Ik heb iets met sleutels. Deuren. Blijkbaar. Vandaag ook weer. Fris en guur is het in de stad. Lekker! Staalblauwe luchten. Kortom, candy voor de longen. Het voelt als roken bijna. Die ijskou in je longen. Diep. Vries. In de Weimarstraat. Een klein uur lopen van het Scheveningse strand. Daar staat ze. Pal om de hoek. Twee van die vierkante appie tassen naast de voordeur op de stoep geparkeerd. Boordevol lekkers. Een jonge moeder, want luiers ook, parmantig verpakt in een blauwe parka en een dikke gewatteerde broek die haar gek genoeg flatteus uit verf doet komen. Die broek. Achter de fluffy rand van nylon konijnenbont schuilt een weifelend meisjesgezicht. Met een neus die net geen wipneus is en lichte paniek in de ogen. Ravenzwart is ze. Het haar. ¨Ik kom mijn eigen huis niet in,¨ fluistert ze fragiel.
Ik voel haar twijfel. Een vreemde. Man. De sleutel steekt nog in het slot. Ik ken dat wel. Een onverzettelijke deur die klemt door vorst. ¨Heb ik in Leiden ook,¨ stel ik haar gerust. ¨Zo´n deur.¨ Haar blik ontdooit. Ik leg haar uit dat het een kwestie is van een harde ruk en precies in dat moment de sleutel draaien. ¨Plus een flinke dosis domme kracht natuurlijk.¨ Ze lacht en zucht dat ze al een kwartier aan het klooien is. ¨Kan jij het alsjeblieft proberen?¨ Het is iets in de zang van haar stem. Ik denk dat ze Française is, maar slik de vraag maar in. Tegenwoordig. Spaanse? Met een ruk, een snelle polsbeweging plus lompe schouderbeuk is de klus geklaard. Klik, en het kreng zwaait piepend en krassend open. Haar blik spreekt boekdelen. Opluchting fonkelt in haar ogen. Ze mompelt iets over haar man en een schuurmachine en meer dingen waar ik geen weet van heb. Een warme lach en een vluchtige aanraking doen dienst als vaarwel. Ik ga vaart maken. Flink doorstappen en dan rust in mijn kop. Altijd. La mer. El mar. Om het even. Een uurtje nog. Tot de leegte.
PETER BERGER
Share This:
Gepubliceerd door Pom Wolff
Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman.
In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes.
Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'.
Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.)
'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.
Bekijk meer berichten
