Het joch bediende zich van glibbertaal. Van een wervelwind aan loze woorden, gewichtloos en gespeend van iedere betekenis. Dus van enige impact geen sprake. Zijn kompaan met fiets aan de hand keek toe met een enigszins geamuseerde doch ook bescheten blik. Leidse brallers. Dronken. Het was lastig te duiden wat de heren voor ogen hadden, maar omdat mijn toestand nou ook niet meer helemaal glashelder was, leek een onbenullig praatje me wel op z´n plaats. Om de boel preventief te de-escaleren. Het moet ergens rond middernacht geweest zijn. Vrijdagavond. Nieuwe Rijn. Ergens daar om de hoek.
¨Wij houden een controle,¨ zei het pestventje. ¨Uw ID alstublieft.¨ Gaan we weer, dacht ik. Een pesthekel heb ik eraan. Legitimatieplicht. Controles. Handhaving. Etterbakjes. ¨Vanavond niet,¨ zei ik, en strekte beide armen, de polsen tegen elkaar schurend, voorwaarts tot pal onder zijn neus om mij geheel vrijwillig geboeid te laten afvoeren. Een tactiek die ik wel eens hanteer als ik staande wordt gehouden door een heuse gezagsdrager. Arrestatie? Zover is het nog nooit gekomen. Gezag? Het is ze te veel papierwerk.
Hier had het joch niet van terug. Van mijn vrijwillige overgave. Plus mijn opmerking dat er bedroevend weinig liefde te bespeuren viel in zijn verzoek. Hij stamelde nog wat onbezonnen woorden en keek hulpeloos naar zijn kompaan, die zich reeds stilletjes aan het voorbereiden was op een geruisloze aftocht. ¨Laten we maar gaan,¨ mompelde hij bedremmeld.
Na nog wat onhebbelijkheden over en weer verstomde het gekrakeel om gezamenlijk met luidruchtige humor vast te stellen dat dit een heilloze exercitie was en na hen vriendelijk de hand te hebben geschud dropen beide jongens slingerend af. Hun fietsen piepten en kraakten van ellende. Zo gaan die dingen. Apenheul. Veel lawaai. Weinig inhoud. Ik ben nog maar even gaan zitten voor een afzakkertje. Even verderop bij Meneer Jansen. Ook altijd feest.
PETER BERGER
Share This:
Gepubliceerd door Pom Wolff
Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman.
In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes.
Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'.
Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.)
'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.
Bekijk meer berichten
