FRANS TERKEN – duo – dichters V – een ode aan Herman de Coninck

Geplaatst doorPom Wolff Laat een reactie achter op FRANS TERKEN – duo – dichters V – een ode aan Herman de Coninck
Duo-dichters V

Mag je jezelf duo-dichter noemen, bij een dichter die je niet persoonlijk kent, maar waarbij je wel door zijn werk gegrepen bent? Als je inspiratie vindt in een of meerdere gedichten van deze dichter? Het komt veel voor, afgelopen weekend kon je bijv. op Pomgedichten de bijdrage van Gérard Vromen/Cartouche lezen, geïnspireerd door een gedicht van Hans Lodeizen. 
Voor mij is o.m. Herman de Coninck een inspiratiebron, met o.a. zijn gedicht ‘De Plek’, dat je niet alleen kunt vinden in zijn verzameld werk “De Gedichten”, maar dat je op veel plekken in de openbare ruimte aantreft. Zoals bij een wandeling langs de Geul in Valkenburg, waar een bijzondere gedichtenroute te vinden is. Onderaan de Geul staat een sokkel met dit gedicht, als je het pad er vlakbij naar boven loopt kom je bij de Kluis, waar enkele eeuwen geleden een kluizenaar woonde. Die combinatie, met de woorden van Herman de Coninck in juist dit gedicht, bracht mij de inspiratie om ‘Zicht op de Geul’ te schrijven (gepubliceerd in De Brakke Hond 06/2011).
(Zie ook: https://fransterken.blogspot.com/2011/10/zicht-op-de-geul.html)

Het gedicht van Herman:

De Plek

Je moet niet alleen, om de plek te bereiken,
thuis opstappen, maar ook uit manieren van kijken.
Er is niets te zien, en dat moet je zien
om alles bij het zeer oude te laten.

Er is hier. Er is tijd
om overmorgen iets te hebben achtergelaten.
Daar moet je vandaag voor zorgen.
Voor sterfelijkheid.

Herman de Coninck over ‘hoe poëzie helpt’:

Poëzie

Zoals je tegen een ziek dochtertje zegt:
mijn miniatuurmensje, 
mijn zelfgemaakt
verdrietje, en het helpt niet;
zoals je een hand op haar hete voorhoofdje 
legt, zo dun als sneeuw gaat liggen,
en het helpt niet:


zo helpt poëzie.

In mei 2022 was het 25 jaar geleden dat Herman de Coninck overleed; ik schreef eerder al, uitgaande van deze en meer woorden uit zijn werk, een ode aan Herman de Coninck:

Het woord van Herman


Niemand die zo lenig over de liefde schrijft
– ‘schreef’ wil ik in tijd niet zeggen 
het is als kijken op de verkeerde plek –

taal die jij in alle eenvoud vertrouwde
aan het papier en zo met ons deelde
het geloof erin dat het je beter maakt 

waar jij zegt hoe poëzie helpt 
‘zoals je een hand legt op het hete voorhoofdje 
van een ziek dochtertje’

dat je ons leert zien en leert zorgen 
om hier iets achter te laten 
als je de plek bereikt van sterfelijkheid

jij in Lissabon in de armen van Anna en Hugo 
oh Lisboa aan de Taag ziel van saudade
waar je hart het veel te vroeg begaf

het verdriet van niet meer je stem te horen
en wij die je harde zwijgen vullen 
met de hoop te lezen in alle gedichten

je zinnen waar we de vinger op willen leggen
je verzen van klein en groot geluk
elke bladzij ervan – ‘dat moet je zien’

hoe je ons dan bij de hand neemt
woorden in het hart bewaard

© FT 2021

Dank aan Pom voor de gelegenheid om op de plek van Von Solo deze maand het duo-dichtschap te mogen belichten, aan alle (duo-)dichters voor de inspiratie, laat de poëzie je blijvend voeden.
Frans Terken



Share This:

Gepubliceerd door Pom Wolff

Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman. In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes. Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'. Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.) 'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.

Laat een reactie achter