alexei

de zondagochtendwedstrijd is verplaatst naar volgende week. dit weekend houden we een verstild eerbetoon bij de dood van A Nalvalny – uw bijdrage – woede – verdriet – eerbetoon – welkom op de site – met oa een bijdrage van:

  • Rob Mientjes – Wat een held is en blijft het. Alexei Navalny
  • Cartouche – blijf jij, aleksej, man van mijn hart, leven in dit beeld
  • Frans Terken – Dat een groot hart stilvalt…
  • Luk Paard – waarom jij dan stilgelegd…
  • Rik van Boeckel – Alexei’s dood is een wrede schok doet pijn
  • Ditmar Bakker – vertaling FIRE AND ICE

ze hebben je
 
ze hebben je
dan toch eindelijk dood alexei
het was wel duwen
en trekken
 
persen en kneden
en wachten
tot ze allemaal
bijeen zouden zijn
 
om hun handen
weer te wassen
in die ontzettende
wreedheid
 
pomwolff
Hallo Pom, ook in Rishikesh is het nieuws keihard op de hotelmat gevallen. Vakantie nu even opzij gezet. Wat een held is en blijft het. Alexei Navalny


Opgeven niet toegegeven
Giftig gif vergiftigd
De man die is
Durft te zijn
Zal nooit verdwijnen
Uit miserabel leven
Van held te paard
Wiens borstbeeld stuit tegen borst
Ruiters gaan nooit ten onder
De zon schijnt ook in Rusland
Voor zij die het durven zien
Namasté Navalny
Opposites att(r)ack


Rob Mientjes
Waarheid

een diep spoor liet je na, één tegen een geheel
systeem zo kil en corrupt dat geen bezem
steel, schop of geweer het wissen kan
een schreeuw van ontzetting, een golf
van woede en verdriet in het land

het gif in je lijf kreeg je niet klein
zette aan tot doorgaan, teruggaan, onversaagd
je uitspreken over alle uitgezaaide angst en zweet
bloed in koude oorlog in je moederland, het zinloze
vergieten en vergoten tegen je broedervolk

die zich tsaar waant dacht je stem te zullen stillen
door je uit te sluiten, op te sluiten keer na keer, telkens meer
je af te maken en de geschiedenis een draai te kunnen geven
maar anders dan de man van staal koud aan zijn einde kwam
blijf jij, aleksej, man van mijn hart, leven in dit beeld – deze

zee van bloemen van verdriet en dronken hoop, waarin
elke ontbotte knop en kleur je woorden en gedachten draagt
daden van veerkracht en verzet tegen onrecht – van opstand
dat de waarheid – buiten de Pravda om – zich rondspreken zal
wijd van de gespreide leugen die niet vol te houden valt

als nu dan de ogen geopend, de tranen gestold tot eens
en nooit meer onmacht en gelatenheid zal de ziel van land
en volk door je inspiratie, in jouw naam gezuiverd worden – zijn
geen hagel of regen meer bij machte de voren die jij, onbestorven
vader voor ons trok, je sporen in de sneeuw ooit uit te wissen

zullen de barsten in het ijsbloemraam vol verwondering
verbijsterd zien hoe de warmte van je adem hen dooradert
blijven laat – als een rode draad – de geschiedenis
kent namelijk geen einde

(zoals fukuyama – ten onterechte – meende
te kunnen bepalen)


16-02-2024 / Cartouche

Hart

Dat een groot hart stilvalt
tot stoppen gebracht
het kloppen ten einde

als een man zonder hart
daar zijn hand naar uitstrekt
een kale dictator van steen
onder valse huid verstopt

het is wachten op
wanneer dit kwaad gestroopt
het verdorven vlees
in loog gelegd

het vuil uit de schedel geschept
alle botten meervoudig gebroken
voor de zekerheid


© FT 16.02.2024
(de rockdichter): ‘et is ongelofelijk toch…dat’n woord de dood kan worde…as’n diktator hoort wat ie nie wenst te hore

“ woord zo duur “

kon’et nie anders dan
en’n woord zo duur
dat’n levenloos

de wonde blijft
asof daarmee alles
tot dan waar’r nog minder
‘n hele ademtocht

waar geen licht ligt
geen zon fluistert
naar waarheid
waarom jij dan stilgelegd

omdat je ooit
‘n woord zo duur en
’n hand vol waanzin
daar‘et grote zwijge heerst

jij bleef spreke van
die vinger op de wond
waarin licht opstaat
levenloos

© luk paard

Herdenking Alexei

Alexei in oppositie herdacht
zijn leven door dictator omgebracht
een geheim agent werd moordenaar
gelijk Stalin met een koud bevroren hart

een leugenaar maakt anderen
voor leugenaar uit valt een land binnen
kritiek brengt hem buiten normale zinnen
hij laat geen criticus in leven

hij laat Navalny de dood in wandelen
na vele malen vergiftigd te zijn
Alexei’s dood is een wrede schok doet pijn
laat Poetin nu verdwijnen!

Rik van Boeckel
FIRE AND ICE
Some say the world will end in fire,
Some say in ice.
From what I’ve tasted of desire
I hold with those who favor fire.
But if it had to perish twice,
I think I know enough of hate
To say that for destruction ice
Is also great
And would suffice.
***[R.F.]

Fire and Ice is een kort gedicht van Robert Frost dat het einde van de wereld bespreekt, de elementaire kracht van vuur vereenigt met de emotie van verlangen en ijs met haat. Het werd voor het eerst gepubliceerd in december 1920 in Harper’s Magazine [1]en werd later gepubliceerd in Frost’s 1923 Pulitzer Prize -winnend boek New Hampshire. “Fire and Ice” is een van Frost’s bekendste en meest geëntehologiseerde gedichten.

VUUR EN IJS
Men twist: vergaat dees aard door vuur,
of eerder ijs?
Begeerte ken ik: dier natuur
mij vlug bij hen voegt, vóór het vuur;
gaf ’t einde zich hernieuwd ten prijs,
weet ik, denk ik, genoeg van haat
te melden hoe vernietigd ijs
ook alles laat,
op afdoend wijs.
***[D.B.]

Share This:

Gepubliceerd door Pom Wolff

Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman. In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes. Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'. Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.) 'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.

Laat een reactie achter