Een maand geleden liet uitgeverij IN DE KNIPSCHEER de nieuwe bundel gedichten van KAREL WASCH in literair Café Eijlders het licht zien: de bundel TEGELIJKERTIJD. 6 hoofdstukken. 25 gedichten lekker ruim geplaatst op 50 pagina’s. De dichter doet er alles aan qua vorm gesproken om het de lezer naar de zin te maken. TEGELIJKERTIJD ligt heerlijk in de hand van de lezer.
Maar nu de inhoud: als u in de illusie leeft dat in deze wereld, waar u zich ook bevindt, het een na het ander plaatsvindt en dat u zelf een uniek wezen bent in uw handelen ergens op die imaginaire tijdlijn – dan heeft u het mis. Dichter Wasch weet wel beter – alles maar dan ook alles gebeurt altijd en overal en steeds weer opnieuw tegelijkertijd. Oorlog, Liefde, Dromen, Dood en Leven, Verwondering en Angst – alles – om de dichter te citeren – gaat over ‘in een nieuwe cyclus van eeuwige wederkeer’.
Karel Wasch gaat in de bundel met Leven en de Liefde (tevergeefs) de Dood te lijf. Hoe de dichter ook leeft en of liefheeft, hij, zijn geliefde, de gehele mensheid, wij als lezers dus ook – zij allen ontkomen niet aan het spook van de ‘eeuwige wederkeer’. Dichter en Karel Wasch zelf ook – zijn onderdeel van het spook dat overal in de bundel aan de lezer verschijnt.
Dit gezegd hebbende – ‘alles keert terug’ dicht de dichter – kunnen we het prachtige dichtwerk – zeg maar Karel Wasch’ selectie uit alles – uit altijd – en uit overal – rustig aan de werkelijk inmiddels fabelachtig vakkundige dichter Karel Wasch overlaten. Uit zoveel wereld, zoveel leven en liefde weet Karel Wasch in een selectie van 25 prachtgedichten een prachtwereld te scheppen waarin alles inderdaad ademt van ‘eeuwige wederkeer’: dodelijk en tegelijkertijd hoopvol.
Dodelijk omdat we in ons zijn slechts een fragment zijn in de tijd op weg naar het einde – maar óók en natuurlijk in deze bundel tegelijkertijd hoopvol: wij maken het NU wel mee! Zo landt de lezer in de adembenemende wereld van Wasch. Eigenlijk las ik nog nooit mooier!
In het gedicht EINDE vol van vergankelijkheid zwarte bomen en vergane namen verzucht de ik-persoon in de laatste regel: “Komt er dan nooit een einde aan?” en hoewel we inmiddels het antwoord op de vraag weten – maakt de dichter één uitzondering in het gedicht voor zijn geliefde Claudia: ‘Het zijn de honingdagen, die eeuwig duren.’
Share This:
Gepubliceerd door Pom Wolff
Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman.
In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes.
Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'.
Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.)
'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.
Bekijk meer berichten
