wie wint de enige echte virtuele – laten we gelukkig zijn met wat we nog hebben – trofee op pomgedichten punt nl? geen wedstrijd.

Geplaatst doorPom Wolff Laat een reactie achter op wie wint de enige echte virtuele – laten we gelukkig zijn met wat we nog hebben – trofee op pomgedichten punt nl? geen wedstrijd.

de bokkenpootjes!

vorige week zondag bezocht ik Britt in het centrum De Hoogstraat in Utrecht. de verpleger kwam langs met een schaal bokkepootjes en legde er een op de tafel voor Britt. Britt vroeg of ik haar wilde helpen met het bokkenpootje – voeren dus. het bokkenpootje ging er in als koek.

vanochtend bezocht ik Britt – ik had bij Prenger Amstelveen bokkenpootjes gehaald – en zie daar – zo hard had ze geoefend deze week – met een vaste greep duimvinger en wijsvinger pakte Britt vanochtend het prenger-bokkenpootje en at het bokkenpootje op.  stapje voor stapje is in ieder geval vanaf nu ook pootje voor pootje.

mooier kan ik even niet schrijven.

  • André Manuel – voor allen die geknuffeld willen en geknuffeld moeten worden
  • Frans Terken – met wie er om ons heen
  • Rob Mientjes – Opdat het leven / Ooit weer steigert
  • Anke Labrie – tot er ruimte komt voor zinnen
  • Ien Verrips – in sprakeloze schrik

wie wint de enige echte virtuele – laten we gelukkig zijn met wat we nog hebben – trofee op pomgedichten punt nl? geen wedstrijd.
de discussie rond de bundel van alja spaan – beter gezegd rond de recensies van haar bundel – het langzaam voorovervallen – brengt ons weer bij het zo prachtig door alja beschreven thema – poëzie over de klein geworden wereld van door de ouderdom vaak leeggehaalde mensen – over verlies en over het afnemen van de betekenis der dingen.

even zo eenzelfde besef na mijn bezoek afgelopen zondag  aan webmeisje – van het paard niet langzaam maar wel voorover gevallen – dwarslaesie – het besef: van het ene op het andere moment vervalt je leven in rolstoelleven – kun je niks meer, moet je gevoerd en gewassen door derden –  we maken er geen wedstrijd van deze week –

wensen wij webmeisje britt heel heel veel kracht en vooral mentale sterkte  – en die heeft zij – om stapje voor stapje weer vooruit te kunnen.
geen wedstrijd deze week – laten we gelukkig zijn met wat we nog hebben – dit thema ( of lieve woorden al dan niet in een paar regels poëzie gegoten zo rond dit thema mag ook)  zullen britt goed doen – ik breng haar die woorden zondagmorgen onder de aandacht.

een lenteliedje in de ochtend
 
zing ik voor jou
zoals de nacht de stad in gleed
en jij dieper nog
 
duizend en een verenigde
zo was het
en zo zal het ook weer zijn
 
een koningin
het rokin te paard
en Amsterdam van Breitner
 
het hart van vroege lente weer
in zachte weemoed
en deze stad herboren


 pom wolff

André Manuel: ‘Ik ben niet zo van het knuffelen maar als er dan toch geknuffeld moet worden dan deel ik met alle liefde die ik in me heb een knuffel voor allen die geknuffeld willen en geknuffeld moeten worden. Knuffel! En nog een knuffel! Knuffel. Knuffel. En vooruit. Nog eentje dan. Knuffel!’
Goedemorgen Pom,
Allereerst het allerbeste voor Britt, wat een verdrietig en naar gebeuren, heel veel kracht en sterkte voor haar!
Ja, we mogen blij zijn met wat we hebben, mijn bijdrage daarvoor:


Wat wij hebben

Ik wijs haar op de kopjes 
van prille bollen het eerste blauw
en geel net boven de grond
de tuin die weer kleur baart

waarin wij ons te buiten gaan
aan zon en lentegeur 
de zang van vogels
de schittering in ogen

zoals we elkaar aankijken
om met beide handen 
alles wat wij hebben 
vast te houden

het zijn de kleine gebaren
het tastbare van
dag in dag uit leven 
met wie er om ons heen staat

© FT 02.03.2024

Wanneer ik dwars lig
Valt de wereld over mij heen
Niemand die me ziet
Ik schreeuw, huil en bid
Ongelovig net als Thomas
Een wondere wereld
Aanschouwend slechts
Ik roep keihard om tranen
Maar ze komen niet
Met paardenkracht
Slechts één
Kom ik overeen
Opdat het leven
Ooit weer steigert.

Rob Mientjes
Ha Pom,
Wat een verdrietig bericht.

voor britt

een gedicht dat niet kan troosten
als het verdriet te vers is nog 
hooguit wat witregels gedogen 

tot er ruimte komt voor zinnen
waarin mooie herinneringen
hopelijk ooit weer woorden vinden

anke labrie
(02-03-2024)

Hoi Pom,
Wat een vreselijk bericht over Britt. Iedere vorm van medeleven schiet te kort. Maar iets anders hebben we niet.

en wij, wij staan erbij
vastgeklonken onze tong  
in sprakeloze schrik

arme, och arme denken wij
erbarme dich o gott
klinkt uit de radio

de bel gaat
de buurjongen 
zijn bal ligt in de tuin


maart 2024
Ien Verrips

Share This:

Gepubliceerd door Pom Wolff

Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman. In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes. Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'. Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.) 'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.

Laat een reactie achter