Peter Knipmeijer wint de enig echte virtuele – zie daar – trofee op pomgedichten punt nl

Geplaatst doorPom Wolff Laat een reactie achter op Peter Knipmeijer wint de enig echte virtuele – zie daar – trofee op pomgedichten punt nl
de zondagochtendwedstrijd gesloten – we zijn deze week op zoek naar verstilling, naar contemplatie, zo anders dan in het overvolle utrecht gisteren zaterdag – één horeca mensenmassa onder de door Christo ingepakte DOM – onee dat kan niet want die is dood. op weg naar een gaaf concertje door bjorn van rozen en zijn mannen – domplein 4 bjorn van rozen trio – gisteren – daar was het aan! mooi. hier de zondagochtendverstilling. door Frans Terken prachtig getroffen in die regel: het uur dat nog even schemert… maar het goud gaat deze week naar de eenvoud van dichter Peter Knipmeijer – onder het gedicht leest u waarom. dank aan de dichters die inzonden – Peter gefeliciteerd.
‘het blauwe uur’ van Peter Knipmeijer: hoog bezoek vandaag op de pom. gearriveerd stijldichter en een man van de uitgelezen vorm binnen boord. hij zelf spreekt over een oudje in het begeleidend commentaar op FB. het gedicht toont hoe poëzie poëzie kan zijn. de woorden in eenvoud gerangschikt – in een paar regels wordt een wereld open gelegd – en de lezer wordt in het tot dan toe voor de lezer verborgen leven ondergedompeld. is het een vreemde wereld – ja en nee. het is niet vreemd dat je drie gewone mensen ziet als je met de dichter meekijkt. het is wel vreemd dat nou net deze drie mensen de mensheid vormen in de veertienregelige wereld van de dichter. en daar sta je dan na regel 14 als lezer – tuimel je ahw een zwart gat in – in het wit.
  • Frans Terken – wat de diepzee stil verbergt…
  • Rob Mientjes – Zoute tranen op het strand…
  • Mario Reijnen – in jou stroomt het leven…
  • Peter Knipmeijer – blauw is de tijd…
  • Rik van Boeckel -het blauw boven vele eilanden
  • Erika de Stercke -door regenwolken heen
  • Vera van de Horst een beetje te laat maar het gedicht wel ok hoor!

Vera van der Horst
04:29 (2 uur geleden)
aan mij

Hoi lieve pom, terwijl wij lekker in ons nog veilige bedje liggen vliegen er vannacht weer raketten en drones door het luchtruim, zijn die kerels daar nou helemaal van de pot gerukt.
En dan moet je ook nog voor 8 uur een gedicht inleveren. Maar daar heb je een goede reden voor, zo lief van je dat je haar elke zondag opzoekt, doe haar de groeten en zeg haar dat ik haar kracht bewonder. 
Wat zijn de verwachtingen over haar herstel, of kunnen ze daar nog niets over zeggen.

Nou hier dan mijn gedichtje, een inspirerend thema, ben weer te laat begonnen, had nog andere ideeën,
maar we doen het nu maar met deze,
al rammelt hij een beetje, net als ik.

Dag lieve pom, ik hoop dat je voorlopig geen – in memoriams- hoeft te schrijven, ik lees toch liever je gedichten.
Het wordt tijd voor een heel dik verzameld werk boek.
Liefs van mij xxx


Een uur

Op een laat uur in droeve dagen
toen de schemer viel en hard
zacht werd, een wolf een hond
en raketten vallende sterren

Waar het schakerende
blauw van de hemel
hoop geeft aan de aarde

daar voedt de schemering
de verbeelding en het verlangen
tot het licht zich terug trekt
en de duisternis is ingetreden


Vera van der Horst

 

het schilderijfragment mag dienen als inspiratie voor de gedichten deze week – ter contemplatie? wellicht kent u ook een blauw uur – wellicht inspireert het zicht op de einder de dichter – wellicht het wachten of het afwachten – u kent de regels: gedichten niet te lang svp tenzij noodzaak – 20 regels is genoeg – insturen voor zondag 8 uur. stuur in op het u bekende gmail. com adres van pomgedichten@ – of benut de blauwe contact functie boven aan de pagina. of laat onder dit item een reactie achter -ik zorg er voor dat uw gedicht in het item wordt geplaatst. commentaar als altijd verzekerd.


liefde maakt zelfs water stil

we speelden mooi
alsof het land van water was
alsof de woorden opgehouden
of ver vliegend
van een andere orde
van géén orde waren

met stokjes en steentjes
huisjes in het zand
bij ieder huisje een bloem
ik dacht niet – ik dacht zee
aan samen doodgaan op het water
liefde maakt zelfs water stil

pom wolff
 

Uitzicht

Wachten wij oog in oog
met het aanrollende water
op het uur dat nog even schemert
voor het blauw ons overrompelt

alsof er ergens een begin is
aan wat het licht elke dag brengt
het zijn de ogen die het werk doen
om het ons te doen zien

het watervlak spiegelt blinde vlekken
er ontrolt zich een wazig uitzicht
waarin de contouren ongekend zijn

drijft het een golf van beklemming aan of
bevrijdt het ons van onbestemde vrees
voor wat de diepzee stil verbergt

© FT 12.04.2024

we zijn deze week op zoek naar verstilling, naar contemplatie, zo anders dan in het overvolle utrecht gisteren zaterdag – één horeca mensenmassa onder de door Christo ingepakte DOM – onee dat kan niet want die is dood. op weg naar een gaaf concertje door bjorn van rozen en zijn mannen – domplein 4 bjorn van rozen trio – gisteren – daar was het aan! mooi. hier de zondagochtendverstilling. door Frans Terken prachtig getroffen in die regel: het uur dat nog even schemert… we lezen de overwegingen van een dichter – bij het wassende water – de nietigheid van het individu tussen vrees en leven – wat kan een dichter anders zijn.
Goedenmorgen Pom,
Met de handen in de zakken gedicht, met gedachten aan zee. 
Groets, Rob


Room with a view
Pallieter knikt
Boer en zee
Ze komen tot elkaar

Nog nooit gezien
Zoute tranen op het strand
Zachte snelle golven, voeten de sigaar
Het strand moet nodig geploegd

Ruiten zakdoek in de wind
Neus gesnoten
Wind speelt met de pet
Onbeteugeld, paarden in draf

Visser peurt pieren
Zand schuurt in de bilnaad
Schuim tussen de tenen
Lang leve stil leven


Rob Mientjes

rob pakt de dingen en het strand luchtig aan. het strand moet nog geploegd – haha – ja zo kan een dichter denken – rob schenkt de lezer zijn vrije expressie – een bruisende cocktail – goed van smaak.

leuk om Mario te ontmoeten op pomgedichten punt nl – welkom. de eerste strofe bevalt mij heel goed. de tweede met goede raad ietsje minder – ik ben een beetje allergisch voor het woord ‘ziel’ – vandaar. daar komt bij dat ik het gedicht eigenlijk helemaal af vind na de titelregel en de eerste vier.
 
Rust je hoofd op mooie stranden
 
 Gedachten zijn eb en vloed,
jij van liefde een oceaan
Zo vloeibaar en volledig
In jou stroomt het leven
 
ik zeg niets meer aan doen.
Goedemorgen Pom
Hier mijn bijdrage aan de blauwe virtuele.
Met dichterlijke groet 
Rik van Boeckel 


Het licht van de zee

De zee neemt ons mee door de tijd
tot de zon na veelvuldig schijnen
ondergaat achter de horizon van de toekomst
afscheid neemt van het verleden

de zon verschijnt in het ochtendlicht
met glinsterend zicht op stille golven 
op het blauw boven vele eilanden 
en ontluikend zand aan liefdevolle stranden

stralen worden het begin van de nieuwe tijd
in de strelende morgenstond realiteit
toekomst haalt telkens het heden in
een onbekend begin aan het licht van de zee. 

Rik van Boeckel 
13 april 2024 

tijd en plaats – het heden verleden en de toekomst vakkundig door de dichter aaneengesmeed – zo kennen we  Rik van Boeckel – wat percussie eronder en de wereld golft je tegemoet. in de strofen van van boeckel is het nooit stil – golven de woorden je om je oren. meestal lieve woorden om in te verdrinken.
 


horizon

door regenwolken heen keek ik 
terwijl de hemel zijn poorten verschoof
en het tijdsgevoel hevig vooruit holde 
ik zocht naar een verlangen waarover 
iedereen sprak 

lag het daar, hoog tussen de sterren of
over het water bij het einde van ergens
wist ik veel, anderen kenden de wegen
ze zwegen en ik ploeterde in onvaste
grond verder 

dag en nacht kaarten bestuderen over 
landen en zeeën, het kompas op tafel
brood en een fles wijn ter compensatie
mijn gedachten dansten vreemd tegen
muren van leegte 

nu ik achterom zie, de lucht uitgeklaard
zijn de stormen gaan liggen, het leven 
brengt wijsheden en jouw lippen zacht
hebben me gekozen in een nacht waar
de gordijnen openbleven 


Erika De Stercke 


het is me net te weldadig en te veel op en voor een verstilde zondagmorgen – erika zal wel weer boos op me zijn – maar ik lees een prachtig gedicht in dit gedicht – een prachtig gedicht in een hoop teveel en dat gedicht luidt:
 
ik zocht naar een verlangen waarover 
iedereen sprak 

ik ploeterde in onvaste
grond verder 

mijn gedachten dansten vreemd tegen
muren van leegte 

nu ik achterom zie, de lucht uitgeklaard
zijn de stormen gaan liggen, het leven 
brengt wijsheden en jouw lippen zacht

Share This:

Gepubliceerd door Pom Wolff

Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman. In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes. Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'. Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.) 'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.

Laat een reactie achter