de dichter die roeit met de riemen die hij schreef, wiens vers te water gaat…
…en ik, het zout in de gaten van mijn vel, slaapdronken nog, met stramme knoken noteer: niet eens heel ver hier vandaan sluipt sloom de winter door het huis en klit jouw geur als al wat nog rest nog even aan mijn trui.
of misschien:
jij ging weer sneller dan verwacht, een taxi in de sneeuw na middernacht, onrust op de stoep en verder: vierde colonnes, meer onrust en een kat. de straat leeg als je hazenhart, de stad is koud als wij.
en ook:
ik zal niet langer schikken, ik zal mijn boezem niet meer branden aan jouw vingers het zijn slagpinnen, kortstondig, het zijn wrede waarheden het zijn oudbakken woorden, oudbakken woorden die komen te laat.
++ ++
Hugo in Brussel
Aan het Théâtre Français paalt nog steeds verleden grond in taal van bloed gedrenkt, slingeren gebroken flessen rond in vuile glazen plassen. Niets gloeit: deze stad wordt donker gewekt, door woorden en zinnen gekrenkt.
Verslagen ontwaakt dan, ginds, de dichter die roeit met de riemen die hij schreef, wiens vers te water gaat en volgzaam glijdt tot op een Brussels plein waar de dichter weet waar niemand over praat.
Verdoken blaast dan, daar, de wind, zijn letters rollen langs elkaar door doordeweeks gewoel. Ik hoor zijn lied. Ik ken zijn doel. Terug naar ‘t land dat hem verried.
ANNAGRIET DIESMAN
Share This:
Gepubliceerd door Pom Wolff
Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman.
In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes.
Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'.
Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.)
'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.
Bekijk meer berichten
