VON SOLO: de Rotterdamse stadsvernieuwing heeft meer vernield dan alle Duitse bommen bij elkaar

Geplaatst doorPom Wolff Laat een reactie achter op VON SOLO: de Rotterdamse stadsvernieuwing heeft meer vernield dan alle Duitse bommen bij elkaar


Op ons toilet hangt een prentbriefkaart van onze straat zoals ze vroeger was. Op deze foto is ook een kerk te zien, waar tegenwoordig een appartementsgebouw is, met een elektrische fietsenwinkel op de begane grond. Een klok op het dak herinnert er nog aan, dat er ooit een klokkentoren was. Zo wist mijn negenentachtigjarige buurvrouw mij eens te vertellen. Mijn fantasie liep weer met me weg. Hoe mooi was het niet geweest, daar een woning van te maken? Of een café? Voor mijn part een ‘foodhall’.

Het zette me ertoe toch eens uit te zoeken waarom de kerk gesloopt was. Mijn zoektocht leerde me, dat het ging om de Nassaukerk. De gereformeerde gemeente, die er ooit huishield was samen gegaan met de gemeente van de Oranjekerk op de Rozenlaan. Zodanig werd het gebouw overbodig in 1988. Het is toen verkocht aan een vastgoedboef en die heeft het kerkje in 1992 gesloopt en er rendabeler vastgoed neergezet. Het was natuurlijk geen monument, dus het mocht kapot. En wat esthetiek betreft heeft de Rotterdamse stadsvernieuwing van de jaren zeventig, tachtig en negentig waarschijnlijk meer vernield dan alle Duitse bommen bij elkaar. Als de Koninginnekerk in Crooswijk gesloopt mocht, waarom dan zo’n obscuur kerkje aan de Kleiweg niet?

Als je gaat zoeken naar de redenen, kom je vaak enkel weinig bevredigende uitleg tegen. We gaan om met mooi dingen, zoals we met de aarde om gaan. Op basis van verstand, wordt gezegd. Op basis van logica. Als iets zijn functie verliest, dan is het beste alternatief, de keuze die het meeste geld oplevert. En je kan natuurlijk denken, dat dat tegenwoordig anders is. Dat er ook andere overwegingen worden meegewogen. Maar uiteindelijk moet er gesloopt. Er ligt vast wel een adviesrapport van een bevriende bouwkundige, dat aantoont, dat het beter is zo. Op basis van tot dan toe goed verborgen gebreken, dan iets te doen met gevoel. 

We kunnen niet kiezen om iets te laten. Er kan niet gekozen worden voor iets anders dan het winstbejag. Laatst is bij ons in de buurt gemeenschapscentrum uit de jaren dertig afgebroken. Een karakteristiek oud schoolgebouw met tuin en binnenplaats. Ten bate van de pensioenpot van de voormalig eigenaar. Die waarschijnlijk als winstverdubbelaar nog even heeft mee geïnvesteerd in de acht Vinex woningen die er nu op de plek zijn komen staan à één komma twee miljoen kosten koper. Acht gelukkige, gefortuneerde gezinnen, zien de buurt zoals ze nu is. 

In mijn hoofd dool ik door de oude gebouwen van vroeger, waar je niet mocht komen. Er gaat steeds meer weg. Wat ervoor in de plek komt is een knevel van leegte.

VON SOLO
DICHTER, COLUMNIST,  PERFORMER EN CINEAST
Check de actualiteiten van VON SOLO op www.vonsolo.nl
Lees ook de wekelijkse column van VON SOLO op www.POMgedichten.nl

Share This:

Gepubliceerd door Pom Wolff

Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman. In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes. Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'. Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.) 'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.

Laat een reactie achter