Ditmar Bakker terug op het oude vertrouwde nest – ‘Ach, niets is voor altijd, zeggen we dan.’ Snodgrass’ ‘Mamamonologen’ vanaf volgende week

Ha Pom,

Hierbij een inzending. Zou je interesse hebben in publicatie van de vertalingen mijnerhands van Snodgrass’ ‘Mamamonologen’? Ze zijn ten dele al gepubliceerd in Pluk, maar niet allemaal–met tekeningen van mijn vader, die (net als ik, hoop ik toch kuch kuch) piekfijn werk heeft geleverd bij de gedichten.

Oh ja, mijn inzending. Ik heb er een YouTube filmpje bijgedaan, ingeval men mee wil schreeuwen over het Frans heen. Vaag mens wel–Régine, reine de la nuit! Jeane Manson heeft het ook mooi vertolkt en daarna heeft ene Larusso het verkracht en versjteerd. Ach, niets is voor altijd, zeggen we dan.


Overigens alle goeds voor jou & je naasten.


D.


***
Ooit ga je weg, 
de liefde uit de lucht
wat mijn hart aan stukken rijt
er rest ‘k weet niet hoeveel tijd
dan is ’t voorbij


Praat niet van spijt
en verlies geen tijd
maar ga weg van het verdriet
van wie je achterliet


Dan is ’t voorbij
elke dag, elk moment
doorgebracht op onze stek
het geluk dat zo went
en je armen om mijn nek
kusjes op–om het even welke plek


Dan is ’t voorbij
hoe je kijkt met die lach
trouw zijn tot toekomstig ooit
wat je zei, hoe je zag
‘onze tijd raakt nooit voltooid’
dat is dan echt voorgoed voorbij


Dan is ’t voorbij
alles wat je nog weet
van het moeilijke refrein
de momenten van pijn
die onuitgesproken zijn
nachten die ons passeerden met kaarslicht, seks en wijn


Dan is ’t voorbij
je begint weer bij start 
door de liefde weer verward
droomt van lippen en lijf
denkt niet aan mijn arme hart,
dat alles dan voorgoed voorbij


Dan is ’t voorbij
hoe je wacht, elke nacht
op een allerlaatst bericht
hoe je -toen onverwacht-
telkens weer licht op me ligt
het genot steeds besloten in de nacht


Dan is ’t voorbij
of ’t gebeurde in april
in september of in maart
of de regen toen viel
of het juist was opgeklaard 
dat alles dan voorgoed voorbij


Dan is ’t voorbij
hoe ’t geluk in ’t gezicht
als ’t naar jou wordt opgericht
heel de wereld ontwricht
en mijn lichaam en mijn zweet
hoe ik hemelwaarts kreet
toen je alles met mij deed.


Dan is ’t voorbij
al van ons en van mij
zelfs als je dan huilen moet
als je eindelijk vrij
het dan met een ander doet
is wat er was voorgoed voorbij


Dan is ’t voorbij
hoe je kijkt, hoe je lacht
trouw tot aan een duister ooit
wat je zei, hoe je zag
onze tijd raakt nooit voltooid
dat is dan echt voorgoed voorbij


Dan is ’t voorbij
als een film
die alleen maar leugens is
want de liefde, mijn lief
liefde heeft geen heugenis
dan is ’t voorbij


Dan is ’t voorbij
al van ons, al van mij
zelfs als je dan huilen moet
als je eindelijk vrij
het dan met een ander doet
dan is ’t voorbij
als alles wat je zei


Dan is ’t voorbij
jij en ik, samen ‘wij’
vol vertier op onze stek
hoe je sliep aan mijn zij
en je armen om mijn nek
elke kus op om ’t even welke plek


Dan is ’t voorbij
of ’t gebeurde in april
in september of in maart
of de regen toen viel
of het juist was opgeklaard
dat is dan allemaal voorbij.
***[D.B.]






Share This:

Gepubliceerd door Pom Wolff

Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman. In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes. Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'. Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.) 'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.

Laat een reactie achter