PETER BERGER – observaties – observaties – observaties: ‘Ze draagt brandnew zwarte Adidas sneakers met witte sokjes die vlak boven de enkels een gekruld randje vormen. Net narcissen. Die sokjes…’

Geplaatst doorPom Wolff Laat een reactie achter op PETER BERGER – observaties – observaties – observaties: ‘Ze draagt brandnew zwarte Adidas sneakers met witte sokjes die vlak boven de enkels een gekruld randje vormen. Net narcissen. Die sokjes…’

Op iedere straathoek verliefd. En in de subway. Ze draagt brandnew zwarte Adidas sneakers met witte sokjes die vlak boven de enkels een gekruld randje vormen. Net narcissen. Die sokjes. Hoog op de dijen wiebelt een zwart wikkelrokje en even daarboven zweeft een rond gelaat dat glimt als parelmoer. Het zwarte leren motorjack dat losjes over haar linkerschouder bungelt maakt de outfit compleet. Stunning! Isn’t she lovely? Zo ook het mollige museum meisje dat met autistische precisie ronde gaatjes in alle kaartjes knipt. Exact in het midden van de QR code. Op die kaartjes. Die code. Storing blijkbaar. Twee blokken verderop de elegante grijzende dame die bagels met cream cheese en gravad lax verkoopt. Als broodjes. Gaan ze. Die bagels. Aan boord de bleke blonde zusjes die gedurende de rondvaart in hun zilveren voile jurkjes leken op te lossen in het schuimende kielzog onder de brug net voorbij The Bronx. Tattoos of flowers and butterflies all over. Liefde overal. Een getergde zwerver op de kaai bij Pier 83, prevelt blootsvoets dat het een fucking sell out is: ¨Goddamn!¨ I love that man. NYC has it all. 

Ook in de Sportsbar natuurlijk. Het pezige meisje achter de tap is as Irish as Irish can be. Vlassig rood. Spichtig wit. Het halflange dunne haar opgestoken in een fluffy ginger pluim. Haar Levi’s is zo kort afgeknipt dat de binnenzakken er onderlangs op d’r bleke dijen zwieberen. Vlak boven de broekband, in een gespierd maar desondanks vlezig buikje, bibbert een donker rond gaatje dat ergens binnenin als navel dienstdoet. Onder de armen een toefje rossig dons. Haar mond steeds een beetje zuinig omdat ze voortdurend op het puntje van haar tong lijkt te zuigen. Citroentje ofzo. Dat zuigen. Voor in de Local Brew. Dat citroentje. Snoepgoed. Heel soms staart ze afwezig naar het rek vol glanzende flessen. Of maakt ze danspasjes in het niets. Cocktails? No problem. Ze schudt alles heupwiegend uit de mouw. Singapore Gin Sling. Tequila Sunrise. Negroni. All you can ask for. Maar vooral bier. Heel veel bier.

Ze neemt haar baan bloedserieus. Op het mega scherm achter de bar rolt de bal. Ik heb er weinig oog voor. Er wordt gezopen zoals dat in een Sportsbar hoort. De halve liters glijden moeiteloos getapt onophoudelijk door haar fragiele handen. De vrolijkheid zelve is ze. Ze lacht voortdurend. Flirt onophoudelijk. She’s a bartender professional. Zoveel is zeker. A warrior she is. Het net vibreert. De kroeg ontploft. De doelman vist. Het meisje danst. Het meisje schuurt. De Britten willen bier. Meer bier. Steeds meer bier. Zoals het een echte Brit betaamt als ‘ie voetbal kijkt. Soccer? Sucker! Het spel is ongrijpbaar als de liefde. The winner takes it all. De bal is nu eenmaal rond.

PETER BERGER

Share This:

Gepubliceerd door Pom Wolff

Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman. In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes. Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'. Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.) 'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.

Laat een reactie achter