Ik denk dat ze Freyja heet. Het meisje van de groenten. Weer of geen weer staat ze er. Een koele glimlach op de lippen en steeds schaars gekleed in slechts een schamel t-shirt en een spijkerbroek. Verholen achter een paar dozijn saaie grijze kratten, die door de vele soorten groenten zorgvuldig lijken te zijn ingekleurd, staat ze er. In weer en wind. Fier en rossig als een koningskind trotseert ze er de elementen. Op de markt. Altijd. Alleen vandaag even niet. Jammer dat ik haar ontberen moet, maar het is geen groot gemis, want het zal zeker niet mijn laatste rondje zijn. Er zullen er nog vele volgen. Rondjes Nieuwe Rijn. En dan zal ze er weer staan, met haar kraam, de noordse godin van de liefde en de wellust. Volgend jaar.
Vandaag is het er koud en mistig. Op de markt. Guur als de ziekte ook, dankzij een venijnig vals windje. Voor groente en fruit moet ik dus elders terecht. No problem. Even verderop. Ik ga voor peer, granaatappel en avocado. Voor in de blender. Morgenochtend. En een bosje peen, want de winterpeen is uitverkocht. De visboer is al aan het opbreken. Niet zo gek want de schemering begint al aardig toe te slaan, zo laat is het. Ik koop er een pondje rooie mul, die ik zoals altijd laat fileren. Voor in de vriezer. Nadat de boel is afgewogen, gooit de uitbater er nog een stuk of wat visjes bij. ¨Voor jou,¨ gebaart ´ie met een knipoog, en vraagt z´n maat de beestjes meteen te fileren. Hij steekt z’n duim op als ik zeg dat ik eerst nog een rondje loop. ¨Geen haast!¨ zeg ik, ¨en doe er ook nog paar Spaanse gamba´s bij.¨ Voor vanavond bij de pasta.
Daarna gaat het feest worden. Na de pasta. Tot diep in de nacht wordt het dansen en springen. Tot ik erbij neerval. Totdat de beide knieën het niet meer trekken. Het lijf zal mij er niet van weerhouden vanavond helemaal los te gaan. De bands die er komen spelen ken ik alleen van naam, maar ik weet dat het walgelijk goed gaat worden. Straks. Op het laatste festival dit jaar. Maar eerst gaan de gamba´s de pan in. Met in boter geschroeide knoflook. En een scheut olijfolie. Jammie, wat een feest! En morgen? ´s Middags speelt er fanfare. Hier op de drijvende kunstijsbaan. Op kruipafstand. Alles hier op kruipafstand. C´est La Vie. We gaan nu eenmaal kruipend door het leven. Maar volgend jaar zal alles anders zijn. Voortaan ga ik dansend door het leven. Alles kan. Want alles is fanfare!
Peter Berger
Share This:
Gepubliceerd door Pom Wolff
Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman.
In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes.
Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'.
Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.)
'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.
Bekijk meer berichten
