VON SOLO ontleedt NIELSON: ‘Doen alsof is voor Nielson een voldoende invulling van een relatie.’

d.d. 18 juli 2019


VON SOLO
DICHTER, COLUMNIST,  PERFORMER EN CINEAST

Check de actualiteiten van VON SOLO op www.vonsolo.nl
 
Lees ook de wekelijkse column van VON SOLO op www.POMgedichten.nl 

Deel 345. IJskoud

Nielson heeft een Edison gewonnen met de nummer één hit ‘IJskoud’. Daaruit mogen we concluderen dat Nielson succesvol is en met het nummer ‘IJskoud’ een product heeft afgeleverd dat kwalitatief hoogstaand is.

Nielson wekt bij mij door zijn teksten en voorkomen altijd een gevoel van afkeer op. Dat heb ik eerder in een column uitgelegd aan de hand van een analyse van het nummer ‘Sexy als ik dans’. Maar het nummer ‘IJskoud’ heeft me zo getroffen, dat Nielson me dwingt nog een keer aan analyse te publiceren. Dit nummer heeft niet alleen een zinloze tekst, maar ook een schadelijke. Laat me het u uitleggen.

‘Een rilling loopt een rondje op m’n rug
Als je zegt dat jij niet langer van mij houdt
Wat doe jij nou?
Kunnen we een seconde terug?
Kunnen we een seconde terug?
Waarom maak je alles stuk?
Je zegt dat je niet langer van mij houdt
Wat doe jij nou?
Waarom zou je dat doen?’

En meisje vertelt haar vriend dat ze er geen zin meer in heeft omdat hij enkel maar met zijn eigen ik bezig is. Zijn reactie is: ‘Wat doe jij nou?’ Op zich al stompzinnig. Als hij had geluisterd, had hij geweten dat ze een eind aan de relatie maakt. Met de opmerking ‘Wat doe jij nou?’ legt Nielson de schuld psychologisch terug bij het meisje. Verderop zegt hij ‘Waarom maak je alles stuk’. Hier doet hij hetzelfde. Het meisje dat niet meer van hem houdt, krijgt de schuld dat ze iets kapot maakt. Maar wie heeft de relatie kapot gemaakt? Nielson geeft hiermee aan dat hij van het soort is, waar als je er niet voor bent, je er meteen tegen bent. Daarbij geeft hij zichzelf ook nog een impliciet compliment via de zin ‘Waarom zou je dat doen?’. Het is toch niet logisch dat je het uitmaakt met zo’n ster als Nielson? Weet je wel tegen wie je het hebt.

‘Ik zou je nooit zo laten staan
En je ten onder laten gaan
Zomaar een streep door ons verhaal’

Nee, Nielson zou zoiets natuurlijk nooit doen. Enkel slechte mensen doen dat. Hij geeft hier aan dat het betreffende meisje schijnbaar de macht heeft hem ten onder te laten gaan. Ik betwijfel dat.

‘Het is net of ik tegen een muur praat
Doe ten minste alsof
We zouden toch voor elkaar door het vuur gaan?
Maar je maakt me kapot
Waarom zou je dat doen?’

In de voorgaande strofe oppert Nielson ‘Doe tenminste alsof’. Kortom, het maakt niet uit of de liefde echt is of niet. Doen alsof is ook goed. Dit is wel een typisch teken van de tijd. Of iets echt is of niet, maakt niet meer uit. Zolang het in de ogen van de waarnemer maar waarachtig lijkt. Doen alsof is voor Nielson een voldoende invulling van een relatie. Wellicht doet hij zelf ook alsof. Vervolgens haalt hij het voor elkaar door het vuur gaan aan. Dat is zoiets dat mensen ook al te snel en te vaak beloven, en dat zeker niet te letterlijk moet worden genomen. Nielson zou zich net als elk ander moeten realiseren, dat zulke beloftes intenties zijn, uitgesproken op passionele momenten. Geen contractuele feiten. Verder kruipt hij hier nogmaals in de slachtofferrol door aan te halen ‘Maar je maakt me kapot’. Dat zal allemaal wel meevallen. Maar hij zet daarmee zijn aanstaande ex wel weg in een daderrol. Afsluitend met wederom ‘Waarom zou je dat doen’. Hiermee implicerend dat het toch helemaal niet logisch is als je een relatie met de grote Nielson verbreekt. Misschien zou Nielson eerst beter wat aan introspectie gaan doen. Want dit nummer zegt meer over hem, dan over zijn bezongen ex.

We kunnen de rest van het nummer door analyseren, maar het komt neer op meer van hetzelfde. Een totaal gebrek aan intervisie aan de kant van Nielson, gecombineerd met het demoniseren van zijn ex-vriendin. En dat alles ingepakt in een liedje dat offensief van toon is en tegelijkertijd de slachtofferrol van Nielson benadrukt. Dit soort liedjes wint tegenwoordig Edisons. Als de boodschap achter dit nummer de norm is die we is, die de jeugd handvatten moet geven, dan wens ik eenieder veel succes.

Aan de andere kant dwingt dit mij ook tot introspectie. Zou het kunnen betekenen, dat ik gewoon een fossiel ben uit andere tijden. Dat dat de reden is, dat Nielson wel het succes heeft, waar ik rommel in de marge. Dat ik de liefde gewoon niet snap? Dat ik de verheerlijking van de artiest, die zijn aanstaande ex op intimiderende wijze publiekelijk aan de schandpaal nagelt, kwalijk vind?

Ik begrijp dat Nielson op zijn leeftijd zo over de zaken denkt. Zelf was ik niet veel anders. Dat maakt het nummer IJskoud wel goed. Het verschil is, dat er toen ik jong was algemeen wat minder begrip was voor het zielige gedrag van een, wellicht niet onterecht, afgewezen geliefde en dat je daar tegenwoordig een Edison mee wint en een nummer één hit scoort.

Misschien heeft Nielson gewoon niet een hele column nodig om iets te beschrijven wat meer over hem zegt dan over de ander. Dat dat hem inderdaad zo goed maakt.

Share This:

Gepubliceerd door Pom Wolff

Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman. In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes. Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'. Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.) 'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.

Laat een reactie achter