Andrea van Herk wint de enige echte virtuele – en toch was het mooi dat jij me zag – trofee op pomgedichten

dank aan alle dichters die inzonden – de commentaren zijn te lezen onder de geplaatste gedichten – het virtuele goud gaat deze week naar Andrea – die tegenwoordig in warme sneeuwarme streken verblijft – in 010 is ze wellicht vergeten maar wij denken nog aan haar – aan haar bijdragen ook aan de pomsite – aan haar eeuwige lente – altijd inspirerend – van harte.


2025 I 

Er wordt aan je gedacht 
al ben je allang vertrokken
er wordt aan je gedacht 
ook -of juist- op plaatsen waar jij je hart verloor
er wordt aan je gedacht 
lege minuten in wachtruimtes 
er wordt aan je gedacht 
en tussen al die overpeinzingen
baan jij een weg vrij



2025 II 


We hebben geoogst
gedanst en gevreeën
maar nu gaan we slapen
slapen tot het lente wordt
want in de lente 
wil ik weer met jou 
buitenspelen
maar nu wil ik slapen
slapen tot het lente wordt

Andrea van Herk

wat fijn en leuk om andrea weer een keer te ontmoeten op de site – en een goed jaar toe te wensen – ik herinner me nog de tijden dat geheel dichterlijk 010 verliefd op haar was wanneer ze café de schouw betrad bij tineke. ja wie zo direct over de liefde schrijft wordt natuurlijk welkom geheten op elke site – in elk literair café – vandaag aan de pom de eer. prachtige mantraregel ook – ‘er wordt aan je gedacht’- en dan de subtiele andrea-touch erbij: ‘ook -of juist- op plaatsen waar jij je hart verloor…’ – en dat het maar snel lente zal zijn – vermoed ik zullen veel 0-tieners nu denken. maar ja café de schouw van tineke is gesloten, andrea verblijft elders – ze schrijft over de dagen die lichter waren dan alle andere dagen – ach ja wie kent ze niet.
  • Andrea van Herk – We hebben geoogst gedanst en gevreeën
  • Rob Mientjes – Marianne so long –
  • Rik van Boeckel – dat jij mij op het trottoir zag
  • Vera van der Horst – zelfs je rug
  • Frans Terken – kom binnen en blijf
  • Luk Paard – dat bolgevormde hemd
wie wint de enige echte virtuele – en toch was het mooi dat jij me zag – trofee op pomgedichten?


we hebben het weer gehaald 2025 – ‘de beste mensen’ – van max lerou weer gelezen – dat het een onvergetelijk jaar mag zijn voor U – de wedstrijd als vanouds op de site – maandag verwelkomen we een nieuwe columnist – zijn naam houden we nog even geheim – heeft ie nog één rustig weekend dit jaar haha – en de romantische kleur houden we ook 2025 hoog in het vaandel hier – liefde als tegengif te voeren bij de wanstaltigheden en onsmakelijkheden van alledag in deze wereld. zoeken we nog even een mooi nederlands liedje op – wat betreft de wedstrijd die geen wedstrijd is – u kent de regels:  gedichten niet te lang svp tenzij noodzaak  – 20 regels is genoeg – insturen voor zondag 10 uur 30. stuur in op het u bekende gmail.com adres van pomgedichten@ – of benut de blauwe contact functie boven aan de pagina. of laat onder dit item een reactie achter -ik zorg er voor dat uw gedicht in het item wordt geplaatst. commentaar als altijd verzekerd.
 
O
 
o ben jij die én die
zal ik wel gezegd hebben
ik geloof niet dat je naar woorden zocht
   
en toch was het mooi dat jij me zag
je gevoel inzette
en met me het nieuwe jaar in danste
 
gedichten hoeven niet hoogdravend
een nieuw jaar niet bezongen
twee mensen niet zonder
 
pom wolff
wat mij betreft het mooiste en meest indringende liedje dat ik hoorde in 2024

Mooi dat ik je zag
In alle kleuren
Van de regenboog

Ik noem ze hier niet op
Mick, Keith en Brian
Zij doen aan ruilhandel

Marianne so long
Overal komt ze
In zeven tinten grijs

On tour
In de wacht
Pretty young thing


Es war einmahl


Rob Mientjes

over hoe de tijden verglijden – soms zijn de mooie lieve dingen van weleer nog even hoorbaar en voelbaar in oude songs – een top tweeduizend 25 gedicht.
Hallo Pom
Ik wens jou een mooi poëtisch 2025.
Dit is mijn zorgvuldige bijdrage aan de enige virtuele. Het is mooi hoe jij mij ziet. 
Met dichterlijke groet
Rik van Boeckel 


De bewegende tijd van verleden en heden

Ga liever de tijd vooruit
tijdens een magisch jaar
met wakkere maanden 

dus beweeg als een soort mens 
vol liefde in handen en voeten 
dansend door de tijd als een strateeg

op lippen lijken woorden te zwijgen 
tot zinnen beginnen te spreken
in een lied over vreugde en verdriet 

zo zie je mij tijdens de eerste week
vol waardevolle dagen van moed
na alle nachten van weemoed 

dromen worden wakker na het ontbijt 
dat de dageraad van mijn twijfel bevrijdt
en confrontatie zorgvuldig vermijdt

zo gaat men als oude of jonge herder verder
tijdens de zacht of hard zingende dagen
bij de ontdekking van nieuwe elementen

zing zo lekker met de tijd mee
dit is het idee van verleden en heden 
tijdens de uren dat jij mij op het trottoir zag. 


Rik van Boeckel 
4 januari 2025

rik is er duidelijk klaar voor – voor 2025 – een niet afziende ritmische woordenstroom staat voor de deur om ons lezers in onder te dompelen.

Gezien

Je zag me met alle ogen
die je nodig had om me te zien
en nam me in gedachten mee
schudde me ‘ s ochtends uit je haren

Niemand kende mijn ogen, zoals jij
ze zag, als ik ze droogde, je wist
waar mijn gedachten waren
doorzag  mijn lach

Soms keek je met je blik gesloten
je wist mijn handen, mijn gebaren
zelfs je rug verraadde me
dat ik bij je was

Vera van der Horst

met alle ogen? mensen hebben er toch maar twee lieve vera. we hebben van een hele hoop dingen er maar twee hoor en van sommige – de meest interessante – maar een. zie daar dichters overdrijven erg graag. hier wordt een niet nader genoemd personage volledig ontleed – ontkleed. nouja in psychologische zin dan. toch schuilt in psychologiseren van de geliefde gevaar – het huilen nader dan het lachen gevaar – dat laatste wel eerlijk beschreven ook.


Zien en gezien worden

Ik zocht een thuis
dat ergens woont
en me op wilde nemen

het was mooi hoe jij zag
dat ik daar dolend een blik wierp
op de warmte van je haard

jij die altijd en overal
vrienden verwelkomt
wenkte mij vanachter het raam

legde met gastvrij gebaar
een welgemeende uitnodiging
aan mijn vermoeide voeten

zei wie hier huist
zal met liefde zien
en gezien worden

kom binnen en blijf

© FT 04.01.2025

een romantisch begin: die dolende blik ‘op de warmte van je haard’ in een verder multi interpretabel gedicht – ‘vanachter het raam’? – de laatste regel als mooie afsluiting van het geheel.
 
(de rockdichter): zo…’et is nacht wanneer’k schrijf en dan kan’et zus dan kan’et zo…zoas’n nacht wel es kan zijn…

“ zo mooi hoe jij me zag “

je had nog zo prachtig
dat bolgevormde hemd
waar ik met grijpende
handenvol

jij die me liever nog
terwijl ik alleen maar
en hoe dan snel vergete

toch bleef jij blij
en ik maar eventjes
tenzij misschien nog
in’n stille nacht

© luk paard

luk paard raast aan haar voorbij in taal en tekst en leven. de bijsluiter aan de lezer meegegeven – zoals het wel eens kan zijn in een nacht. ok.

Share This:

Gepubliceerd door Pom Wolff

Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman. In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes. Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'. Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.) 'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.

Laat een reactie achter