

op de valreep van de dag voor Kerst,
(het is vijf voor twaalf hoor ik zojuist zeggen).
Dichters versagen niet, laat het feest maar doorgaan, met een welgemeende groet!
Op naar 2024!
Frans
KerstChat
Vraag je ChatGPT een gedicht
over Kerstmis te schrijven
krijg je een boom met kitschballen
dode kaarsen en kunstsneeuw
de kunst om het laten sneeuwen
in letter en woord is aan dichters
die vandaag dit feest omarmen
en mede vrede willen stichten
(daar is een website voor
hier te vinden en te lezen
op de onvolprezen Pom
waar de geest gestalte krijgt)
laat het nog lang en veel
gedichten sneeuwen
die je meenemen in
liefde en schoonheid
het zijn de niet aflatende dichters
die wekelijks een boom opzetten
ook tegen het leed in de wereld
en zo de hoop levend houden
nog op de laatste feestdagen
van dit heilloos verlopen jaar
© FT 23.12.2023
- Cootje en Beto
- Anke Labrie en de kerstboom
- Rob Mientjes – een beschouwing
- Peter Posthumus komt nog even op REVE terug
- Rik van Boeckel – naar het nieuwe jaar
- Luk Paard – it’s x-mas time
- Frans Terken -laat het nog lang en veel gedichten sneeuwen
ook pomgedichten wenst de lezers – en met name de trouwe lezers – de rest ken me wat – fijne dagen – “Vrede op aarde kunnen we vergeten – Is nog nooit gelukt.’ schreven Beto en Cootje mij deze week in een onontkoombaar realisme – Rob Mientjes pakte zijn wens meer poëtisch in! dank daarvoor. Peter Posthumus komt nog even terug op REVE 100 jaar.

Ha Pom,
Geen Reve reactie gehad van mij; eigenlijk meer van Hanny Michaelis gelezen dan van Gerard.
Mooi het bericht op internet dat ze altijd bevriend zijn gebleven.
Iedereen een mooie kerst gewenst en voor 2024 een goeie balans zowel in de wereld als privé.
Met hartelijke groet,
Anke
ankelabrie@hetnet.nl
www.ankelabrie.nl
De kerstboom
‘Het kruis, waar is nou weer het kruis?
Hoe kan dat nou, hoe is dat zoekgeraakt?
Het moet er zijn, ‘t ligt vast ergens in huis,
‘k had nog wel zo’n prachtig kruis gemaakt.’
‘Is er nog hout? Haal dan de zaag maar weer.
Nee, niet dat smalle stuk, dan valt ie om.
Altijd hetzelfde liedje hier. Dit is de laatste keer.
Vasthouden zei ik, doe toch niet zo stom.’
‘Staat ie scheef? Hoe komen jullie daar nou bij,
dat lijkt maar zo. Die ene tak is veel te zwaar.
Geen goeie boom gekocht? Nou ligt ‘t aan mij.
Koop dan zelf een kerstboom volgend jaar.’
‘Eerst de lichtjes. Natuurlijk weer een puinhoop.
Jij houdt deze twee omhoog en jij die twee,
nou jij ernaast, anders zit weer alles in de knoop.
Dan houd je het maar op, nee, nou niet naar de wc.’
‘Even draaien, er zit gewoon een lampje los.
nou de piek. Kijk uit! Stap over die dozen heen.
Je liet ‘m bijna vallen en dan zijn we echt de klos
Want die is nog van opa en we hebben er maar een.’
‘Oh, de slingers nog. Ja, zo, tussen de takken door.
Nou nog alleen de ballen en het engelenhaar.
Niet zeuren, verder heb ik er geen tijd meer voor.
Het is een mooie boom geworden en nou is ie klaar.’
Anke Labrie (kindertijd jaren zestig)

” X-MAS!!!!”
balle hange felgekleurd
slingers in goud en zilverwit
slingere rond groen
terwijl engele zinge
van merry x-mas time
en de man in’et rode pak
de lange witte baard
luid van ho ho ho
over dake schalt
en zo
pakjes ligge onder en naast
kind’re glundere
grote mense drinke
en wense
it’s x-mas time
en ied’reen is wel wat vroom
gaat op naar verder
naar’n nieuwjaar
en zo
© luk paard
en de boom des paard….plastisch maar gemeend

Vaak geen nieuwjaarswensen of -overzicht. Wel altijd een beschouwing, maar meestal niet gedeeld, alleen met mijn liefste. Dit jaar de tijd echter meer dan roerig. Dus aan de vooravond toch maar een gedicht. Toegewijd.
Fijne dagen alvast … en ook die daarvoor!
Groet,
Rob Mientjes
Peace will come
Imaginair en echt
Zingt engel John
Bond zegt James
Vliegensvlug volgens Batman
Vrede hangt in de lucht
Yoko twijfelt nog
Q trekt een wenkbrauw omhoog
Robin zwijgt
We krijgen het niet voor niks
Eerst moet strijd geleverd
Iedereen moet om
Figuurlijk dan
Vrede heet opgediend
Ligt soms zwaar op de maag
Gekneed gekauwd gevreten
Zuur, zout, bitter, zoet
Uiteindelijk zal hij smaken
Door heel ons lijf heen
Van kaak tot tenen
Vrede als kers op de taart
Rob Mientjes

Die eerste ontmoeting staat me nog redelijk helder bij. Hierbij een wat anekdotisch poëtische weergave:
Hoe groot de schrijver was
en hoe beroemd
het ontging me toen totaal
en dat hij, hij en hemzelf
nee, niet echt normaal
fulminerend tegen hasj
en te lang haar
noemde iedereen patient
stond af en toe onrustig op
scandeerde daar dan bij
‘ dood aan de Vietcong ‘
bekende en passant
dat hij jaloers was want
dat eindexamen dat ik
net gehaald had
dat was hem nooit gelukt
wat er ook aan de hand was
was hij erbij, het was zijn feest
de uitnodigingen, het huis , de tuin
Greonterp, ik ben er nooit geweest.
Peter Posthumus

Zacht de tederheid van het verleden
de lonk van de toekomst slaat rustig in
de tijd van de waarheid betovert
de piek van het stille kerstlicht
de lichte dans van het heden
zal het nieuwe jaar benaderen
met gelukzalige tenen zachte hielen
en een wakker zingend gezicht.
Rik van Boeckel
23 december 2023