzending voor de huidige poëziewedstrijd.
Ik heb het Licht gezien,
Groet,
Merik
Licht
Ik leefde van de drank en de drugs,
maakte van de dag de nacht en omgekeerd,
vergat waar ik vandaan kwam,
ontvluchtte het huis van mijn vader en moeder,
sliep in de goot, zwierf op straat,
vloekte, schold en spoog.
Ik bekladde de huizen,
beledigde de handhavers der Wet.
Ik bevredigde me meerdere malen daags,
van een mens zag ik alleen de kont schudden.
Alles weerspiegelde mijn penis:
de oerknots van de Cro-Magnon,
de giftige slangen in Artis,
het monument op de Dam,
de sigaret die ik uittrapte op uw tapijt.
Maar er is verandering gekomen:
plotseling straalt het Licht.
Ik ben veranderd
sinds ik jou heb ontmoet.
De dag is de dag en
de nacht om te slapen.
Ik ben veranderd, pluk armen vol bloemen
uit liefde, uit liefde voor jou.
Uit de hemel stroomt het Licht.
Uit het Boek stroomt het Woord,
ik ben gered
Merik van der Torren
Merik houdt het bij zichzelf. bijna had ie zichzelf naar god geholpen – hij heeft het Licht gezien en is gered. een bezoekje god wordt nog even uitgesteld – leven liefde en het licht krijgen dichters goddelijke voorkeur – we gunnen het Merik met graagte.
De psychedelische walm vertrokken
speelt met hallucinerende brokken
in de keel ademt zich het gehemelte in
tot de aorta van ritme ze uitblaast met zin
vier handen spelen zomerse taferelen
goochelen met de impressies van velen
tot ze exploderen boven het virtuele
voorbij de horizon met zorg spelen.
Rik van Boeckel
13 februari 2022
inderdaad vier handen spelen hier zomerse taferelen Rik werpt een zomers zeg maar rustig hallucinerend geurend balletje op. hoe het was in tijden voor corona – hoe het weer zal zijn deze zomer – in een onweerstaanbaar ritme.
Vreemd thema.
Mooie vriendelijke dag verder,
Hrtgr. Anke
je klapt
een boek soms dicht
te gruwelijk
je klapt
af en toe staande
voor een dichter
je klapt
niet uit de school
blijkt altijd weer
de klap
uiteindelijk voor iedereen
hard of zacht
anke labrie
13-02-2022
ach zo zie je maar weer dat vreemde thema’s aansprekende poëzie niet in de weg staan. mijn oma hanteerde – overigens zonder veel succes de mattenklopper als haar kleinzonen de mattenklopper hadden verdiend – Anke hanteert de klap – deelt ze uit waar we als lezer bijstaan. aan het vreemde thema een grappige draai gegeven.
