VON SOLO en de wereld in casu VON SOLO en de mensheid


Er zijn een aantal dingen die ik Poolse mensen moet toegeven. Ze snappen de biercultuur van halve liters zuipen. Daarnaast onderschrijf ik het vooroordeel, dat het meestal vaardige stukadoors zijn. Wat verder in me opkomt zijn slecht onderhouden klussenbussen, onzalig ingerichte Polenhotels met tienen op een kamertje, magere meisjes en jongens zonder nek en zo nu en dan het bericht van dronken misdrijven en uitbuiting in het Westland. Al met al een beetje de jaren tachtig Oostblok stiel. Arbeidsmigranten, die je uiteindelijk ook graag weer ziet vertrekken als de klus af is. Al was het alleen maar, zodat je niet geconfronteerd hoeft te worden met de armoede, die ze uitstralen. 

Noord-Afrikanen en Arabieren hebben weinig groepskenmerken, die me aanspreken. Dat komt vooral, omdat je op foto’s vaak alleen mannen en jongens ziet. Op andere plaatjes zie je dan enkel gesluierde vrouwen. Als je vluchtelingen uit die contreien ziet, zijn het ook steevast mannen en jongens. Meestal als ik een peloton van zulke jongens in trainingspakken zie, steek ik liever de straat even over. Gewoon omdat ik geen zin in gezeik heb. De vooroordelen die ik heb zijn, dat de ouderlijke sturing op de jeugd zoek is, dat ze alles maar op straat smijten en dat ze asociaal hard scheuren in grote blinkende auto’s. Daarbij zuipen ze niet, maar doen ballonnetjes. Mensen die niet drinken, vertrouw ik niet meer, maar minder.

Ik ben ervan overtuigd, dat de meerderheid van de bevolking van etnische Nederlandse origine, dat is ongeveer 75% van de inwoners van Nederland, het met bovenstaande niet eens zal zijn. Omdat het natuurlijk kwetsend, immoreel, discriminerend en politiek niet correct is. 
En nou komt het leuke. Deze mensen geloven tegelijkertijd maar al te graag, dat Oekraïners een soort blonde, Europese edelmensen zijn. Terwijl het natuurlijk gewoon een mengeling van Polen, Russen, Roemenen en Bulgaren is. De reden dat we ze hier niet in grote witte bussen zagen, was vooral omdat Nederland te ver rijden was. De mensen die het niet met me eens zijn, zouden het liefst Oekraïne in de EU hebben en Bulgarije, Roemenië en andere corrupte Oostblokstaten eruit. Maar wat nog leuker is, zijn de hoofdzakelijk linkse mensen die tegen de klippen op de Palestijnen steunen. En vervolgens wel een blokje omlopen voor de Arabische hangjongeren, omdat ze bang zijn, beschimpt te worden om hun tolerante, woke LHBTQ-gedrag. 

Wat er in Gaza gebeurt is niet goed en in Oekraïne evenmin. Maar maak je geen illusies over de volksaard van mensen op basis van wereldlijke sentimenten in de waan van de dag en omdat de situatie wil dat zij het slachtoffer zijn. Dan ben je los van de etnische realiteit. Trap niet in het sprookje, dat de mensen ergens anders, beter zijn. 

VON SOLO
DICHTER, COLUMNIST,  PERFORMER EN CINEAST
Check de actualiteiten van VON SOLO op www.vonsolo.nl
Lees ook de wekelijkse column van VON SOLO op www.POMgedichten.nl

Share This:

Gepubliceerd door Pom Wolff

Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman. In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes. Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'. Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.) 'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.

Laat een reactie achter