Hallo Pom Deze weken is er in het Pianola Museum in Amsterdam een eerbetoon aan de Uruguayaanse tango zanger, dichter en acteur Juan Tajes die november 2023 overleed. Ik heb o.a. met hem in de GlobalLorca groep gespeeld met toneelwerk en poëzie van Federico García Lorca. Ik heb er ook eigen poëzie in combinatie met percussie aan bijgedragen zoals Yemayá, Zeven bomen in Fuente Vaqueros en Magische liefde . Volgende week vrijdag neem ik er deel aan. En ga deze gedichten ook voordragen mezelf begeleidend met percussie. Zeven bomen in Fuente Vaqueros staat in mijn reisboek Muzikale reizen van Portugal naar Finland bij het hoofdstuk GlobalLorca vanuit Buenos Aires, Spanje en Cuba naar Zwitserland.
Met dichterlijke groet Rik van Boeckel
ZEVEN BOMEN IN FUENTE VAQUEROS
Zeven bomen in Fuente Vaqueros vertellen een verhaal zeven bomen aan de Paseo de Prado leiden naar de straten met namen van dichters naar Poeta Antonio Machado naar Poeta Pablo Neruda naar Poeta Federico García Lorca numero cuatro
takken wijzen naar Federico’s wieg zijn geboortebed en dat van Francisco de sleutel in de deur ‘la llave esta en Cuba con los negros’, de klank van oude gitaren klinkt het leven is een droom en de theaterkar van La Barraca rijdt, rolt over oude Spaanse straten, zie Federico in zijn doorschijnend zwart kostuum, zie de zwarte hoed met sluier op zijn hoofd zie hoe hij de dood speelt als een levende
hier ben ik don Federico, heb je bij wijze van spreken een hand gegeven heb je zien dansen langs symbolen uit de Vega heb je schaduw gezien in Fuente Vaqueros heb de piano gehoord en de bloemen in de vaas begroet de tafel waaraan je at de stoel waarin je nu niet zit
kijk, daar loopt een heel oude man ik zie een kleine jongen huid van honing nu met rimpels van de tijd slank als Cubaans suikerriet haar van donkere aarde
de jongen danst op de bulería, de seguiriya een sevillana ze zwijgen nooit de castagnettes aan de vingers van de vrouwen ze ritmiseren passies angsten beelden en rijkdom, de tijd tussen toen en nu
zeven bomen in Fuente Vaqueros waren getuige reciteren gedichten als waren het takken elk blad een woord, levendige letters vastgeklonken aan bellen rond de kuiten van zingende zigeunerinnen
zeven bomen vertellen een verhaal hoe de oude man danste met één van hen, heeft Federico hen gezien later in de grotten van Sacromonte voorbij Granada’s Albaicin
zie ik die oude wel is het niet die jongen daar zittend in een hoek met zijn vergeelde schrift
zeven bomen in Fuente Vaqueros lezen de middag dat Federico en Francisco broederlijk over de Paseo wandelen lang voordat de geboortestraat voor altijd zijn naam droeg.
Rik van Boeckel
Share This:
Gepubliceerd door Pom Wolff
Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman.
In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes.
Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'.
Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.)
'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.
Bekijk meer berichten
