Abraham VON SOLO met een briljante organisatie analyse: ‘Wie ten onder gaat, wordt vervangen door een ambitieuze, bij voorkeur inclusieve, jongeling, die na een jaar door promoveert en een berg shit achterlaat, waar de volgende dan weer intrapt, net zo lang, tot de stront in het tapijt gelopen is en de echte schoonmakers van de organisatie ze eruit mogen gaan pulken…’
We zijn beland in een tijd van grote veranderingen. Woke is het nieuwe waakzaam, zitten is het nieuwe roken en wandelen is het nieuwe coachen. Elke kans is een crisis en honger maakt rauwe bonen zoet. Als je een hond of een vrouw maar vaak genoeg slaat, dan gaat het of ze er vanzelf om vragen. Het is de era van de grote sprong voorwaarts en de mars kan niet lang genoeg zijn. Net gelijk de reis naar Mars. Het is een fin de siècle avant la lettre, waarin we leven. De mooiste tijd!
Op de ‘werkvloer’ of wat daar in deze diensten economie voor door gaat, merk je daar concreet weinig van. De computersystemen zijn nog steeds even aftands, onbruikbaar en achterhaald als toen Bill Gates MS DOS lanceerde in de jaren zeventig van de vorige eeuw. Er zijn alleen meer formulieren en regeltjes gekomen, waar niemand op zat te wachten. Alles in organisaties heeft Angelsaksische nomenclatuur verworven, waardoor het snel klinkt, maar verder niet vooruit komt. De afgelopen dertig jaar heb ik vooral mogen aanschouwen hoe de laatste vakmensen uitstierven en hun plaats ingenomen werd door een eeuwig leger van doorschuif stagiaires/trainees/management developees, HR-profiel-passenden, stoelverwarmers of andere talentvolle passanten. Het arbeidslandschap is meer dan ooit een catwalk van modegrillen geworden. Er komt niks nieuws onder de zon, maar het wordt wel steeds gekker. Er wordt vooral meer drukte gemaakt.
En als brave loonslaaf tracht je vooral eerst dekking te zoeken in je vakkennis. Je probeert je uren zo zinvol mogelijk te spenderen en te doen wat bijdraagt aan een betere wereld. Daarin wordt je echter doorlopend gehinderd door noodzakelijke ICT-solutions, PDCA-cycli, Document management systems en een immer groeiende berg Corporate policies en politieke sensitiviteit. Om van de drogreden van privacy wetgeving nog maar te zwijgen. Vergeet ook niet de minimaal vijftig mails, die in je box staan, zo snel je hem opent. Verder zit er een ‘business-controller’, ondersteund door een accountant, de financiële toekomst zodanig te manipuleren, dat ‘meer met minder’ in al zijn vormen nog altijd het adagium van reorganiseren is. Of wacht, dat heet geen reorganiseren meer tegenwoordig. Waarschijnlijk heet dat Lean management. Afgerekend worden KPI’s en datagestuurd werken.
Onder de streep verzuip je in het werk, doordat het je voor een deel onmogelijk gemaakt wordt en het voor de rest gewoon te veel is om nog te behappen. Wie ten onder gaat, wordt vervangen door een ambitieuze, bij voorkeur inclusieve, jongeling, die na een jaar door promoveert en een berg shit achterlaat, waar de volgende dan weer intrapt, net zo lang, tot de stront in het tapijt gelopen is en de echte schoonmakers van de organisatie ze eruit mogen gaan pulken. Ik behoor tot die laatste groep. Wij zijn getraind om op tijd ‘nee’ te zeggen in onze time management cursussen. Wij zijn mindful en worden voorzien van stoelmassages één keer per jaar. Voor ons staat er een wandelcoach klaar, om de burnout in het woud niet te laten uitgroeien tot een bosbrand. Wij zijn de sukkels die blijven, omdat we afmaken waar we aan begonnen zijn en geloven in en betere wereld. Na ons de zondvloed. Voor ons is pompen het nieuwe verzuipen.
VON SOLO DICHTER, COLUMNIST, PERFORMER EN CINEAST Check de actualiteiten van VON SOLO op www.vonsolo.nl Lees ook de wekelijkse column van VON SOLO op www.POMgedichten.nl
Share This:
Gepubliceerd door Pom Wolff
Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman.
In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes.
Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'.
Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.)
'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.
Bekijk meer berichten
