Joop Komen deze week in de herinnering. De zondagochtendwedstrijd volgende week weer in volle glorie.
môge pom, eergisteravond vierde in oudejaar op mijn zolder en zelden beleefde ik een
prettiger oudejaarsavond.
overmand door nostalgische herinneringen op die zolder schreef ik gisteren mijn op zolder
genoten pakkende ‘aha-erlebnis’ voor een eeuwige herinnering en stuur ze aan jou, in de
hoop dat die memoires door pomgedichten naar de eeuwigheid worden meegenomen.
hierbij dus mijn noeste auteurswerk van gisteren vergezeld van een oprechte wens voor
een gezond en dichtrijk 2017.
joop.
======================
Zolderopruiming
Na jaren dubben hakte ik gisteren, geïnspireerd door mijn goede voornemens voor 2017, de knoop door en besloot de inventaris van mijn zolder eens grondig op te ruimen, of beter gezegd, uit te mesten..
De eerste aanblik maakte mij al moedeloos.
Drie vogelkooien, drie hondenmanden, defecte apparaten, schemerlampen, tuintafeltjes, klapstoeltjes en dozen, heel veel dozen.
Nadat ik lampen, meubilair, vogelkooien, hondenmanden e.d. tijdelijk in de tuin had gedropt in afwachting van de Kringloop, besloot ik de dozen aan een nadere inspectie te onderwerpen.
Na een uurtje snuffelen in oude kleding, fotolijstjes, al dan niet met foto’s, speelgoed en boeken, viel mijn oog op een doos die mijn nieuwsgierigheid wekte.
“Klokzeep” stond met er met grote letters op, een woord dat in mijn geheugen een klein petroleumlampje ontstak.
De doos bevond zich samen met drie teddyberen, een paar gezelschapspelen en een speelgoedhijskraan in een grote doos.
Hij was met een goorgroen, halfvergaan lint kruislings dichtgebonden.
Toen ik het lint had verwijderd zag ik bovenop twee fotoalbums liggen.
Allemaal foto’s uit de jaren dertig en veertig deden mij een half uurtje heerlijk mijmeren. Onder de fotoalbums lagen boeken.
Bulletje en Bonenstaak auteur A.M. de Jong met tekeningen van de Vlaming George van Raemdonck, een stripverhaal dat ik mij nog vaag herinnerde.
Ik bladerde het door en mij werd, na een kleine vijfenzeventig jaar, o.a. weer medegedeeld dat Bulletje in New-York een bekeuring kreeg wegens het spuwen op straat.
Een stuk of dertig zogenaamde kwartjesboeken, slappe kaft, folioformaat en een schat aan jeugdsentiment. Menko Minkema (10 delen), Tien jongens op een wereldreis (3 delen), De verdwenen locomotief, Onder de vaandels van Franco e.v.a..
Ook vond ik nog De Scheepsjongens van Bontekoe en boekjes waar ik al jaren van dacht dat ik ze kwijt was t.w.:
Zestien boekjes van “Dick Bos” door Alfred Mazure met deskundige medewerking van Jaap Nauwelaerts de Agé, leraar jiu jitsu en judo.
Kleine boekjes, ter grootte van de Enkhuizer Almanak met veel tekeningen en weinig tekst.
In de jaren veertig was het verboden deze boekjes mee te nemen naar school in verband met hun gewelddadige inhoud.
Dick Bos was namelijk een jiujitsuheld en wierp criminelen sierlijk doch meedogenloos, meters van zich af.
Ook klemde hij ze in houdgrepen, waarbij ze kermend om genade smeekten.
Nooit vielen er echter doden of ernstig gewonden te betreuren.
In deze tijd zal geen kleuter door deze boekjes van streek raken, maar vroeger werden ze door de leraar op school onherroepelijk in beslag genomen.
Vermoeid maar voldaan heb ik ’s avonds onder het genot van een paar glaasjes “Drambuie” in “De Scheepsjongens” zitten lezen.
Ik ben gestopt halverwege het hoofdstuk waarin Padde de “Nieuw Hoorn” in de fik stak.
Ik vond dat zó stom met die brandende kaars, en ik voelde me net zo thuis op dat schip, dat ik van kwaadheid en mede door alcoholgebruik, het boek heb dichtgeslagen en naar bed ben gegaan.
Het was trouwens toch al bijna half twee. Ver over kinderbedtijd dus.
Joop Komen
