vanwege de (berlijnse) kleinzoon – ja die jongen moet toch ook wat van amsterdam zien – en de pannenkoeken in boerderij Meerzicht – bosplan AMSTERDAM – kleinzoon declameert AM…STER…DAMNED!! haha – maar de pannenkoeken gingen erin als ooit zijn vader in zijn moeder – hoe dan ook – de uitslag vanwege pannenkoek en niet vanwege stroopwafels iets later dan u gewend bent – prachtige stroopwafelbijdragen van de dichters dank jullie wel – maar de twee smakelijkste werden wat mij betreft geserveerd vanuit GOUDA en VANUIT SCHINNEN – 2x GOUD vandaag voor Anke Labrie en Cartouche van harte!! de zoete commentaren onder de gedichten
Kunst10daagse Bergen 2022
Van vrijdag 21 t/m zondag 30 oktober
Te zien in expositieruimte
Hotel Meyer
Jacob Kalffweg 4
1865 AR Bergen aan Zee
t/o zee-aquarium
Opening
Zaterdag 22 oktober om 16.00 uur –
maar op deze zondagochtend nog even in:
Gouda
als er iemand jarig was
waren ze er
de echte
de verse
lekkerder heb ik ze nooit gegeten
als er niemand jarig was
vaak na schooltijd snippers halen
bij de stroopwafelbakkers
voor een dubbeltje een hele zak
en als je mazzel had
zat er aan sommige nog wat stroop
snippers geluk
anke labrie
(08-10-22)
Anke vat de zoete kinderdroom mooi samen – ‘snippers geluk’- verschil moet er zijn natuurlijk – ik haalde gebroken koekjes bij de Jamin op de admiraal de ruyterweg (bij de krommert) in amsterdam west – een zak vol voor een kwartje, Anke haalde het goedgevulde goudgele wonder in kinderbrokken op in haar Gouda – een dubbeltje ja hoor – je hebt nu eenmaal gelukskinderen – mijn vader sprak over een zondagskind. zolang gaan ze al mee ‘de snippers geluk’ en dat ze ook nog in de poëzie belanden – ach ze verdienen het – en nog steeds. mooi beschreven werkelijkheid van toen en nu.
van smeren ben ik niet gediend
piepende sloten, droge lippen verdraag ik
slagroomwafels en gebak, nee, veel te slap
en zoet – aflikken heb ik allang afgeleerd
dode koninginnen, verlopen spaarzegels
oude boterhammen, één pot nat
doe mij maar een royale jong belegen
met de enig echte rinse van canisius*
uit schinnen, jammie jammie, ja
me daarvoor wakker maken
samen wandelen naar *schandele
daarvan leef je op, eet ik uit je hand
alle dagen carnaval, weet je schat
vreemdgaan is een vrije val
die doe je alleen met je eigen
meermin zijn, je ware
sirenevrouw – je neemt haar op
je tong die proeft en zwijgt
alle talen
zo hondstrouw als het gaat
10-10-2022 / Cartouche
*Appel- en perenstroopfabriek in Schinnen
Zuid-Limburg
**Carnavalsliedje uit Venlo
“As de sterre dao baove straole,
en as de maon dao baove Haerunge hingk.
En dan örges dao ónger verschaole,
de nachtegaal ein leefdesleedje zingk, dan wil ik
wandele nao Schandele mit mien maedje”
vrij naar de spinazie geloof ik was het van Kopland met die blaadjes of was het sla – en vrij naar de vulkoek van Jacob de Bruin met een nootje in het midden – hoera we hebben nu drie strofen eerbetoon aan – laten we het ook vrij benoemen – aan de stroopwafel – Je verstaat ze bijna niet die limburgers en zeker niet als ze uit brabant komen – maar vooruit drie geslaagde koplandstrofen daarmee opent Cartouche deze zondagochtend om daarna de geliefde – zoetelief zou vreeswijk zingen – te bezingen in alle zoete toonaarden. overtuigend mooi. en sommige stroopwafels zijn volgens de dichter van likbare zacht zoete vrouwenlippen gemaakt. begrijp ik uit het geheel. cartouche weet er wel raad mee met al dat lekkers.
- Anke Labrie: na schooltijd snippers halen in Gouda
- Cartouche: met de enig echte rinse van canisius*
- Erika de Stercke: hoe zoet kan je zijn, mijn lief
- Geraldine bankcaenen: Nee, geen kroket/ ook geen duivensoep
- Frans Terken: vol van genot dat dit snoepen geeft..
- Rik van Boeckel: wie een stroopwafel gretig eet.. jongens op de Leidse markt hele grote!!
- Vera van der Horst en the amazing stroopwafels
schrijf nou eens een gedicht zonder
dat verlangen
zonder het onopgelost zijn
van wat je in de verste verte nog
toe zou willen dichten
zonder die machteloosheid
die absurde poging tot communicatie
zonder alles alles te noemen
schrijf nou eens zo een gedicht
over stroopwafels bijvoorbeeld
pom wolff
zaterdag
de koekendoos goed gevuld op tafel
wij in een glunderende nacht
hoe zoet kan je zijn, mijn lief
de biscuits verdwijnen één voor één
stroop blijft aan jouw vingers kleven
alsof ons samenzijn eeuwig duren mag
Erika De Stercke
tot waar de stroopwafels ons op deze zoete zondagochtend kunnen brengen – de geliefden ergens in gent op een bankje – koffie met wafels als beginnetje – maar al snel staat de stroop in overdrachtelijke zin voor een heel lang en lief samenzijn van geliefden – ‘hoe zoet kan je zijn; roept Erika uit. een mooie zaterdag beschreven voor op de zondagochtend. ik ga daar in gent ook eens een koekje eten!
haar drie zonen hielden duiven .
Als ik ziek word en ooit in een hospice
moet verblijven en ik mag kiezen wat ik wil eten
dan fluister ik stroopwafel.
die grote warm en druipend.
zonder gene laat laat ik mijn genot vrij.
.
Nee, geen kroket
Ook geen duivensoep
Geraldine Bankcaenen
Nee, geen kroket
Ook geen duivensoep
hoe het ook bedoeld is – en of de herhaling bij toeval ontstaan is door de mailknop een paar keer te laten stuiteren – maakt niet uit – we weten wat we moeten weten – vandaag geen kroket – we weten het – en geen duivensap op de Dam. Geraldine heeft haar laatste avondmaal alvast al maar besteld begrijpen we uit haar tekst. geen onaardige gedachte om zoet met stropwafels gewapend aan de grote lange reis te beginnen. je zou er bijna zin aan krijgen.
grappig gedichtje mede ook door die vermoedelijke onbedoelde herhaling. (2x ‘laat’ – laat er een weg is mijn advies)
Of het van eigen deeg is
of van de meesterbakker om de hoek
dat valt er goed aan af te proeven
zolang het niet aan het gehemelte plakt
of schiet in het verkeerde keelgat
dat een lik stroop op de papillen
zorgt voor een heerlijke beleving
zoete ervaring voor tong en maag
soepele vertering vult de mond
vol van genot dat dit snoepen geeft
het is nog net niet verboden
al ligt de smaakpolitie op de loer
leef je uit en grijp naar een tweede
je peuzelt de kruimels van de vloer
© FT 08.10.2022
de verhandeling is duidelijk – het maakproces beschreven maar in het resultaat zit de poëzie opgesloten – zo lekker zijn ze dat de kruimels van de vloer gepeuzeld worden – ‘peuzelen’ zou frans kunnen insturen als vergeetwoord naar de taalstraat – zo een prachtig woord uit de vorige eeuw waar de stroop van in je mondhoeken blijft plakken. zo ziet deze opa ook zijn kleinzoon nog van alles en nog wat van de grond eten – ‘peuzelen’. en moeders past natuurlijk op dat opa de kleine niet te veel met zoetigheid omarmt. doen we maar vandaag een ijsje of een PAN – NEN -KOEK. mooi gedaan Frans.
Stroop zacht in het kader van de nacht
bij dag en dauw val je niet flauw
wie een stroopwafel gretig eet
niet vergeet de uren af te stropen
een grote op de Leidse markt te kopen
stroop zoet in het dwingend zingend bloed
aorta neemt het op met zachte drang
spijs verterend tot aan de lange darm
met de later ingenomen zalm
geeft het klacht of stille impuls.
Rik van Boeckel
8 oktober 2022
een waar en waarachtig medisch betoog – haha – allemaal naar de Leidse Markt !! jongens daar heb je hele grote!! en goed luisteren naar ome Rik – dan word je vanzelf gezond groot en ga je bovendien mooie liedjes spelen. en de zalm ja hij zwemt nog voort.
Liefs
Amazing Stroopwafels
Ik stond op de snelweg met een lege tank
de regen gutste op het dak,
ik was op weg naar jou
met je lievelingssnoep, ik hoopte,
dat de stroop ervan nog wat lijmen zou
Ik staarde mistroostig naar mijn navel,
zag naast me de allergrootste wafel,
nog warm in het cellofaan
jij gaat eraan, dacht ik, en pulkte
het zoenoffer uit zijn transparante jasje
zodra ik een hap nam van de krokante koek
vulde het bronzen warme goed
zo zoet mijn mond,
dansten mijn smaakpapillen de lambada
op mijn tong, dat ik nog
zó genieten kon van zo’n klein genot
Ik lachte mijn verdriet voorbij,
wist ineens een benzinestation heel nabij
zelfs de wolken waren uitgejankt
en al snel reed ik zingend naar huis
met een volle tank.
Vera van der Horst
vrolijk gedichtje voor de zondagochtend – van een stille traan tot heerlijk klein genot. het is een beschrijving van een gebeurtenis – iets meer een prozaverhaal en iets minder van de poëzie de woorden. leuk liedje overigens. net als in de tekst iets van verlangen, iets van verdriet en iets van voorbij. goed dat de stroopwafels er nog zijn – moedig voorwaarts het is er toch voor iedereen. zei gerard reve dat niet.
Laat een reactie achter