Beste Pom, Peter Verstegen, die vaak briljante en bij vlagen onaardige man, is eens niet lief voor mij geweest in een e-mail. Hij vertaalde één sonnet van Campanella. Net als E.B. de Bruyn en Frans van Dooren, overigens. Een trias van verscheidene brille. Mij lukte het eerst niet. Maar nu is mijn versie/gediggie lekker bter tralala! Had ‘ie maar lief moeten doen.
Dag Pom, in gedachten, D. ***
71 – SONETTO DEL CAUCASO Temo che per morir non si migliora lo stato uman; per questo io non m’uccido: ché tanto è ampio di miserie il nido, che, per lungo mutar, non si va fuora. I guai cangiando, spesso si peggiora, perch’ogni spiaggia è come il nostro lido; per tutto è senso, ed io il presente grido potrei obbliar, com’ho mill’altri ancora. Ma chi sa quel che di me fia, se tace Omnipotente? e s’io non so se guerra ebbi quand’era altro ente, ovvero pace? Filippo in peggior carcere mi serra or che l’altrieri; e senza Dio nol face. Stiamci come Dio vuol, poiché non erra. ***[T.C.]
SONNET UIT DE KAUKASUS De mensenstaat wordt, vrees ik, door de dood niet beter; daarom zal ik mij niet doden: zo groot is ’t nest der menselijke noden dat ook zo’n overgang geen uitweg bood. Het wee verandert, maar het wordt nooit beter, elk strand is onze kust gelijk en ‘k weet: waar alles voelt, laat zich mijn lijdenskreet van nu—één maar uit duizend—licht vergeten. Maar wie weet wat er van mij wordt wanneer God in zijn Almacht zwijgt? En of mij eer oorlog of vrede ’t ander wezen biedt? Nu Filips mij nog erger dan weleer kerkert—hij is slechts werktuig van de Heer. Gods wil geschiede, Hij vergist zich niet. ***[P.V.]
71 – BERICHT UIT DE DIEPTEN Geen sterven bestaat waar mijn Zijn door genas: daarom pleeg ik dus maar geen zelfmoord ter ende; elk nestje—een kóói, waar het broeit van ellende, geen mens komt eruit. Wordt het anders—ja, vast.
Aan anders komt doorgaans ook erger te pas, geen plekje is over, dat jij niet verkende, niets dat je niet voelde, waaraan je niet wende— het schreeuwen—die schreeuw, die je altijd verrast.
Wie weet wat zal zijn als de Gode almachtig blijft zwijgen? Of ‘k ooit een strijdlustige vrede als hier in dit leven, nadien nog bemachtig?
Mijn Kerkvorst—die kerkert…nog erger is ’t heden dan gister, maar God heeft het immers bekrachtigd, en Zijn wil is wet, zoals wijsheid zijn stede.
***[D.B.]
Share This:
Gepubliceerd door Pom Wolff
Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman.
In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes.
Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'.
Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.)
'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.
Bekijk meer berichten
