Ze is te slank. Te mooi. En veel te jong ook. Uiteraard. This is about temptation. Maar damn, ik krijg haar niet van m’n netvlies. Vandaag. Die Thaise. Ze is opeens weer volop in beeld. Kwetsbaar is ze ook. Haar ogen. En ze kan heel lief lachen. Zonder prijs te geven dat alles fake is. Aan dat filmpje. Alles. Nep. Clickbait. Die lach? So sweet but totally fake. Who cares?
Damn those Reels! Het algoritme is onverbiddelijk. Meestal krijg ik leeuwen en hyena’s die elkaar bloederig bevechten. Zonder pardon. Op leven en dood. Killing fields. Tot op het bot. Hyena queen. Lion King. Opmerkelijk, want als ik het mij goed herinner is mij ooit wijsgemaakt dat dieren uitsluitend doden voor voedsel. Als kind moest ik er al aan geloven. Blijkbaar. Make believe. Dat alleen mensen vals genoeg zijn om oorlog te voeren. Zinloos. En dat een roofdier haar prooi altijd eerst genadig van het leven berooft eer het feestmaal begint.
Hoezo genade? Dat is lastig te rijmen met wat er zoal in mijn feed opduikt. Een roedel wilde honden bijvoorbeeld. Zo hongerig, die beesten, dat ze zonder pardon het zachte dampende binnenste uit een luidkeels mekkerende bambi scheuren. Schuimbekkend. Aan de anus. Als dat geen bacchanaal is. Onzin dus. Dat alle dieren vredelievende braverds zijn. Survival of the fittest. That’s what matters. Je leert er nog wat van. Soms. Van die filmpjes.
Vermaak is het. Meestal. Feitjes over het heelal. Weetjes. Zwarte gaten enzo. Oude beschavingen en mysterieuze opgravingen. Al dan niet compleet verzonnen. Quantum mechanica. Filosofie. Levensvragen. Dat soort kwesties. Uncertainty principle. Heisenberg. The Oort cloud. Plus een hoop random shit natuurlijk die je als bonus zomaar in de schoot geworpen krijgt. Piles of clickbait. Spammers. Scammers. Robbers. Your daily dose. Compiled for you to sell your soul.
De Thaise schone? Die verschijnt met regelmaat. Soms weken niet en dan opeens weer dagelijks. Tussenpozen. Ik denk dat ze uit Bangkok komt. Nee, dat weet ik vrijwel zeker. In ieder geval ver weg geschoten in een tropisch ogende beachclub. Die filmpjes. Dat meiske in een minuscuul bikinietje. Meestal. Of een heel krap jurkje soms. Af en toe eet ze een pizzapunt. Of een glazige salade. Niks opzichtig bloot. Community policies! TikTok dansjes. Nietsverhullend desondanks. Je weet wel. Lustobject. Deprived of everything that makes her human.
Ik vrees dat ze er zelf weinig of geen snars mee opgeschoten is. Met die filmpjes. Let’s hope someone loves her truly. Adores her. Takes care of her. In real life. Social media? Klik maar lekker raak! Innocent? I plead guilty. Mad world. Beware what you wish for!
PETER BERGER
Share This:
Gepubliceerd door Pom Wolff
Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman.
In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes.
Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'.
Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.)
'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.
Bekijk meer berichten
