CARTOUCHE GEEFT GOEDE RAAD: Pablo Neruda blijft mijn liefdesdichter favoriet – http://hetmooistegedicht.blogspot.com/2011/12/pablo-neruda-vannacht-kan-ik-de.html?m=1
dank aan alle dichters die hun gedichten instuurden op dit zeker niet eenvoudige thema. dank jullie wel. ik geloof dat we toch Vera – ondanks die vreselijke titel van haar gedicht – deze week met goud moeten beleggen. het gedicht straalt van eenvoud verlichte waters om maar eens vrij met lucebert te spreken. ik doe er toch ook voor Frans Terken goud bij – weer goud – hij schreef een prachtig liefdesgedicht in niet minder van eenvoud verlichte waters. geven we Cartouche brons – het gedicht wilde ik met goud behangen totdat de dichter kwam aanzetten met dat vreselijke woord in de laatste strofe – winnaars van harte!
hoor ik van liefde
denk ik je naam
zoals liefde alleen zichzelf geeft
zo geef jij me
jou
om van je te houden
zonder te weten
hoe, wanneer en waar naartoe
of waar vandaan
omdat liefde
genoeg is voor liefde
Vera van der Horst
zeker met de bijsluiter die vera bij haar gedicht geeft kunnen we heel goed met de woorden leven die zij de lezer inschenkt – een aangenaam drankje poëzie krijgen we voorgeschoteld zo op de vroege ochtend. vera schrijft: ‘staat er nog teveel in, of is het te weinig of te particulier, ik lees het wel, ik denk dat ik niet meer en niet minder over liefde zeggen kan, of iemand over liefde weet.’ – nee er staat niet teveel in het gedicht, niet te weinig, het is niet te particulier – er valt inderdaad niet meer en niet minder over liefde te zeggen: bijna frekiaans die allesomvattende slotstrofe:
omdat liefde
genoeg is voor liefde
nouja een kritische opmerking mag nog wel – graag een andere titel of liever nog geen – deze titel lijkt wel het begin te wezen van een WC-pot gedicht.
Dat weten
Dat ik je hand weet
als ik op omvallen sta
ons bed gespreid is
als we doodvermoeid zijn
in jouw armen van de nacht
alle kou van het lijf houd
in je ogen op het kussen
lees wat liefde is
voor jou bij het ochtendlicht
een kop koffie kan schenken
dat ik dit schrijven mag
zoals jij je lijstjes
daarom ben ik met jou
© FT 03.12.2022
die bijna onontkoombare eenvoud die zo moeilijk is op papier te krijgen begint het handelsmerk te worden van dichter Frans Terken. het lijkt een eenvoudige opsomming – maar zo is het niet.
Dat ik je hand weet
als ik op omvallen sta
die prachtige eerste strofe die zo geraffineerd 10 woordjes aan de lezer voorlegt – op omvallen staan – begrijpt u wel – taalkundig precies geformuleerd en dat dan gekoppeld aan een enorme gevoelswaarde zoals gevraagd bij dit thema. die hand te weten – dat alleen is genoeg voor de ik persoon – die hand doet niets – het is geweten en het is genoeg.
na zo een eerste strofe weet de criticus dat het gedicht niet veel mooier meer kan worden. moet er een strofe uit? nee! de eerste strofe is als het ware een doelpunt van messi in de eerste minuut van een wk finale wedstrijd. en toch alle strofen na die eerste blijven mooi – de wedstrijd wordt op een heerlijke manier uitgespeeld. het gedicht wordt op een vakkundige wijze door de dichter uitgerold als een warme deken gedrapeerd over de lezer in koude en barre tijden.
Oogwenk
liefde is niets dan gewoon klassiek
dag na dag doorgaan door mist, koude
vocht en nu en dan een straaltje zon om
je onvoldaan in de avond neer te leggen
de droomslaap ingaan
ten einde in het late ochtendlicht
je wederhelft tegenover je zien staan, jou
af te vragen waarvan, hoe ken herken ik haar
bij leven zoveel lief geleden, wij twee alleen
hoeveel past, speelt er in een hoofd
als je elkaar onder ogen komt, ongeschoren en
met wilde haren je onvoorwaardelijk overgeeft
aan wat met geen pen te beschrijven valt
te voelen en blijven zal, dat weet je
al begrijp je geen bal –
ervan als gerijpte man hoe zij is
een elkander dragen, een zweefvlucht maken
een goddeloos gat slaan in de eeuwigheid
als jij – oogwenk van streling zijn
03-12-2022 / Cartouche
tsja niets aan toe te voegen eigenlijk – aardige relativeringen en toch een berg liefde – en soms is poëzie ook nog waar – kan poëzie ook nog waar zijn – een fraai levensepos hier in poëzie aan de lezer aangeboden – zeer fraai. waarom zou dit gedicht hier nooit maar dan ook nooit goud kunnen krijgen – dat komt door dat ene woord dat in een klap het hele gedicht kapot slaat – het woord ‘gerijpt’ in de slotstrofe:
al begrijp je geen bal –
ervan als gerijpte man
vreselijk – hoe krijg je het woord uit je pen en ook nog op papier –
- Vera van der Horst: omdat liefde genoeg is voor liefde
- Anke Labrie: langzaam dringt het tot je door
- Jako Fennek: Ik schuil me achter Vera. Zij heeft het liefdevol gezegd.
- Geraldine Bankcaenen: Alles overleefd
- Frans Terken: Dat ik je hand weet als ik op omvallen sta
- Rob Mientjes: Haar ene pootje langer
- Cartouche: dag na dag doorgaan door mist, koude vocht en nu en dan een straaltje zon
- Rik van Boeckel met een lied voor jou
- CARTOUCHE GEEFT GOEDE RAAD: Pablo Neruda blijft mijn liefdesdichter favoriet – http://hetmooistegedicht.blogspot.com/2011/12/pablo-neruda-vannacht-kan-ik-de.html?m=1
weet u wat liefde is? – iets van onvoorwaardelijkheid lezen we in de woorden van de oude man – ik geloof dominee-zoon en ellendige moralist – maar ook ellendige moralisten schrijven soms wel een prachtige tekst – zo ook hier freek de jonge – de opdracht luidt dan ook deze week – als u ook weet wat liefde is laat het ons lezen – u kent de regels hier op deze site:
gedichten niet te lang svp tenzij noodzaak – 20 regels is genoeg – insturen voor zondag 10 uur 30. stuur in op het u bekende gmail.com adres van pomgedichten@ – of benut de blauwe contact functie boven aan de pagina. of laat onder dit item een reactie achter -ik zorg er voor dat uw gedicht in het item wordt geplaatst. commentaar als altijd verzekerd.
een juweel
weet je in alle dingen
ligt van het weten eigenlijk niets meer
dan we altijd wel al wisten
een dichter als babak zou hier in het gedicht
met iets onontkoombaars komen
met iets van liefde of zo
een kostbaarheid die hij jou zou omdoen
jou en jou alleen
pom wolff
liefde maakt ook dat je na zoveel jaren
heel soms ’s morgens nog steeds
meestal als je vast geslapen hebt
half wakker naast je tast en denkt
oh hij is natuurlijk koffie aan het zetten
pas heel langzaam dringt het tot je door
dat hij nooit meer koffie zetten zal
anke labrie
04-12-2022
dat je liefde meeneemt ook over de grens van leven en dood heen. anke weet het treffend te verwoorden – een kop koffie als poëtisch middel ingezet om de onmogelijkheid van het beschrijven van gemis te omzeilen.
Een ongemakkelijk thema dit weekend. Daar is veel over te schrijven en dat treffend samenvatten, oei!! Ik schuil me achter Vera. Zij heeft het liefdevol gezegd. Ik heb stante pede mijn schrijfsel weggedonderd in de virtuele prullenbak. Hier in ’t kort één van mijn opinies.
Dank voor je eeuwige inzet. Ook dat is liefde. Wens je een fijne dag, jako.
in alles lees ik…
praten we over liefde
praten we over gewone dingen
over spruitjes
de snelkookpan
het uitlaten van de hond
praten we liever over jou
over je ogen
je loop
de beweging van je handen
in alles lees ik liefde
jako fennek
een gedachtengang die heel sympathiek overkomt waarin de onmogelijkheid en het ongemak om liefde in woorden te vatten zijn gegeven. ja wel mooi zo. vera zal zeker glimlachen misschien wel meer dan dat.
Heb ik me gekoesterd
Want ging niet over
Alles overleefd
Ook de dood
Jij wist wat liefde is.
Geraldine Bankcaenen
het thema lijkt hier op een heel persoonlijke situatie gelegd. wel mooi kort gehouden. anders wordt het snel te veel voor een buitenstaander.
Coup de foudre
Een pootje langer dan het andere
Het zal je overkomen
Als rare vogel, als meeuw
Dood onder de tafel geschoven
Na gedane zaken
Liefde zorgt voor storm
In het hart en in de lucht
Zeker bij gedeelde liefde
Jaloezie en afgunst
Strijden met luchtbuks en zwaard
Slachtoffers vallen
Met moeders in het spel
Die hun dochter Elektra durven noemen
Zo is deze mooie meeuw
Ook aan haar einde gekomen
Een ‘coup de foudre’
Op haar grote teen
Haar ene pootje langer
Rob Mientjes
liefde op het eerste gezicht maar dan op zijn frans – wellicht komen de klassieken nog even op bezoek – wat vogels, wat meeuwen – ik weet het niet. ik ben voor eenheid van handeling, overzichtelijke situaties en personages in een gedicht – heel ouderwets wellicht – personen die niet alle kanten uit vliegen of van alle kanten komen aanvliegen.
Liefde zorgt voor storm
In het hart en in de lucht
Zeker bij gedeelde liefde
Jaloezie en afgunst
ineens daalt jaloezie en afgunst neer in het gedicht. waarom en waar vandaan? nee. vertel nou eens waarom zou een toehoorder bijvoorbeeld in cafe eijlders op een dichtmiddag bij het uitspreken van deze tekst niet mogen denken – ‘vogels, luchtbuksen, pootjes – kan die man geen pilletje krijgen?
Onder het gedicht staat een link naar een you tube video met de opname van ‘Een lied voor jou’ door mij gezongen afgelopen zondag in Deja Vu, Den Haag, waarbij ik speel op de sikkelharp.
Met dichterlijke groet,
Rik
Een lied voor jou
Een lied voor jou is als een lied vol trouw
wij zijn samen een en twee
is een feit zo waar we zijn er voor elkaar
en we voelen ons niet somber
door dit lied voor jou
ik schrijf met hart en ziel
de tijd zal rusten en de tijd zal gaan
ik zal niet huilen zal blijven staan
fluister woorden van dankbaarheid
nodig alle mensen uit te verblijven
in gelukzaligheid in dit lied voor jou
ga ervoor ga over de brug en hoor o hoor
de melodieën en ritmes van het leven
hoor hoe zij de prachtige harmonieën van het hart vervullen
met kracht en tederheid
bij de geboorte van nieuwe dingen
die komen en gaan
bij de reizen die zullen eindigen
bij de mensen die je ontmoet
in het labyrint van leven en dood.
Rik van Boeckel
ja – punt is – dat de woorden van een lied vaak toch niet genoeg poëtisch zijn of overkomen. aan liedjes worden andere eisen gesteld dan aan een gedicht. het lied is voor de liefhebber goed om aan te horen – qua tekst / gedicht val ik echter maar voor één regel – en dat is de tweede regel: ‘wij zijn samen een en twee’ – dat is een mooie!
