de donderdag is en blijft de VONderdag op pomgedichten.nl – met excuses aan VON dat de column der columns gisteren al hier het licht zag – het embargo gisteren geschonden werd.
maar ook vanochtend wilde hij weer de trein van half negen pakken op Rotterdam Centraal en was alles zoals het gisteren ook was. en weer was de kat verdwaald!

Vanochtend wilde ik de trein van half negen pakken op Rotterdam Centraal. Om dat te halen reed ik om acht uur van huis weg. Dat geeft me dan perfect de tijd om op het gemak mijn fiets nog fatsoenlijk in de stalling te zetten en een grote kan koffie te halen voor in de trein. Ik was nog geen twee straten verder of ik ergerde me alweer groen en geel. Ik wist weer meteen, waarom ik normaal niet voor negenen het verkeer in ga. Het is ongelofelijk hoeveel verkeer ertussen acht en negen over de wegen raast. Bakfietsen, racefietsen, speed pedelecs, gewone fietsen, auto’s, scooters, wandelaars en zelf een verdwaalde kat. Het wonderlijke is, dat als je om negen uur naar buiten stapt en je met je vingers knipt, er gewoon bijna geen verkeer meer is. Wat brengt de mensen er toch toe elkaar zo in de weg te zitten?
Die vraag beantwoordde ik mezelf, terwijl ik met gevaar voor eigen leven overstak tussendoor de oneindige rij auto’s die de Rozenburg op en af raasden en me in de fietsfile voegde. Natuurlijk heeft het een reden, dat al deze mensen gezamenlijk op één tijdstip de weg op gaan. Ik dacht nog dat je toch ook gewoon een uurtje later kon beginnen en een uur langer doorwerken, zoals ik doe, maar serveerde mijn eigen idee af. Zij zijn het die het geld verdienen in dit land. En dat gebeurt op vaste tijden. Het is deze VOC-mentaliteit die ons land groot heeft gemaakt. Het is overigens ook dezelfde mentaliteit, die mensen er toe brengt om onder een vlag van een land te gaan strijden in oorlogen, die verzonnen worden door op macht beluste zielenpoten.
En als het dan spannen wordt kan iedereen zich daar toch in vinden. Het verwordt snel tot een geloofwaardig narratief. Dat ook nog eens iets in zich draagt, dat geen tegenspraak duldt. Het is de eendracht die de macht maakt. Het rechtvaardigt eender welk irrationeel gedrag. Hoe stom het ook is, als we het met zijn allen doen, wordt het vanzelf het nieuwe normaal. Waarom staan er anders zoveel mensen in de file elke ochtend? Waarom zitten mensen met zovelen in betonnen stallen, die kantoren heten op de beste momenten van zonnige dagen? Waarom ze in rijen op luchthavens op weg naar Turkse all-in resorts? Waarom slikt men politieke leugens als zoete koek? Waarom koopt iedereen een elektrische fiets? Geen alcohol onder de achttien? Waarom is The Voice nog steeds op TV? Simpel. Gewone mensen willen graag gewoon doen net als iedereen. Ordnung muss sein!
Ik zie het anders. Het is juist de macht die de eendracht maakt. En niet omgekeerd. Morgen stap ik om negen uur de deur weer uit. En geen minuut eerder. Als daad van verzet.
VON SOLO
DICHTER, COLUMNIST, PERFORMER EN CINEAST
Check de actualiteiten van VON SOLO op www.vonsolo.nl
Lees ook de wekelijkse column van VON SOLO op www.POMgedichten.nl