
het moet – een keer
ervan komen, een dag
morgen, overmorgen
het jaar dat loopt – zo niet
zijn wij voorgoed ten dode
op- en uitgeschreven
zoveel
zelfgenoegzaamheid
zoveel nood is er
aan geloof
hoop en liefde
deze drie
en zonder
de laatste – liefde
gaat het niet
In deze geest wens ik
u en ons allen een
vruchtbaar jaar
gegroet, Cartouche
———-
Het kan niet anders
er moet een stek zijn
waar zij niet samengaan – golven
haat en liefde als eb en vloed
een strand
rozig zacht dat eerder lava was
waar de hemel op zijn blauwst
je huid niet branden kan
wind en regen je gemoed
niet geselen of in gijzeling nemen
plek genoeg voor jou en mij
om te verwijlen
een schoot
van vlees en aarde
voorbij nacht en getijde
zo lang, groot en diep als wij
een hoofdstuk blijven
durven schrijven – een hooglied
in een dodenboek
060124 / Cartouche
het aardige van de teksten van Cartouche is dat ie zelf niet weet wanneer ie boven zichzelf uitstijgt in woordkunst. zijn nieuwjaarsgroet is van poëtische eenvoud en een innemende direktheid om te smikkelen. een tekst die meteen de weg naar je hart vindt – naar het hart van iedere lezer vindt. geef er ook meteen goud voor in deze wedstrijd. van harte! vervolgens gaat onze Cartouche er voor zitten – en schrijft naar ik vermoed ‘echte’ poëzie maar die had ie allang geschreven. haha. lieve beste gérard mooier als hieronder kan het niet – dank je wel:
Het kan niet anders, Pom
het moet – een keer
ervan komen, een dag
morgen, overmorgen
het jaar dat loopt – zo niet
zijn wij voorgoed ten dode
op- en uitgeschreven
zoveel
zelfgenoegzaamheid
zoveel nood is er
aan geloof
hoop en liefde
deze drie
en zonder
de laatste – liefde
gaat het niet
Cartouche
- CARTOUCHE – zonder liefde gaat het niet
- ELBERT GONGGRIJP – omdat alles in jij
- FRANS TERKEN – woorden van het hart gekozen
- RIK VAN BOECKEL – Liefde overwint alle tijden
- ROB MIENTJES – Laat de liefde groeien
- ETWIN GROOTSCHOLTEN – of jij nog van me hield
- ANKE LABRIE – gewoon altijd broodnodig
- IEN VERRIPS – zucht
wie wint de enige echte virtuele – we zullen het van de liefde moeten hebben in 2024 -zondagochtendwedstrijd op pomgedichten punt nl? laten we de grootmeester van de timing zijn mooie liedje hier zingen – ja dan maar weer de liefde aanroepen in 2024 – dan toch maar met liefde 2024 in – hoe lelijk de wereld ook – schrijven we op de tonen van toon ‘er is geen liefde zonder jou’. wende, trijntje, guus ze zingen het lied allemaal maar halen het niet bij de eenvoud van toon hermans. gaat u ook met liefde 2024 in? u kent de regels: gedichten niet te lang svp tenzij noodzaak – 20 regels is genoeg – insturen voor zondag 10 uur 30. stuur in op het u bekende gmail.com adres van pomgedichten@ – of benut de blauwe contact functie boven aan de pagina. of laat onder dit item een reactie achter -ik zorg er voor dat uw gedicht in het item wordt geplaatst. commentaar als altijd verzekerd.

ergens is een plaats
waar wellicht
de liefde permanent
wordt bedreven
een plaats om naar uit te zien
waar iedereen wel sterven wil
omdat daar doodgaan
niemand verdriet
want wie ergens gestorven is
zal opgaan
in die ongerepte pracht
van een hallucinerend einde
dat voor jou en mij
voor ons overal
en verder nergens
te vinden is
pom wolff

Want mijn liefste
De dode dingen, ja, de dingen zelfs, en het gras,
de bomen, de kieren tussen de tegels, de
nerven in het blad, de winderige herfst,
de koffiekringen in het tafelkleed –
Ik drink de melk, eet het fruit, breek het brood,
En dan nog. Er is de tijd, de godvergeten tijd, zij
staat nooit stil, zij leeft jou, zij ademt jou in. Ik
heb jou zo van binnenin, ik zie jou zo van
buitenuit.
Er is het godganse geluid van de laatste vogels,
er is het eindeloos geduld, er is het uitzicht, er
wordt steeds gevlucht, maar waarnaartoe. Er is
een altijd zondag, jij zou moeten weten waar.
Ik adem jou in, al was het niet gister dan vandaag.
Jij hebt de tijd, jij waant je veilig, ik ben bij je,
ik wacht waar jij op mij wacht. Het is er zo stil,
wij leven langs elkaar heen, wij zijn zo een.
De dode dingen. Ik ga overal heen, neem jou mee,
hier ben ik, wat zou ik zonder jou, maar het geeft
niet, jij bent zo binnenin, jij bent zo buitenuit. Ik
kijk naar de bomen, ik leef het uitzicht. Daar ben
je, daar ben ik. Waar nog te beginnen –
Elbert Gonggrijp,
Heerhugowaard,
zaterdag 15 november 2014
Elbert tracht het onmogelijke te zeggen in een weldaad en overvloed aan woorden en beelden en ik begrijp dat de direct aangesproken geliefde dit gedicht een prachtig gedicht vindt. zelf vind ik dat alles al gezegd is in die prachtige titel. en dat zal alles zijn.
OMDAT IN ALLES JIJ –
Want mijn liefste

Een nieuw jaar, met liefde aan begonnen;
ja, steeds de liefde, tegen het lelijke van en op de wereld, dat blijven zeggen en schrijven, hopelijk wordt het dan nog eens wat.
Mooie dagen, en een mooi jaar!
Groet, Frans
Steeds de liefde
Je kunt stad en land aflopen
en rondom aan liefde ruiken
thuis staat zij er kleurrijk bij
in bloei als een geurend boeket
wat er allemaal geplukt is
de vrucht van samenzijn
in omlijsting van kinder-
en vogelzang
elk seizoen de roes
dat dagelijks proeven
als van de eerste keer
bevangen bij herhaling
woorden van het hart gekozen
en vers op het blad geschreven
die zacht aan jou voorgelezen
dan in je armen gelegd
© FT 05.01.2024
het alomvattende terug gebracht naar de geliefde die door de dichter woorden voorgelezen krijgt. ik ben voor de laatste strofe en minder voor het alomvattende dat in wezen toch niet te omvatten is. eigenlijk is die laatste strofe alomvattend genoeg in al zijn eenvoud en liefdevolheid:
woorden van het hart gekozen
en vers op het blad geschreven
die zacht aan jou voorgelezen
dan in je armen gelegd

Hier is mijn gedicht over liefde in 2024.
met dichterlijke groet
Rik van Boeckel
Lied van liefdesvertier
Liefde overwint alle tijden
om het gegriefde te vermijden
ze bestaat met hart en ziel
dringt door vele mensen heen
liefde is immer zacht en nooit gemeen
liefdesverdriet klaagt steen en been
liefdesvertier laat haat nu varen
lippen dansen op het ritme van gebaren
ze verlaat het oude voor nieuwe jaren
is er altijd voor jou en mij
ze maakt ons dapper vreedzaam blij
zingt het lied van tedere noten
wij zullen samen in de toekomst wonen
de liefste wensen aan een ieder tonen
verleden van scheiding en verdriet
verlaat het heden met ons liefdeslied.
Rik van Boeckel
5 januari 2024
Rik maakt er een liedje van van de liefde – een liedje om blij van te worden.

Lieve groet,
Rob Mientjes
Liefde onder de loep
Liefde onder de loep
Haarfijn uitgemeten
Handzaam in vervoer
Onstuimig in gebruik
Nuttigen vier maal daags
Tussendoortjes daar gelaten
Koesteren dat kippenvel
Met gloeiende oren
En blosjes op de wang
Dat het welig tiert
En wierig teelt
Laat het hart opnieuw geboren
Wensen in de nacht
Dromen overdag
Laat de liefde groeien
Rob Mientjes
Rob laat zijn dichterskunsten welig tieren – het zijn nadenkertjes. maar in de ware liefde wordt niet nagedacht – daar gloeit de liefde op en door en over en uit.

perspectief
te lang heb ik
om een hoekje
staan kijken
of jij nog van me hield
nee, natuurlijk
zag je me niet
Etwin Grootscholten
Etwin weet altijd wel de poëtische boel op zijn kop te krijgen – hier op zijn eigen kop haha. geestig

een zucht (niet meer dan dat)
verzadigd na het liefdesspel
vermoeid en trots zucht zij
de moeder die het leven geeft
zie hoe de mens zich neerlegt
met een zucht het leven laat
de liefde lacht gul geeft zij
zonder zoeken laat zij vinden
het kleine maakt zij groot
wat dof geeft zij glans
zij lacht en zucht
om al dat leven
al die vragen
jan 2024/IEN VERRIPS
ien meldde mij dat het een probeerseltje is en dat een betere versie aanstaande is. het leven hangt van zuchten aan elkaar. ja als je het zo bekijkt is er weinig tegenin te brengen. grappig dichie hoor.

liefde is sterker dan de dood
haar kracht kent geen einde
omdat zij bij ons blijven zal
in woorden, beelden en muziek
laat je hart hiermee maar voeden
dwars door alle rampspoed heen
want zij kan ogen laten stralen
en oren schoonheid laten horen
liefde verschaft ons het inzicht
dat ieder jaar uiteindelijk weer
in welke vorm dan ook gegoten
zij gewoon altijd broodnodig is
anke labrie
(2024)
woorden van troost door Anke geserveerd voor wie er aan toe is. liefde overwint alles zelfs de dood. (voor wie niet dood is wel te verstaan)