Clickbait. Steeds weer diezelfde droom. Altijd. Je bent er, maar je bent het vergeten. Mensen kennen je. Maar jij kent niemand. Er kruipt een wit wormachtig wezen uit je hiel. Wild kronkelend zodra je ernaar grijpt. Contractie. Expansie. Het kreng voelt slangachtig droog aan, bijna glad als fotopapier, en laat een perfect rond donkerpaars gaatje achter. Midden in je voetzool. Mooi. Ik zie het. Een kleverig bloedspoor dat langs je achillespees omhoog druipt.
Het monster kijkt me sissend aan. Het bindt zich om mijn vingers. Het bijt zijn tandeloze beten. Ik slinger het ding radeloos de duisternis in en hoor zijn ruggengraatloze lichaam weerloos week tegen de muur kletsen. Splash! Ik ruik het. Hopeloze stilte. Misschien.
In mijn vlees is een put gevreten. Vol met kleverige gele gelei. Het ziet er bitter uit maar smaakt naar bloemen in zeep. Naar mescal. Jij bent er om te troosten. Je streelt mijn rug en je handen kroelen mijn haar. Gisteravond nog speelden we in het theater. We waren sterren. ‘Werk voor deze nutteloze handen,’ fluistert ze. ‘Bij de geboorte had je geen naam. Je moeder heeft me voor de gek gehouden. Ik was waarschijnlijk dronken toen ze ermee begon. Ik zal eerst de juiste maat moeten nemen.’
Haar afbeelding stort in bij de eerstvolgende klik. Ik droom over het instituut voor plastination. Körperwelten. Carrosserieën. Gorilla’s. Iemand kotst een sliert van rijmwoorden. Het klinkt hol en loos als uit de mond van een voor eeuwig dolende dichter: ik zie het allemaal niet meer zo helder, maar als we zo doorgaan gaan we finaal naar de kelder. We dissen en we haten als een stel banale fanaten zonder echt met elkaar te praten. Ook al ben ik een melkmuil, ik maak van mijn hart geen moordkuil en declameer de tekst op mijn grafzuil totdat ik hulpeloos bloed huil:
Er is altijd hoop. En snapchat.
Peter Berger
Share This:
Gepubliceerd door Pom Wolff
Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman.
In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes.
Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'.
Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.)
'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.
Bekijk meer berichten
